اختلال تعدیل یک است بیماری روانی که در آن فرد مبتلا پس از یک تغییر قاطع در زندگی ، با علائم روانی مختلف واکنش نشان می دهد ، به عنوان مثال ، تغییر شغل ، حرکت ، بازنشستگی و غیره ، یا پس از وقایع زندگی استرس زا مانند سوگواری ، تصادف ، طلاق یا موارد مشابه.
اختلال سازگاری چیست؟
یک اختلال سازگاری به این معنی است که فرد نسبت به یک واقعه زندگی پر استرس واکنش نشان می دهد. این ممکن است در یک تغییر منفی در وضعیت ذهنی وی یا در رفتار بین فردی آشفته بیان شود. این اختلال زمانی اتفاق می افتد که او نتواند خود را با شرایط دشوار جدیدی که طی مدت زمان طولانی اتفاق افتاده سازگار کند زیرا او قادر به پذیرش آن از نظر روانی یا جسمی نیست. به طور مشخص ، او از نظر ذهنی مضطرب و از نظر احساسی دچار اختلال می شود. روابط اجتماعی و همچنین عملکرد در یک اختلال سازگاری محدود است. این می تواند رهبری تا سطح بالایی از رنج برای فرد مبتلا.
علل
افراد به طور معمول می توانند با تغییر شرایط یا وقایع سازگار شوند. این با یک اختلال سازگاری متفاوت است ، که می تواند تمام گروه های سنی را تحت تأثیر قرار دهد ، زیرا در اینجا فرد مبتلا قادر به انجام این کار نیست. علائم روانشناختی رخ می دهد ، که دلایل زیادی به عنوان دلیل آن وجود دارد ، به عنوان مثال اگر تغییرات رخ داده بیش از حد استرس زا باشد یا چندین تغییر همزمان رخ دهد ، که منجر به اضافه بار روانشناختی می شود. بعضی اوقات فرد مبتلا نیز استراتژی های مقابله ای کافی ندارد. راه انداز کردن عوامل استرس می تواند به عنوان مثال ، درگیری های طولانی مدت در محیط خصوصی یا حرفه ای ، بیماری ها ، مرگ و میر ، مشکلات مالی ، حرکت ، تولد کودک و موارد دیگر باشد. این می تواند تقریباً در مورد هر رویداد استرس زای احتمالی باشد که می تواند در زندگی رخ دهد. این شامل موقعیت های منفی است ، اما همچنین موارد مثبت نیز هستند. مهم نیست که واقعه ای که رخ داده چقدر سخت است ، بلکه چگونگی آن است فشار از نظر ذهنی احساس می شود ، چه تعداد وقایع دشوار از قبل رخ داده است ، فرد چقدر مقاوم است و می تواند با شرایط کنار بیاید. این تعیین می کند که آیا اختلال سازگاری رخ خواهد داد و درجه ای از شدت آن را به وجود می آورد. در صورت تجربه فرد مبتلا ، خطر ابتلا به اختلال سازگاری نیز ممکن است بیشتر باشد فشار در اوایل کودکی. اختلال تعدیل معمولاً حداکثر شش ماه ادامه دارد.
علائم ، شکایات و علائم
علائم می توانند در اختلال سازگاری متنوع باشند و مثلاً به صورت خلق افسرده آشکار شوند. اضطراب ، نگرانی ، عصبانیت ، تلخی ، بی قراری ، اندوه ، ناامیدی ، گیجی عاطفی ، افت روحیه و مشکلات خواب نیز شکایات معمول است. فرد مبتلا غالباً احساس می کند دیگر نمی تواند با واقعیت های زندگی روزمره کنار بیاید و ادامه دهد ، زیرا معتقد است که دیگر توانایی تحمل وظایف روزمره را ندارد. احساس انزوا و پریشانی نیز می تواند همراه با اختلال تنظیم باشد. عدم علاقه ، مشکلات با غلظت و همچنین از دست دادن فزاینده ذائقه برای زندگی می تواند رهبری به این واقعیت که رفتار اجتماعی و عملکرد فرد آسیب دیده بطور قابل توجهی محدود است. عواقب آن اغلب یک کناره گیری اجتماعی تا پرخاشگری است. علاوه بر مشکلات روانشناختی ، شکایتهای جسمی با اختلال تنظیم نیز امکان پذیر است ، به عنوان مثال اختلالات هضم و تنش.
