La هیپوتالاموس یک منطقه نسبتاً کوچک اما حیاتی از بافت خود مختار است سیستم عصبی. هیپوتالاموس برای تنظیم تولید انواع مختلف استفاده می شود هورمون که ، از جمله چیزهای دیگر ، تحریک غده هیپوفیز.
هیپوتالاموس چیست؟
La مغز و هیپوتالاموس از پیچیده ترین ساختارها در بدن انسان ما هستند. بسیاری از فرآیندها در حال حاضر به طور کامل درک نشده اند. هیپوتالاموس متعلق به diencephalon (مغز میانی) و مختصات است خون فشار و آب و نمک تعادل در داخل خودمختار سیستم عصبی به عنوان یک مرکز کنترل سطح بالاتر. این مرکز کنترل مهم ارگانیسم انسان در زیر ("hypo") قرار دارد تالاموس، بزرگترین ساختار بافتی دیسانفالون. هیپوتالاموس را می توان به یک قسمت قدامی ، مدولار پایین و یک قسمت خلفی ، مدولار بالا تقسیم کرد. در حالی که تصور می شود قسمت قدامی وظایف خودمختاری را بر عهده دارد و به عنوان رابطی بین سیستم عصبی و داخل ترشحی عمل می کند ، هیپوتالاموس خلفی به عنوان متعلق به سیستم لیمبیک.
مکان ، آناتومی و ساختار
هیپوتالاموس برتر از پشت است تالاموس توسط یک شیار کم عمق در داخل دیواره بطن 3 قرار دارد. مناطق هسته ای هیپوتالاموس در دیواره های دیانسفالیک زیر این شیار قرار دارند. در مقابل ، chiasm نوری (عصب باصره محل اتصال) در پایه قرار دارد ، که در پشت آن infundibulum (ساختار قیف مانند) بر روی کف diencephalic نازل می شود. در انتهای infundibulum است غده هیپوفیز. در انتقال خلفی تر به مغز میانی ، ناحیه ماسوره از کف هیپوتالاموس در هر دو طرف بیرون می زند. هیپوتالاموس خلفی ، که متعلق به سیستم لیمبیک، در وهله اول از ناحیه مامیلاریا تشکیل شده است و توسط فیبرهای عصبی مدولار بزرگ (آکسون های فورنیکس) (هیپوتالاموس مدولاری) عبور داده می شود. در مقابل ، رشته های عصبی نازک تری از طریق هیپوتالاموس قدامی (هیپوتالاموس مدولاری) عبور می کنند. این را می توان به بسیاری از مناطق هسته ای منفرد (ده ها منطقه) که متعلق به سیستم خودمختار هستند تقسیم کرد. علاوه بر این ، هیپوتالاموس قدامی حاوی تعداد زیادی گیرنده است هورمون سنتز شده توسط غدد درون ریز دیگر می تواند متصل شود.
عملکرد و وظایف
به عنوان یک غده غدد درون ریز و گیرنده ها و رشته های عصبی موجود در آن ، هیپوتالاموس قدامی ، مدولاری به عنوان نوعی رابط یا واسطه بین تنظیم هورمونی و عصبی عملکردهای مختلف بدن است. بنابراین ، هسته suprachiasmaticus ، واقع در بالای عصب باصره اتصال ، ساعت داخلی و ریتم فرد و شب را از طریق ورودی های مستقیم از شبکیه تولید می کند گانگلیون سلولها ، که از طریق آنها اطلاعات از محیط (شامل زمان روز) تحویل می شود. هسته سوپراوپتیک و همچنین هسته پیش بطنی که به ترتیب در مجاری بطنی و بینایی قرار دارند ، هسته های مهم دیگر هیپوتالاموس را نشان می دهند. در اینجا ، نورون های غدد درون ریز (نورون های غده ای) تولید می شوند هورمون برای ارگانیسم مهم است ، مانند ADH (هورمون ضد ادرار) و اکسی توسین. ADH بر میزان ادرار دفع شده اثر کاهشی دارد ، که احساس تشنگی را نیز تنظیم می کند. اکسی توسین هورمونی است که باعث می شود انقباضات در پایان بارداری و در زمان ارگاسم مقدار بیشتری آزاد می شود. علاوه بر این، اکسی توسین احساس اعتماد و نزدیکی را فراهم می کند. در ناحیه دهانه زیر شکم ، هسته های به اصطلاح غده ای واقع شده اند که غدد درون ریز نیز هستند که هورمون های مهار کننده و تحریک کننده را تولید می کنند مانند دوپامین و سوماتوستاتین یا هورمونهای آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) ، هورمونهای آزاد کننده تیروتروپین (TRH) ، هورمونهای آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRH) و هورمونهای آزاد کننده هورمون رشد. هسته infundibular و هسته dorsomedial مصرف غذا و متابولیسم را تنظیم می کنند. آکسون های تخلیه شده از هیپوتالاموس از طریق سلول های عصبی حرکتی بر عملکرد اندام داخلی تأثیر می گذارند.
بیماری ها ، بیماری ها و اختلالات
عملکرد و عملکرد هیپوتالاموس ممکن است تحت تأثیر بیماری های مختلف خوش خیم (خوش خیم) و بدخیم (بدخیم) یا تغییرات بافتی باشد. اگر بیماری با تغییر در تولید هورمون تولید شده در هیپوتالاموس ارتباط داشته باشد ، معمولاً از روی هورمون آسیب دیده نامگذاری می شود. به عنوان مثال ، اگر هسته سوپراوپتیک و به همین ترتیب تولید و ترشح هورمون ضد ادرار (ADH) در نتیجه حوادث آسیب زا ، خونریزی ، تومورها یا مغز دچار اختلال می شود التهاب, دیابت بی مزه (کمبود ADH) یا سندرم شوارتز-بارتر (بیش از حد ADH) ممکن است آشکار شود. گلوکوکورتیکوئید طولانی مدت درمان ممکن است شرط CRH کمبود ، که می تواند رهبری به کمبود گلوکوکورتیکوئید و سپس بر متابولیسم کربوهیدرات ، پروتئین و لیپید و همچنین نمک و آب تعادل. تغییر در ساختار بافت هیپوتالاموس یا تومورهای بدخیم سایر اندام ها نیز می تواند تأثیر بگذارد CRH تولید و علت سندرم کوشینگ (بیش از حد CRH). تصادفات ، تشعشعات درمان، تومورها یا جراحی نیز می توانند رهبری به یک هیپوتالاموس دوپامین کمبود از طریق تغییرات بافتی و متناسب با a پرولاکتین بیش از حد (هایپرپرولاکتینمی) یا کمبود TRH (کم کاری تیروئید) علاوه بر این ، به اصطلاح craniopharyngeoma (خوش خیم) است مغز تومور) ، که به هیپوتالاموس فشار می آورد و غده هیپوفیز همانطور که در اندازه رشد می کند ، می تواند به ساختارهای بافت هیپوتالاموس آسیب برساند و عملکردهای آن ، به ویژه تولید هورمون را مختل کند.
