تکامل سلولهای زایای مردانه ، اسپرماتوژنز نامیده می شود (مترادف: تشکیل نطفه؛ اسپرماتوژنز) ، در بیضه ها انجام می شود (بیضه ها) از مرد ، با تکامل برای اولین بار در آغاز بلوغ. کل مراحل تقریبا 70 روز طول می کشد. از آنجا که این یک فرایند پیچیده است ، در ابتدا لازم است که آناتومی بیضه و هورمون که آن را تنظیم می کند. پیش از این ، توضیحات مختصری در مورد رشد بلوغ:
- اولین علامت واقعی بلوغ در پسران بزرگ شدن بیضه از قبل از بلوغ 1-3 میلی لیتر به> 3 میلی لیتر زمان:> 9-12 (میانگین) - <14 سال ؛
- افزایش بیضه حجم یا طول از حدود 12 سال شروع می شود (دامنه تغییر: 10-14 سال).
- پوبارچه (عام) مو) حدود 6 ماه بعد (در حدود 12 ، 5 سال ؛ دامنه تغییر: 9-15 سال).
- بلوغ چرخش رشد همراه با زیر بغل شروع می شود مو (حدود 14 سال)
- آلودگی ها (اولین انزال) در حدود 14.5 سال اتفاق می افتد ، در این زمان نیز تغییر صدا * (فقط بعد از جهش رشد). اکنون نیز در حدود یک سوم موارد آکنه ولگاریس وجود دارد
* پسران امروز به طور متوسط در تغییر صدا 13.1 سال حضور دارند. یکی در مورد بلوغ praecox (بلوغ زودرس) در پسران صحبت می کند زمانی که شروع بلوغ قبل از تولد 9 سالگی اتفاق می افتد. توجه: پسران مبتلا به بلوغ ایدیوپاتیک praecox در چه زمانی به اندازه طبیعی بدن بزرگسالان می رسند درمان با آنالوگ GnRH (داروهای استفاده می شود به طور مصنوعی پایین تر است تستوسترون یا سطح استروژن در خون) زود شروع می شود.
آناتومی بیضه
بیضه نر از دو محفظه مجزا تشکیل شده است: محفظه لوله ای شامل لوله های اسپرم ساز یا توبول های اسپرم ساز است. اینها توسط ژرمینال پوشانده شده اند اپیتلیوم، که شامل سلولهای زایای فعال در تقسیم و به اصطلاح سلولهای سرتولی است. سلولهای سرتولی ، به عنوان سلولهای پشتیبانی کننده ، معماری سلولهای بنیادی را تشکیل می دهند اپیتلیوم، تغذیه نطفه (سلولهای منی) و رشد سلولهای زایا را هماهنگ می کنند. محفظه بینابینی توسط بوجود می آید تستوسترونتولید سلولهای لیدیگ ، بافت همبند سلولها ، ماکروفاژها (فاگوسیت ها) ، خون عروقو اعصاب.
غدد درون ریز اسپرماتوژنز (اسپرماتوژنز)
اسپرماتوژنز توسط تعدادی از هورمون ها کنترل می شود (محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-بیضه):
- هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) - The هیپوتالاموس بخشی از دیسانفالون است (بین مغزی) و به عنوان مرکز کنترل عالی عملکردهای بدن خودمختار ، وظیفه کنترل را دارد گردش، تنفس ، مصرف مایعات یا غذا و رفتارهای جنسی. برای این منظور ، تعداد زیادی ترشح می کند هورمون، که هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) بر تشکیل هورمونهای LH و FSH در غده هیپوفیز. آنها برای تنظیم اسپرماتوژنز مهم هستند.
- LH (هورمون رنگدانه ساز) - این هورمون در ایجاد می شود غده هیپوفیز (غده هیپوفیز) و محرک است تستوسترون تولید در سلولهای لیدیگ بیضه در مردان.
- FSH (هورمون محرک فولیکول) - این هورمون نیز توسط هورمون تولید می شود غده هیپوفیز و مستقیماً بر روی ژرمینال عمل می کند اپیتلیوم از بیضه
هم تستوسترون و هم FSH مستقیماً بر روی سلولهای سرتولی بیضه که اسپرماتوژنز را هماهنگ می کنند ، عمل می کنند.
اسپرماتوژنز
اسپرماتوژنز با گنوسیت ها ، سلول های زایایی که در طی رشد جنین ایجاد می شوند ، آغاز می شود. پس از تولد ، تکامل بیشتر به اصطلاح spermatogonia رخ می دهد. این سلولهای زایای نابالغ می توانند به طور مداوم از نظر میتوزی تقسیم شوند (تقسیمات تولید مثل) و اساس اسپرماتوژنز را تشکیل دهند. تقسیم میتوزی برخی از اسپرماتوگونی ها ، توده های موجود سلول را برای اسپرماتوژنز در طول زندگی تضمین می کند (سلول های بنیادی). در بلوغ اولین تقسیم بلوغ دنبال می شود ، بنابراین از یک اسپرماتوگونی ابتدا یک اسپرماتوسیت اولیه و سپس دو اسپرماسیت ثانویه ایجاد می شود. اکنون از تقسیم بلوغ دوم پیروی می کنیم: مجموعه کروموزوم های قبلاً دیپلوئید ("دو برابر") نصف شده و چهار اسپرماتید با مجموعه کروموزوم هاپلوئید تشکیل می شود. اطلاع. انسان دارای 21 کروموزوم است که هر یک از آنها کپی ، یعنی دیپلوئید و دو کروموزوم جنسی اضافی است (در مجموع 44). در حین لقاح تخمک (سلول تخمک) توسط نطفه ، باید همان تعداد حاصل شود ، به طوری که هر سلول زایایی فقط 22 کروموزوم دارد ، یعنی هاپلوئید است.
اسپرموژنز
اسپرماتیدها بیشتر تقسیم نمی شوند ، اما به آنچه اسپرماتوزوئید نامیده می شود متفاوت می شوند. اسپرماتوزون اسپرم نهایی است که به طور معمول به این شکل است:
- سر - سر متراکم است کروماتین (مواد ژنتیکی).
- Midpiece - میانی شامل میتوکندری (نیروگاه های سلول) است که برای جابجایی انرژی تولید می کند
- دم - دم قرار می دهد نطفه در موقعیتی برای حرکت فعال.
بلوغ اسپرم
اسپرم اکنون کاملاً تکامل یافته است ، با این حال هنوز قادر به حرکت مستقل نیستند. آنها اکنون از بیضه به مجرا منتقل می شوند اپیدیدیم توسط خود پریستالیست توبولهای اسپرم ساز. اپیدیدیم (اپیدیدیم) از یک مجرای برآمده منفرد ، به طول حدود 5 متر تشکیل شده است که در امتداد آن اسپرم هدایت می شود و در حال بلوغ است. این فرآیند توسط عوامل بلوغ ترشح شده (آزاد شده) در اپیدیدیم. در طی عبور اپیدیدیم ، که حدود 2-10 روز طول می کشد ، اسپرم توانایی سفر مستقل و همچنین توانایی اتصال به تخمک ماده را پیدا می کند. اسپرم تا زمان انزال (ترشح مایع منی) در اپیدیدیم باقی می ماند.