تشخیص و دوره
اگر به اختلال تعدیل مشکوک باشید ، روانپزشک و روان درمانگر ابتدا س whatال می کند که چه شکایاتی وجود دارد ، چند بار و با چه شدت انجام می شود. وی سپس تعیین می کند که آیا فرد مبتلا قادر به کنار آمدن با زندگی روزمره است یا اینکه این اختلال قبلاً چنان تناسباتی را به خود گرفته است که مثلاً در حال حاضر دیگر قادر به ادامه کار یا مراقبت از کودکان نیست. نتیجه مصاحبه به عنوان مبنایی برای پزشک به وجود می آید تا بتواند بررسی کند آیا این یک واکنش طبیعی به یک رویداد استرس زا است یا یک اختلال سازگاری که نیاز به درمان دارد. پس از آن ، نتایج همچنین در مورد منابع موجود در فرد مبتلا برای کنار آمدن با این منابع نیز در دسترس است فشار، یعنی اختلال سازگاری.
عوارض
اختلال تعدیل معمولاً توسط روانشناس درمان می شود یا روانپزشک و یک بیماری جسمی نیست. با یک اختلال سازگاری ، فرد مبتلا اغلب احساس تنهایی و ناامنی می کند ، که به ندرت منجر به احساس پریشانی می شود. فرد مبتلا غالباً این احساس را به دوستان و نزدیکان خود منتقل می کند. این منجر به تغییر رفتار اجتماعی و کناره گیری اجتماعی می شود. افراد مبتلا به اختلالات سازگاری اغلب دچار احساس پوچی یا افزایش نگرانی در مورد مسئله خاصی از گذشته یا آینده می شوند. شادی ، ناراحتی و همچنین اضطراب نیز از عوارض شایع اختلال سازگاری است. علائم بسیار متفاوت است و همه معمولاً منجر به خلق و خوی افسرده ، اضطراب و نگرانی می شوند. درمان یا از طریق صحبت کردن است درمان یا دارو درمان معمولاً بلافاصله برخورد نمی کند ، برای درمان اختلال تنظیم زمان لازم است. فرد مبتلا از احساس اضطراب شکایت دارد و دیگر نمی تواند به تنهایی با زندگی روزمره کنار بیاید. به ویژه در نوجوانان ، رفتار اجتماعی تحت تأثیر قرار می گیرد. در چند مورد ، مبتلایان نیز شغل خود را از دست می دهند و به شدت دچار می شوند افسردگی و همچنین شروع به داشتن افکار خودکشی می کنند. دوست و بستگان قطعاً باید در صورت بروز اختلال سازگاری کنار هم باشند و همچنین پزشک را در این باره آگاه کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
بسیاری از افراد در طول زندگی خود از اختلال سازگاری رنج می برند - ناشی از شرایط استرس زای زندگی و تغییرات جدی زندگی. اگر علائم اختلال سازگاری به حدی شدید است که زندگی روزمره طبیعی دیگر امکان پذیر نیست ، مبتلایان باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند. اگر فرد دیگر نتواند در زندگی فعلی خود راهی پیدا کند و علائمی مانند بی قراری ، عصبی شدن ، ترک اجتماعی ، کاهش قدرت و اختلالات خواب بطور قابل توجهی کیفیت زندگی را محدود می کند ، مراجعه به پزشک خانواده توصیه می شود. پزشک خانواده ، به عنوان یک پزشک معتمد ، می تواند یک تصویر اولیه از شکایات فردی بدست آورد و سپس برای متخصصان ارجاع کند. متخصص روانپزشکی می تواند علائم استرس زا را با استفاده از دارو درمان کند و یا توصیه کند روان درمانی. در بیشتر موارد ، اختلال سازگاری به خوبی قابل درمان است روان درمانی. با بحث در مورد مشکلات و افکار موجود می توان به تسکین عاطفی دست یافت. روان درمانی برای کمک به افراد در کنار آمدن با شرایط جدید و یافتن افراد طراحی شده است راه حل به مشکلات آنها مکالمات حمایتی می تواند تأثیر مثبتی بر ذهن بیمار بگذارد و موجب تسکین شود. روشهای جدید برای مقابله بهتر با شرایط استرس زای زندگی در آینده را نیز می توان با استفاده از روان درمانی یافت و آنها را عملی کرد.
