اورئوس epidermidis یک باکتری گرم مثبت است که در انسان استعمار می کند پوست و غشاهای مخاطی به عنوان ساپروفاژ. این باکتری برای انسانهایی که دارای سیستم ایمنی سالم هستند ، بیماری زا نیست. با این حال ، می تواند سطوح پلاستیکی پلیمری دستگاه های کاشته شده ، مانند کاتتر و مصنوعی را استعمار کند قلب دریچه ها ، تشکیل یک بیوفیلم و ایجاد جدی ترین عفونت های بیمارستانی.
استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس چیست؟
باکتری گرم مثبت و پلاسما-کواگولاز منفی اورئوس اپیدرمیدیس به عنوان ساپروفاژ از مرده تغذیه می کند پوست سلولها و سایر محصولات تخریب پوست و غشاهای مخاطی. این واقعیت که این باکتری از نظر پلاسما کوآگولاز منفی است ، به این معنی است که نمی تواند ماده ای تولید کند که پروترومبین را هنگام ورود به بدن فعال می کند ، بنابراین باکتری نمی تواند خود را با یک محافظ محافظ خود بدن احاطه کند. پروتئین ها، همانطور که برخی از گونه های مرتبط انجام می دهند. برای افراد سالم سیستم ایمنی بدن, اورئوس بنابراین اپیدرمیدیس بیماریزا نیست. با این حال ، این باکتری خاصیت ناخوشایندی دارد که می تواند خود را به راحتی به اشیای کاشته شده با سطوح پلاستیکی پلیمری متصل کند. سپس یک بیوفیلم چند لایه ، کاملاً چسبنده و محافظت شده با گلیکوکالیکس غشایی مانند اگزوپلی ساکاریدها تشکیل می دهد. وقتی که باکتری متصل به اندوپروتزها ، مصنوعی قلب سوپاپ ها ، و کاتترها ، می توانند بیمارستانی جدی ایجاد کنند التهاب. بنابراین می توان استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس را به عنوان یک بیماری زایی غیر عادی توصیف کرد. غالباً ، درمان این عفونت ها هنگامی که شامل یک باکتری مقاوم در برابر چند دارو باشد که نسبت به اکثر افراد حساس نباشد ، دشوار است. آنتی بیوتیک ها.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس تقریباً کروی شکل است و همانطور که از نامش پیداست ، انسان را استعمار می کند پوست و غشاهای مخاطی ، جایی که تقریبا همه جا وجود دارد. این باکتری قسمت بزرگی از فلور محل (فلور طبیعی) پوست را تشکیل می دهد. باکتری همچنین می توانید در مواد غذایی و آب. یک محافظت موثر و کامل در برابر تماس خارجی با باکتری یا همچنین در برابر مصرف خوراکی عملاً امکان پذیر نیست و همچنین لازم نیست. این باکتری دارای خواص و عملکردهایی است که برای انسان مفید است. بیماریزایی مخفی آن شامل توانایی آن در استعمار کردن مواد وارد شده تهاجمی با سطوح پلیمری و محافظت از خود با یک ساختار غشایی مانند است ، به طوری که باکتری نمی تواند توسط سیستم ایمنی بدن یا با آنتی بیوتیک ها. در بیمارستان ها نیز سویه هایی وجود دارد که در برابر آنها مقاوم هستند پنی سیلین و متی سیلین ، و همچنین برخی دیگر آنتی بیوتیک ها. بنابراین آنها در میان مقاوم به چند دارو خطرناک شمرده می شوند میکروب ها که مبارزه با آنها دشوار است.
