جوش می آورد

اصطلاح جوش از لاتین آمده و به معنی "دزد کوچک" است. جوش یک التهاب عمیق و دردناک است که از آن ناشی می شود فولیکول مو و سپس به بافت اطراف گسترش می یابد. در وسط ، بافت پوست پس از مدتی شروع به از بین رفتن می کند (اصطلاح پزشکی: نکروز، نوعی مرگ سلولی) و ذوب مرکزی متشکل از چرک پیدا شده است.

این یک پلاگین به اصطلاح ایجاد می کند ، که می تواند از طریق سطح پوست شکسته شود و باعث ایجاد آن شود چرک خود به خود خالی شدن. پس از آن جوش بهبود می یابد و جای زخم ایجاد می شود. در اصل ، جوش می تواند در هر جایی از پوست مو ایجاد شود ، اما به طور عمده در نواحی صورت و گردن، زیر بغل ، ناحیه تناسلی ، باسن و ران ها.

اگر دو یا چند جوش با یکدیگر ادغام شوند ، یک منطقه بزرگ ، بسیار دردناک است کفگیرک توسعه می یابد اگر furuncles به صورت دسته ای یا مکرر در فرد مبتلا رخ دهد ، این حالت خوانده می شود فورونکولوز. Furuncles به پنج بیماری شایع پوستی در ناحیه صورت تعلق دارد.

Furuncles توسط ایجاد می شود باکتری، بیشتر توسط کسانی که از استافیلوکوکوس اورئوس فشار ، گاهی اوقات نیز توسط فلور مخلوط. اینها باکتری می تواند فولیکول مو با نفوذ به پوست. این معمولاً فقط در افرادی اتفاق می افتد که ضعیف شده اند سیستم ایمنی بدن به دلایل مختلف (به عنوان مثال در حضور بیماری دیگر یا هنگام درمان با آن داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند کورتیزول).

سپس عوامل بیماری زا می توانند در امتداد پوست وارد پوست شوند مو فولیکول ها یا غدد عرق از طریق ضایعات پوستی کوچک ، که معمولاً حتی با چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده نیستند. استافیلوکوک اغلب از نازوفارنکس می آیند ، جایی که از نظر فیزیولوژیکی وجود دارند و تا حد زیادی بی ضرر هستند. این فشار از باکتری قادر به تولید است آنزیم ها که باعث شل شدن بافت می شود و این امر باعث گسترش بیشتر التهاب می شود.

به خصوص در معرض توسعه furuncles بیمارانی هستند که به میزان کافی کنترل نشده یا شناخته نشده اند دیابت ملیتوس (دیابت) یا کلیه مرض. علاوه بر این ، برخی از بیماری های پوستی ، اول از همه impetigo (یک بیماری عفونی پوستی که عمدتا در کودکان کوچک اتفاق می افتد) و سایکوزیس (التهاب مزمن مو فولیکول ها) ، بلکه بیماری های چرکی سایر اندام ها و در نتیجه آن است خون مسمومیت (سپتی سمی) ، که می تواند منجر به تشکیل فورونکول شود. پوشیدن لباسهای کاملاً تنگ ، ساینده و ضد عفونی ناکافی پوست پس از اصلاح ، از عوامل مطلوب آن است.

با این حال ، اغلب اوقات ، جوش ها به صورت خود به خود ، به صورت جداگانه یا به صورت خوشه ای و بدون هیچ دلیل قابل تشخیصی رخ می دهند. علائم جوش همیشه در ناحیه آلوده قابل مشاهده است فولیکول مو. اولین علامت ایجاد جوش ، چرک کوچک و قرمز در محل منشا آن است التهاب فولیکول مو.

فقط اگر خیلی دقیق نگاه کنید ، می توانید کوچکی را ببینید مو در وسط آن ، که ممکن است از قبل توسط تورم احاطه شده باشد. سپس التهاب به بافت اطراف گسترش می یابد ، فقط اکنون با تعریف جوش گفته می شود. این یک توده حساس به فشار ، متشنج و دردناک است که معمولاً به قطر بین نیم سانتی متر تا دو سانتی متر می رسد.

با بالغ شدن بیشتر خز ، بافت در مرکز آن از بین می رود (نکروز) و یک همجوشی چرکی دوشاخه مرکزی را تشکیل می دهد. در برخی از مواقع ، خز استخوان از طریق پوست شکسته می شود به طوری که چرک به بیرون رها می شود. پوست می تواند دوباره بهبود یابد و جای زخم کوچک جمع شده باقی بماند.

Carbuncles یک التهاب با مساحت بیشتری را نشان می دهد که در آن بافت زیر جلدی نیز تحت تأثیر قرار می گیرد و بنابراین اغلب علائم شدیدتری ایجاد می کند. از یک طرف ، آنها معمولاً دردناک تر از جوش های فردی هستند. علاوه بر این ، علائم عمومی مانند افزایش دما, لرز یا خستگی نیز گاهی وجود دارد.

در موارد بسیار شدید ، لنف گره ها ممکن است متورم یا حتی ملتهب شوند سیستم لنفاوی (لنفانژیت) علاوه بر این ، اگر باکتری وارد جریان خون شود ، خطر تهدید کننده زندگی وجود دارد خون مسمومیت (سپسیس ، سپتی سمی). اگر furuncles در صورت بالای قسمت فوقانی قرار داشته باشد لب, میکروب ها می تواند به داخل کشور حمل شود جمجمه، که می تواند باعث مداری شود ترومبوز (بیماری مدار) یا حتی تهدید کننده زندگی ترومبوز وریدی مغزی یا مننژیت با علائم مربوطه تشخیص فورونکل پس از بررسی دقیق مناطق آسیب دیده پوست انجام می شود. علاوه بر این ، می توان از آزمایش اسمیر برای تشخیص دقیق پاتوژن در آزمایشگاه استفاده کرد. در صورت مشکوک بودن ، تشخیص می تواند شامل تعیین خون شکر ، از آنجا که شناسایی نشده است دیابت mellitus یک عامل خطر مهم برای ایجاد خز است.