درمان و درمان
گزینه اصلی برای درمان اختلال سازگاری روان درمانی است که به عنوان مشاور نیز عمل می کند. درمان می تواند حمایت عاطفی داشته باشد و به راهنمایی مجدد فرد مبتلا به روال عادی کمک کند. علاوه بر این ، این روش درمانی فرصتی خوب برای شناسایی دلیل بروز اختلال تنظیم فراهم می کند. کسانی که علل را می فهمند می توانند برای مقابله بهتر با سایر حوادث استرس زا که ممکن است در اواخر زندگی رخ دهد ، استراتژی های مقابله سالم را یاد بگیرند. همیشه مهم است که این مسئله را به موقع شناسایی کرده و در برابر آن مدیریت کنید. در بعضی موارد ، وقتی صحبت کردن کافی نیست ، از داروها برای کمک به علائمی مانند افسردگی، اضطراب ، یا حتی افکار خودکشی. داروهای ضد افسردگی و همچنین داروهای ضد اضطراب برای اختلال سازگاری به خوبی کار کرده اند.
چشم انداز و پیش آگهی
اختلال تعدیل می تواند از چند هفته تا سالها ادامه داشته باشد. برخی از پزشکان و روانشناسان تمایل دارند که اختلال سازگاری را "خوش خیم" بدانند زیرا در بسیاری از موارد به طور کامل برطرف می شود یا با موفقیت درمان می شود. بیشتر اختلالات سازگاری ظرف شش ماه بهبود می یابد یا کاملاً از بین می رود. با این حال ، در صورت ادامه علائم بیش از شش ماه ، روانشناسان و پزشکان دیگر به اختلال سازگاری مراجعه نمی کنند. برای واکنش پذیر افسردگی، این محدودیت زمانی به دو سال افزایش یافته است. این راهنمای تشخیصی احتمالاً پیش آگهی واقعی اختلالات تنظیم را تحریف می کند. تا به امروز ، مطالعات کمی وجود دارد که به طور خاص اختلال سازگاری را برطرف می کند. این دلیل دیگری است که چرا پیش آگهی اغلب مشخص نیست. علاوه بر این ، اختلالات تعدیل بسیار متنوع است. از آنجا که اختلالات تعدیل طیف گسترده ای را شامل می شود و می تواند عوامل مختلفی را ایجاد کند ، پیش آگهی بستگی زیادی به موارد خاص با شرایط مربوطه دارد. هرچه فرد مبتلا منابع بیشتری داشته و استفاده کند ، احتمال آن نیز بیشتر است شرط بهبود خواهد یافت. شکایات روانشناختی که را تشکیل می دهند اختلال سازگاری می تواند مزمن شود و بنابراین برای چندین سال ادامه یابد. نمونه ای از این دوره ها غم و اندوه مزمن است. اختلالات تعدیل ناشی از مهاجرت و فرهنگ مربوط به آن شوک”اغلب هنگامی که فرد در محیط جدید خود قرار گرفت و به خوبی ادغام شد ، بهبود می یابد.