اهمیت و عملکرد
باکتری Staphylococcus epidermidis از سلولهای شاخی لایه بردار و سایر مواد زائد بدن تغذیه می کند. بنابراین باکتری ها بر ترکیب فلور محل پوست تسلط دارند. فلور سایت به طور معمول تعادل پویا و پویا را در نتیجه تعامل پیچیده میکروارگانیسم های مختلف نشان می دهد. به عنوان مثال ، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس همچنین قادر به واکنش های دفاعی موثر در برابر باکتری های رقیب است استافیلوکوکوس اورئوس. باکتری با بیماری زایی بالا و ترسناک می تواند به آن حمله کند سیستم ایمنی بدن از طریق تخریب فاگوسیت ها و ایجاد عفونت های تهدید کننده زندگی. استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس می تواند آنزیمی را سنتز کند که بیوفیلم محافظ آن را از بین می برد استافیلوکوکوس اورئوس و از ساخت یک فیلم محافظ جدید باکتری جلوگیری می کند. استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس همچنین می داند که چگونه از طریق تحریک مناسب سیستم ایمنی بدن را در فرآیند دفاع پیچیده دخیل کند. این اثرات توسط محققان ژاپنی در سال 2010 برای منطقه قاره نشان داده شد مخاط بینیاست. در مخاط بینی، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به طور معمول یک "غلبه" به ویژه مسلط اعمال می کند. در این حالت ، این باکتری یک دفاع فعال ، محافظت کننده از سیستم ایمنی و مهم در برابر عفونت اعمال می کند ، اگرچه به عنوان یک عامل بیماری زا طبقه بندی می شود. دفاع موثر در برابر استافیلوکوکوس اورئوس باکتری ، بوسیله سویه های خاصی از استافیلوکوک اپیدرمیدیس ، تقریباً به همین دلیل است که به نظر می رسد برخی از افراد در برابر عفونت خطرناک استافیلوکوکوس اورئوس ایمن هستند.
بیماری ها و بیماری ها
بزرگترین خطری که باکتری Staphylococcus epidermidis در عین حال بی خطر و حتی مفید ایجاد می کند ، توانایی آن در استعمار اشیا مصنوعی وارد شده در بدن است ، مانند آندوپروتز ، کاتتر یا مصنوعی قلب دریچه ها ، و در یک بیوفیلم محافظ ، غشای مانند قرار می گیرد. به طور خاص ، اجسام با سطوح ساخته شده از پلاستیک های پلیمری یا فلز توسط باکتری برای استعمار ترجیح داده می شوند. استعمار اجسام می تواند منجر به به اصطلاح عفونت جسم خارجی ، با سیر گاهی اوقات جدی شود. تقریباً 70 تا 80 درصد از کل عفونت های بدن خارجی ناشی از باکتری استافیلوکوک اپیدرمیدیس است. از این نوع عفونت ها به ویژه در بیمارستان ها ترسیده می شود ، زیرا معمولاً توسط سویه های باکتریایی با مقاومت چند برابر ایجاد می شود پنی سیلین، متی سیلین و سایر آنتی بیوتیک ها و عفونت های بیمارستانی معمولی را در خود جای داده اند. اگر غذا به این باکتری آلوده باشد و شرایط خوبی برای تکثیر آن فراهم کند ، خوردن آن می تواند باعث شود تهوع, استفراغ, اسهال و گرفتگی عضلات. با این حال ، این یک عفونت به معنای کلاسیک نیست ، زیرا استافیلوکوک به طور معمول نمی تواند در سلول زنده بماند دستگاه گوارش. بنابراین ، این اساساً است مسمویت غذایی، از آنجا که علائم بیماری ناشی از سمومی است که این باکتری قبل از خوردن در غذا تولید کرده است. معمولاً هنگامی که غذای آلوده از طریق مجرای تسریع شده هضم از بدن خارج شد ، علائم نسبتاً سریع فروکش می کنند. در افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا سرکوب شده مصنوعی (سرکوب شده) ، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس می تواند باعث عفونت زخم شود ، جوش می آورد, سینوزیت، و سایر شرایط التهابی. بزرگترین مشکل عفونت در حال ظهور استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس این واقعیت است که این باکتری در "مکانهای مخفی" جایی که توسط سیستم ایمنی بدن مورد توجه قرار نگرفته و در نتیجه جنگ نمی شود عقب می رود. به محض اینکه شرایط برای آلوده شدن مجدد باکتری مساعد شود ، دوباره خود را مستقر کرده و کانون های جدیدی را ایجاد می کند. التهاب - اغلب مزمن - که به دلیل مقاومت در برابر آنها دشوار است.
