مس: ارزیابی ایمنی

آخرین بار سازمان امنیت غذایی اروپا (EFSA) ارزیابی شد ویتامین ها و مواد معدنی برای ایمنی در سال 2006 و برای هر ریز مغذی به اصطلاح سطح بالایی از میزان تحمل پذیر (UL) را تعیین کنید ، به شرطی که اطلاعات کافی در دسترس باشد این UL نشان دهنده حداکثر سطح ایمن ریز مغذی است که ایجاد نمی کند عوارض جانبی وقتی یک زندگی روزانه از همه منابع گرفته می شود.

حداکثر مصرف روزانه ایمن برای مس 5 میلی گرم است حداکثر مصرف روزانه ایمن برای مس 5 برابر میزان مصرف روزانه اتحادیه اروپا است (مقدار مرجع مواد مغذی ، NRV).

حداکثر میزان ایمن مصرف روزانه فوق در مردان و زنان بزرگسال 18 سال به بالا اعمال می شود. به دلیل ناکافی بودن داده ها ، حد مجاز مصرف روزانه برای مس برای زنان باردار و شیرده اعمال نمی شود.

تخمین میزان مصرف مس در جمهوری فدرال آلمان نشان می دهد که حداکثر میزان ایمن مصرف روزانه مس به دست نیامده است. اگرچه مصرف بالای مس در جمعیت آلمان نزدیک به میزان مصرف بی خطر روزانه است ، اما EFSA این موضوع را به عنوان یک خطر افزایش یافته در نظر نمی گیرد. بدن سالم انسان دارای مکانیسم های م toثر برای پاسخ به مصرف بیش از حد مس ، با کاهش روده است جذب و افزایش دفع ادرار.

مصرف 10 میلی گرم مس در روز به صورت مکمل علاوه بر مرسوم رژیم غذایی، به مدت 12 هفته مصرف شد ، هیچ نتیجه ای نداشت عوارض جانبی. مطالعه دیگری نیز مشاهده نکرد عوارض جانبی در سطح 6 میلی گرم مس در روز.

NOAEL (بدون مشاهده میزان تأثیر منفی) - بالاترین مقدار از ماده ای که حتی با ادامه مصرف هیچ اثر سوverse قابل تشخیص و قابل اندازه گیری ندارد - 10 میلی گرم مس است که دو برابر بیشتر از حداکثر مصرف روزانه است.

عوارض جانبی ناشی از مصرف بیش از حد مس به طور عمده به طور عمده اختلالات دستگاه گوارش و آسیب طولانی مدت به آن است کبد.

علائم حاد مسمومیت با مس در سطوح بالاتر رخ می دهد و شامل علائمی مانند معده درد, تهوع (حالت تهوع)، استفراغ، و حتی آبکی ، خونین اسهال (اسهال) اختلالات دستگاه گوارش مانند اسهال (اسهال) و استفراغ به دنبال مصرف بیش از حد مس در مقادیر مختلف از 15 تا 75 میلی گرم مس در روز مشاهده شده است. در مطالعات دیگر ، علائمی مانند معده سوزش و استفراغ در دوزهای کم 10 تا 15 میلی گرم مس در روز رخ داده است. این عوارض جانبی پس از قطع مصرف مس فروکش کرد.

آشامیدنی آب حاوی مس از لوله های حاوی مس یا عروق در زمان 2 تا 32 میلی گرم باعث اختلالات دستگاه گوارش شده است. بنابراین ، NOAEL پایین تر (بدون مشاهده میزان تأثیر منفی) - بالاترین مقدار از ماده ای که حتی با ادامه مصرف هیچ عارضه جانبی قابل تشخیص و قابل اندازه گیری ندارد - 4 میلی گرم مس در لیتر برای مصرف مس از نوشیدن ایجاد شد آب.

کشنده مقدار از مس نمک توسط WHO (جهانی) داده شده است سلامتی سازمان) به عنوان 200 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن در روز. این منجر به علائم شدید مانند خونین می شود اسهال و ادرار ، افت فشار خون (کم خون فشار)، کبد نکروز (مرگ سلولی تهدید کننده زندگی کبد) ، نارسایی کلیه و گردش خون و حتی اغماء و مرگ

در یک گزارش یک مورد ، استفاده طولانی مدت از مقدار 30 میلی گرم مس در روز ، به مدت 2 سال مصرف و به دنبال آن استفاده از 60 میلی گرم مس در روز برای مدت نامحدود ، منجر به حاد کبد شکست.

در بیماران مبتلا به بیماری ویلسون (مترادف: تخریب هپاتولنتیکولار ، تخریب هپاتو مغزی ، بیماری ذخیره سازی مس ، بیماری ویلسون ، سودواسکلروز وستفال ؛ بیماری توارثی اتوزومال مغلوب که در آن متابولیسم مس در کبد توسط یک یا چند اختلال ایجاد می شود ژن جهش) ، حتی مصرف مس در مقادیر طبیعی منجر به تجمع مس در بدن و در نتیجه اثرات نامطلوب بر روی کبد ، مرکزی سیستم عصبی، چشم ها و همچنین کلیه در مراحل اولیه بیماری ویلسون بنابراین با دارو درمان می شود.