پیشگیری
به هیچ وجه راهی برای جلوگیری از اختلال سازگاری وجود ندارد ، اما به عنوان مثال فرصتی برای ایجاد استراتژی های مقابله سالم برای مقابله با آن وجود دارد. همچنین مفید است رهبری یک سبک زندگی سالم با دوره های کافی برای استراحت برای ایجاد یک زندگی سالم تعادل. ورزش، یوگا و تفکر همچنین برای متعادل بودن ، واکنش مناسب در شرایط دشوار و در نتیجه جلوگیری از اختلال سازگاری بسیار مناسب هستند. عوامل بسیاری نقش مهمی دارند.
مراقبت پس از آن
به عنوان یک قاعده ، هیچ گزینه ویژه مراقبت های ویژه ای برای مبتلایان به اختلال سازگاری در دسترس نیست. با این حال ، این موارد نیز همیشه ضروری نیستند ، زیرا اختلال تنظیم باید در درجه اول توسط یک پزشک معالجه شود. پس از درمان موفقیت آمیز ، باید مراقبت شود تا از بروز مجدد این اختلالات جلوگیری و از آنها جلوگیری شود. در بیشتر موارد ، درمان این اختلال از طریق درمان با روانشناس انجام می شود. بیش از همه ، برای جلوگیری از علائم و عوارض بعدی ، باید درمان زودهنگام آغاز شود. دوستان و خانواده باید علائم اختلال سازگاری را به افراد مبتلا نشان دهند ، در حالی که درمان را با یک پزشک نیز آغاز می کنند. در برخی موارد ، این اختلال با کمک داروها نیز پشتیبانی می شود ، بنابراین باید از مصرف منظم آن اطمینان حاصل شود. ممکن است فعل و انفعالات با سایر داروها نیز می تواند رخ دهد. اغلب اوقات ، حمایت خانواده و دوستان نیز تأثیر بسیار مثبتی در روند بعدی بیماری دارد و می تواند از بروز عوارض و شکایات بعدی جلوگیری کند. با اختلال سازگاری ، امید به زندگی در فرد مبتلا کاهش نمی یابد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
افراد بیشتر و بیشتر مجبور به مقابله با استرس های جدی در زندگی روزمره می شوند که این می تواند تأثیرات جدی بر روی بدن و ذهن فرد بگذارد. از آنجا که اختلال سازگاری اغلب در حالت های خلقی منفی و اختلالات رفتار اجتماعی بین فردی خود را نشان می دهد ، پنهان کردن در زندگی اجتماعی دشوار است. از آنجایی که اختلال سازگاری اغلب نتیجه اوقات پرتنش است ، بهتر است با استراحت کافی برای بازسازی کاهش یابد. در زندگی روزمره ، مبتلایان باید زمان کافی برای خود برنامه ریزی کنند. از آنجا که اختلال سازگاری معمولاً موقتی است ، دوستان و خانواده می توانند در این دوران سخت حمایت کنند و دستی به فرد مبتلا بدهند. روش دیگر خودیاری برای اختلالات سازگاری اصطلاحاً نامیده می شود تمدد اعصاب تمرینات و مراقبه ها ، که در آن فرد مبتلا می تواند خود را به خوبی احساس کند و استرس های زندگی را رها کند. از طرف دیگر ، برخی از افراد برای از بین بردن فشار روانی و بازیابی حس خوب و رفاه به فعالیت بدنی شدید نیاز دارند. از آنجایی که هر فرد فردی است ، همه باید خودشان کشف کنند که چه چیزی برای آنها مفید است. با جلسات ورزشی ، تمدد اعصاب تمرینات ، دوره های استراحت و غیره ، علائم اختلال سازگاری را می توان کاهش داد تا فرد مبتلا بتواند دوباره خود را بدست آورد استحکام و به طور فعال در زندگی شرکت می کنند.
