برج میزان آموزش یکی از اقدامات فیزیوتراپی است و یکی از م importantلفه های مهم پیشگیری از سقوط به ویژه برای بیماران مسن است. علاوه بر ضعف مربوط به سن و آموزش ناکافی شرط در اثر نشستن و دراز کشیدن بیش از حد ، تعدادی از شرایط پزشکی می تواند ایجاد کند تعادل اختلالات اینها بیش از همه شامل بیماری های عصبی و همچنین بیماری های منطقه گوش و حلق و بینی (گوش ، بینی و گلو) برج میزان آموزش همچنین می تواند از روند بهبودی پس از عمل در اندام ها پشتیبانی کند ، به عنوان مثال پس از کاشت مفصل ران یا پروتز زانو، به عنوان بخشی از روند توانبخشی. تعادل توسط مرکز کنترل می شود سیستم عصبی (CNS) در این فرایند ، CNS اطلاعات را از اندام دهلیزی (اندام تعادل) ، سیستم بینایی (چشم) و از حس عمقی (حس لامسه یا حساسیت به عمق). اگر یکی از این حواس آشفته باشد یا اگر به CNS آسیب وارد شود ، این می تواند رهبری به اختلالات تعادل.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
آموزش تعادل ، از جمله سایر موارد ، به عنوان یا برای موارد زیر استفاده می شود:
- بیماری ها یا آسیب به اندام دهلیزی - ZEg پس از TBI (آسیب های مغزی).
- عدم امنیت در راه رفتن
- فلج مغزی کودک - اختلال حرکتی مغزی که علت آن زودرس است کودکی مغز خسارت.
- مولتیپل اسکلروزیس (MS) - بیماری التهابی مزمن مرکز سیستم عصبی.
- نوروپاتی محیطی - آسیب به محیط پیرامونی اعصاب، به ویژه در پاها ، که از جمله موارد دیگر ، حساسیت به عمق را به عهده دارند و موقعیت بدن را در فضا ثبت می کنند.
- توانبخشی - به عنوان مثال پس از جراحی در ناحیه اندام ها.
- پیشگیری از سقوط - به ویژه در بیماران مسن یا پوکی استخوان (از دست دادن استخوان) ، شکستگی پیشگیری (پیشگیری از شکستگی) نشان داده شده است.
- آموزش درمانی برای آمادگی جسمانی در سنین پیری
- سرگیجه (سرگیجه)
- وضعیت n آپوکسی (سکته)
موارد منع مصرف
در اصل ، هیچ منع مصرف خاصی برای آموزش تعادل وجود ندارد. با این حال ، موارد منع مصرف باید در مورد توانایی انجام تمرینات بدنی ذکر شود. این موارد شامل افزایش خطر خونریزی ، عفونت های حاد با تب، نارسایی گردش خون و ناتوانی جسمی که فعالیت بدنی را منع می کند.
قبل از آموزش
A معاینهی جسمی و ارزیابی وضعیت ورزشی بیمار باید قبل از آموزش برای طراحی یک برنامه درمانی بهینه انجام شود.
روش
آموزش تعادل باید به توازن استاتیک و توازن بپردازد. علاوه بر این ، ترکیب با استحکام و آموزش راه رفتن به عنوان بخشی از پیشگیری از سقوط مفید است. با تمرینات ساده ای شروع کنید که می تواند با پیشرفت شما افزایش یابد و همراه با پیشرفت های حرکتی و شناختی (چند وظیفه ای) انجام شود. از آنجا که تمرین تعادل در حالت نشسته یا خوابیده بی تأثیر است ، تمرینات در حالت ایستاده یا راه رفتن ترجیح داده می شوند. علاوه بر این ، آموزش باید توسط بیمار دشوار تلقی شود ، زیرا این تنها راه آموزش کافی تعادل یا افزایش آن است. یک جلسه آموزش باید حدود 25 دقیقه طول بکشد ، تمرینات فردی باید به مدت 10-30 ثانیه انجام شود. پس از هر تمرین ، پاها باید لرزیده و بدن شل شود. افزایش تدریجی سطح دشواری توصیه می شود:
- کاهش ناحیه ایستاده - به عنوان مثال ، با کمک یک -پا ایستادن.
- محدودیت اطلاعات حسی - ZEg با بستن چشم ، پایه لرزان یا نرم یا سر چرخش
- کارهای اضافی - به عنوان مثال انداختن توپ در جایگاه یک پا.
- اختلال در تعادل - به عنوان مثال ، فشار دادن فشار توسط درمانگر.
مهم امکان مداخله توسط درمانگر و همچنین قطع تمرین به محض از دست دادن دست گرفتن بیمار است. اگر سطح تمرین توسط بیمار به راحتی درک شود ، می توان به مرحله بعدی رفت. برای آموزش تعادل در اختلالات دهلیزی ، برنامه های تمرینی مبتنی بر تمرینات تعادلی مطابق Cowthorne و Cooksey وجود دارد. هدف این است که به طور متمرکز از دست دادن عملکرد دهلیزی از طریق تمریناتی که به صورت صعودی هنگام خوابیدن ، نشستن و ایستادن انجام می شود ، جبران شود.
بعد از تمرین
اقدامات خاصی پس از آموزش لازم نیست.
عوارض احتمالی
در صورت صحیح بودن اندیکاسیون و انجام آموزش تعادلی به میزان کافی هیچ عارضه ای انتظار نمی رود.
