علل | هیپراوریسمی

علل

از جمله دلایل ثانویه هیپراوریسمی قطعی هستند دیورتیک ها. تأثیر مواد فعال ادرارآمیز بر اساس افزایش دفع آب از طریق کلیه ها است. آنها از جمله در درمان موارد دیگر استفاده می شود قلب شکست، فشار خون بالا، ورم و الف بافت همبند تحول از کبد (سیروز کبدی).

سطح اسید اوریک به طور قابل توجهی افزایش یافته است که تحت درمان با ادرار آور اغلب مشاهده می شود. بیماران معمولاً عاری از علائم هستند ، اگرچه غلظت آن در مقایسه با بسیاری از موارد حمله حاد بیشتر است نقرس. یک توصیه دارویی برای داروهای ادرار آور هیپراوریسمی در حال حاضر داده نشده است.

یکی از مهمترین دلایل ثانویه است هیپراوریسمی در جهان غربی ، مصرف غذای غنی از پورین است. این "بیماری ثروتمندی" اغلب در ارتباط با a مشاهده می شود رژیم غذایی سرشار از گوشت ، مصرف الکل و فعالیت بدنی اندک. علاوه بر عوامل خطر ذکر شده ، فروکتوز همچنین به نظر می رسد نقشی تعیین کننده در ایجاد سطح اسید اوریک بالا دارد.

شهد میوه یا فروکتوز نه تنها در میوه ها و سبزیجات موجود است ، بلکه به طور فزاینده ای به شکل غلیظ و مصنوعی در صنایع غذایی استفاده می شود. غلظت زیاد قند میوه به ویژه در نوشیدنی های شیرین ، شیرینی ها ، کالاهای پخته شده و سس ها و سس های آماده یافت می شود. مدت کوتاهی بعد فروکتوز مصرف ، افزایش سطح اسید اوریک در خون و می توان ادرار مشاهده کرد.

متابولیسم فروکتوز در بدن نه تنها باعث افزایش سنتز پورین می شود ، بلکه باعث کاهش دفع اسید اوریک از طریق کلیه ها می شود. اثر فروکتوز بر غلظت اسید اوریک در سرم مانند اثر الکل است. به خصوص افراد مبتلا به هیپراوریسمی اثبات شده در معرض خطر قابل توجهی افزایش می یابند نقرس حمله کردن افراد سالم نیز تحت تأثیر افزایش خطر قرار می گیرند. به همین دلیل ، از مصرف محصولات نهایی حاوی فروکتوز ، که علاوه بر غلظت زیاد قند میوه ، مواد مغذی دیگری نیز دارند ، باید خودداری شود.

نشانه ها

در بسیاری از موارد ، پرکاری خون از نظر بالینی قابل توجه نیست. اگر هایپراوریسمی به صورت علائم خود را نشان دهد ، به آن گفته می شود نقرس. تظاهرات معمول آن حاد است حمله نقرس، نقرس مزمن و پاتولوژیک کلیه تغییرات.

هیپراوریسمی بدون آرتروز همچنین یک شکل احتمالی از بیماری است. در مرحله اولیه افزایش سطح اسید اوریک ، هیچ علائمی معمولاً مشاهده نمی شود. با این حال ، افزایش غلظت اسید اوریک می تواند پایه ای برای توسعه نقرس باشد. علائم تنها پس از پنج تا ده سال ظاهر می شوند.

در مرحله میانی ، مرحله بین دو حمله نقرس ، هیچ علامتی ندارد. با این حال ، رهایی از علائم در زمان محدود است و به نظر می رسد یک درمان است. حاد حمله نقرس با علائم معمول التهاب و شدید ، ناگهانی همراه است درد.

شروع علائم معمولاً در شب است. در بسیاری از موارد ، حمله نقرس با وعده غذایی مخصوصاً مجلل و غنی از پورین همراه است و بیشتر اوقات در مفصل متاتارسوفالانژیال از انگشت شست محلی سازی بیشتر مفصل متاکارپوفالانژیال است انگشت مفاصل و زانو و مچ پا مفاصل.

پوست نزدیک مفصل متورم و قرمز شده است. مبتلایان از شدت شکایت دارند درد مفاصل، که معمولاً پس از شش تا دوازده ساعت به حداکثر می رسد. Febbre نیز مشاهده می شود.

علائم حمله حاد نقرس می تواند تا یک هفته ادامه داشته باشد. اگر حملات حاد نقرس برای مدت طولانی درمان نشود ، دفعات حملات و افراد مبتلا به آن آسیب می بیند مفاصل افزایش. این به عنوان مزمن بودن نقرس شناخته می شود.

این مربوط به پیشرفت خزنده رسوب بلورهای اسید اوریک است که به طور فزاینده ای مفاصل را از بین می برد. فواصل بین حملات کاهش می یابد ، در حالی که مراحل دردناک افزایش می یابد. التهاب دائمی مفاصل نه تنها به غضروف بلکه استخوان نیز هست.

به طور معمول ، گره های توفی یا نقرس رخ می دهد. شایعترین مکان آنها گوش است ، اما در دستها ، پاها ، بورسها و غلافهای تاندون نیز دیده می شود. تغییرات پاتولوژیک کلیه شامل به اصطلاح نفروپاتی اورات و تشکیل سنگ کلیه. هر دو پیامد بر اساس رسوب کریستال های اسید اوریک است. نفروپاتی ادرار ، نارسایی حاد است کلیه به دلیل انسداد سیستم مجاری توبول های کلیه.