محصولات
ایبوپروفنارژینات بصورت تجاری با پوشش فیلم در دسترس است قرص و به عنوان گرانول (دولو-اسپدیفن ، اسپدیفن). از سال 1990 در بسیاری از کشورها تصویب شده است.
ساختار و خواص
ایبوپروفنارژینات (C19H32N4O4، Mr = 380.5 گرم در مول) نمک اسید آمینه طبیعی است آرژینین با مسکن ایبوپروفن. ایبوپروفن بار منفی دارد و آرژینین بار مثبت دارد ایبوپروفن یک راسمات و یک مشتق اسید پروپیونیک است.
اثرات
ایبوپروفن آرژینات (ATC M01AE01) دارای خواص ضد درد ، تب بر ، ضد التهاب و ضد پلاکتی خفیف است. این اثرات به دلیل مهار سیکلواکسیژناز و مهار سنتز آن است پروستاگلاندین ها. نیمه عمر کوتاه است و حدود دو ساعت است. این اثر در صورت مصرف ایبوپروفن سریعتر است آرژینین نمک به جای اسید ، زیرا ایبوپروفن آرژینات بهتر در آن حل می شود آب و بنابراین سریعتر جذب می شود. ایبوپروفن عملا در آن حل نمی شود آب. اثرات پس از حدود 30 دقیقه شروع می شود ، و حتی در مورد گرانول. حداکثر پلاسما غلظت (Cmax) ایبوپروفن معمولی فقط پس از 1 تا 2 ساعت حاصل می شود. ایبوپروفن آرژینات احتمالاً سریعترین اثر نمک ایبوپروفن است (به عنوان مثال ، مور و همکاران ، 2014).
موارد مصرف
برای درمان درد, تب، و شرایط التهابی.
مقدار مصرف
با توجه به اطلاعات حرفه ای این دارو معمولاً سه بار در روز مصرف می شود. تک آهنگ معمول مقدار برای بزرگسالان 200 میلی گرم تا 600 میلی گرم ایبوپروفن است.
موارد منع مصرف
قبل از استفاده باید اقدامات احتیاطی زیادی در نظر گرفته شود. جزئیات کامل اقدامات احتیاطی و دارو فعل و انفعالات را می توان در جزوه اطلاعات دارویی یافت.
عوارض جانبی
متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل عوارض جانبی دستگاه گوارش مانند تهوع, استفراغ پری ، سوزش معده, درد, اسهالو یبوست، و همچنین واکنش های حساسیت بیش از حد. مانند تمام NSAID ها ، ایبوپروفن بندرت می تواند عوارض جانبی جدی مانند زخم های دستگاه گوارش ، خون شمارش تغییرات ، بیماری های قلبی عروقی و کلیه مرض. بنابراین باید با احتیاط و برای مدت زمان کوتاهتری مصرف شود.
