تحریک | عصب سه قلو

تحریک

در بعضی موارد تحریک دائمی عصب سه قلو. از جمله اینکه این عصب مسئول انتقال است درد در ناحیه صورت به مغزدر صورت تحریک دائمی ، عصب سه قلو گزارش قوی است درد به مغز، اگرچه هیچ صدمه ای به صورت قابل مشاهده نیست. به این تصویر بالینی سه قلو گفته می شود نورالژی و درد این یکی از قوی ترین دردهایی است که فرد می تواند احساس کند.

مشخصه آن حملات ناگهانی و شدید درد در صورت است که معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد ، اما به طور مکرر عود می کند (تا 100 بار در روز). بین حملات درد فردی ، فرد مبتلا معمولاً دردی ندارد. آ انقباض از عضلات صورت همچنین می تواند ناشی از سه قلو باشد نورالژی.

به دلیل درد شدید و در نتیجه درماندگی و محدودیت ها ، سه قلو نورالژی اغلب همراه است افسردگی. برخی عطرهای خاص که گیرنده های درد را فعال می کنند (به عنوان مثال اسید استیک) نیز می توانند شاخه ای از آن را تحریک کنند عصب سه قلو. این نوع تحریک سه قلو نقش مهمی در تشخیص از بین رفتن کامل بویایی (آنوسمی) دارد.

عصب سه قلو در توده و قرنیه نقش دارد واکنش و در صورت تحریک متناسب ، در الگوی بازتابنده واکنش نشان می دهد. کاهش یا افزایش واکنش رفلکس می تواند آسیب را نشان دهد. افزایش رفلکس توده ای ، احتمالاً تا میزان توده ای ، می تواند بسیاری از انفارکتوس ها را نشان دهد مغز ساقه (status lacunaris).

یک رفلکس توده ای کاهش یافته و یا حتی خاموش می تواند بر اساس یک فلج سه قلو محیطی باشد. اگر رفلکس قرنیه ضعیف شود ، این ممکن است به دلیل آسیب به عصب سه قلو باشد (آورنده) پا قوس رفلکس) یا آسیب به هسته سه قلو نخاعی یا آسیب به عصب صورت (پای وابران قوس رفلکس). دلایل نورالژی شامل تومورهای مغزی و آنوریسم است که فشار بیشتری بر روی عصب ، سکته ها و بیماری هایی مانند اسکلروز متعدد، که در آن لایه عایق اطراف عصب آسیب دیده است.

با این حال ، اغلب ، هیچ علتی قابل شناسایی نیست. در چنین مواردی ، یکی از یک کلاسیک صحبت می کند عصب عصبی سه قلو. در مورد خواسته های مکانی که عصب را تحت فشار قرار می دهند ، اغلب لازم است برای تسکین علائم جراحی انجام شود. اگر اینگونه نباشد ، عصب کشی با دارو درمان می شود.

گزینه های مختلف تشخیصی می توانند اطلاعاتی را در مورد علت ایجاد کنند عصب عصبی سه قلو. این موارد شامل تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ، توموگرافی کامپیوتری (CT) ، کمر است پنچر شدن برای ردیابی یا رد کردن اسکلروز متعددو آنژیوگرافی، که بررسی می کند خون عروق در جمجمه و می تواند ناهنجاری های احتمالی را تشخیص دهد. داروی ضد درد طبیعی (مانند ایبوپروفن) معمولاً در درد شدید بی اثر است عصب عصبی سه قلو.

دولت دائمی از قوی تر داروهای ضد درد پس لازم است به عنوان یک قاعده ، داروی ضد صرع کاربامازپین برای جلوگیری از حملات بعدی درد استفاده می شود. فنیتوئین داروی جایگزین دیگری است.

میزوپروستول برای درمان عصب سه قلو ناشی از استفاده می شود اسکلروز متعدد. دوز دارو به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که تسکین درد حاصل شود. اگر با استفاده از دارو هیچ بهبودی حاصل نشود ، یا اگر علت مشخصی وجود داشته باشد ، ممکن است جراحی لازم باشد.

سه روش مختلف وجود دارد. در روش جراحی کلاسیک ، اسفنج بین عصب سه قلو و رگ قرار داده می شود تا تحریک دائمی را خنثی کند. انعقاد از راه پوست شامل تخریب فیبرهای درد عصب توسط گرمای زیر است اشعه ایکس کنترل با کمک یک کاوشگر. در روش رادیو جراحی ، فیبرهای درد عصب توسط یک چاقوی گاما به واسطه دوز تابش بالا از بین می روند. هر یک از این روشهای جراحی مزایا و معایب خود را دارد ، بنابراین باید به طور جداگانه تصمیم گرفت که از کدام روش استفاده شود.