تقریباً از هر ده نوزاد یک کودک در سه ماهه اول زندگی بیش از حد و شدید گریه می کند. اگر نوزاد دارای اختلال نظم دهی باشد ، در هر صورت عصب ، پشتکار و آرامش درونی زیادی از والدین لازم است. یک اصطلاح قدیمی برای این اختلال قولنج سه ماهه است.
اختلالات تنظیم چیست؟
نوزادانی که به مقدار غیرمعمول گریه می کنند و آرام شدن آنها دشوار است ، تحت عنوان "نوزادان گریه کننده" شناخته می شوند. اصطلاح پزشکی امروز برای رفتار دشوار ، اختلالات نظارتی است. اصطلاح قولنج سه ماهه منسوخ تلقی می شود. در ابتدا تصور می شد که هوا در نوزادان است معده ایجاد می شود درد شکم و نفخو آن گریه زیاد بیانگر ناراحتی بود. با این حال ، اکنون مشخص شده است که هوا در شکم این یک نتیجه گریه است ، در طی آن نوزاد همچنین مقدار زیادی هوا را می بلعد. نوزاد اگر گریه می کند ، اگر به طور غیرمعمول زیاد و ظاهراً بدون دلیل بیش از سه ساعت در حداقل سه روز در هفته گریه کند و آرام کردنش دشوار باشد. این شرط باید حداقل سه هفته طول بکشد تا به عنوان یک اختلال نظارتی در نظر گرفته شود.
علل
گریه زیاد نتیجه تأخیر در تنظیم رفتار در نوزاد است. نوزادان باید بیاموزند که رفتار خود را در شرایط خاص ، اغلب تعاملی ، مانند تغذیه ، خوابیدن ، جلب توجه یا تسکین دهنده خود تنظیم کنند. نوزادان املایی در ارزیابی صحیح موقعیتهای مختلف و واکنش مناسب با مشکلات زیادی روبرو هستند. در بسیاری از موارد ، والدین "مقصر" اختلال تنظیم نوزاد نیستند و می توانند تأثیر کمی بر آن داشته باشند: در نهایت نوزاد باید خود به تنهایی مقررات را بیاموزد. با این حال ، از آنجا که نوزادان به شدت به والدین خود وابسته هستند و هنوز نمی توانند نیازهای خود مانند غذا را به تنهایی برآورده کنند ، اختلالات نظارتی اغلب در ارتباط با اختلال در رابطه مادر و کودک رخ می دهد. دلایل این امر می تواند ، برای مثال ، بالا باشد فشار عامل قبل ، حین و بعد از تولد ، درگیری های زوجین والدین یا خانواده اصلی ، و بیماری روانی یکی از والدین یا هر دو
علائم ، شکایات و علائم
علامت اصلی اختلالات نظارتی گریه زیاد است. گریه زیاد زمانی است که از متوسط مدت گریه مناسب سن برای هر روز به طور قابل توجهی بیشتر شود. در یک نوزاد ، این حدود یک تا دو ساعت در شش هفته اول زندگی است. از هفته ششم تا دوازدهم زندگی به دو تا سه ساعت افزایش می یابد. پس از آن ، معمولاً دوباره در کودکان سالم کاهش می یابد. شکایات حداقل سه روز در هفته در مورد اختلالات نظارتی رخ می دهد. در بسیاری از موارد ، هر روز چندین قسمت گریه وجود دارد. معمولاً علائم حداقل سه هفته طول می کشد. همچنین ممکن است در قسمت هایی تکرار شوند. آنچه در مورد اختلالات نظارتی قابل توجه است این است که در غیر این صورت نوزادان مبتلا کاملاً سالم به نظر می رسند. گریه معمولاً در اوایل شب یا بعد از غذا شروع می شود. نوزادان مبتلا به طور ناگهانی شدید می شوند درد شکم و در بسیاری از موارد ، نفخبه آنها اغلب شکم متسع شده ای دارند و قوز می کنند. آنها پوست ممکن است قرمز شود اغلب ماهیچه ها کشیده به نظر می رسند. علائم دیگر ممکن است شامل تحریک پذیری و پرش باشد. همچنین ممکن است مشکل بلع یا مکیدن وجود داشته باشد. اکثر نوزادان مبتلا به اختلالات نظارتی نیز دارای اختلالات خواب و مشکل در به خواب رفتن هستند. در برخی موارد ، عدم موفقیت رخ می دهد.
تشخیص و دوره
علامت اصلی اختلالات نظارتی گریه بیش از حد ، ظاهراً بی دلیل و عدم پاسخ به اطمینان مناسب است. نوزاد ممکن است در یک لحظه راضی و آرام بوده باشد و سپس در لحظاتی دیگر دچار حالت فریاد شود. تشنج عمدتا در عصر رخ می دهد. نوزاد در خوابیدن دچار مشکلات شدیدی است و بندرت بیش از 30 دقیقه در طول روز می خوابد. کودک همچنین شب ها به طور مکرر از خواب بیدار می شود. پرخاشگری و تحریک پذیری عموماً معمولی در نوزادانی است که گریه می کنند. علائم همراه با طلسم گریه ممکن است شامل قرمز شدید باشد پوست ماهیچه های رنگی و کشیده به دلیل بلعیدن هوا در هنگام گریه ، شکم ممکن است تا حدودی متسع شود. به منظور تشخیص ، بیماریهای جسمی یا آسیب به مغز ابتدا باید رد شود. کودک آزاری نیز به عنوان تشخیص محرومیت از یک اختلال تنظیم در نظر گرفته می شود. توجه ویژه ای به تعامل مادر و کودک می شود. مال خود والدین کودکی تجربیات ، کیفیت روابط والدین و سایر مشکلات روانی - اجتماعی والدین در نظر گرفته می شود. تفصیلی تاریخچه پزشکی و احتمالاً خاطرات روزانه به شناسایی و بهبود شرایط دشوار در برنامه روزانه کمک می کند. علاوه بر این ، بررسی تاخیر رشد احتمالی نوزاد انجام می شود.
عوارض
گاهی اوقات ، قولنج سه ماهه بر وضعیت روانی والدین تأثیر می گذارد. به واسطه فشار و کمبود خواب ، ممکن است نگرش تهاجمی نسبت به کودک و شریک زندگی ایجاد شود ، که به نوبه خود منجر به نزاع و نادیده گرفتن رفاه کودک می شود. گاهی اوقات والدین ناامید کودک را تکان می دهند ، که می تواند به سرعت رهبری به کودک آسیب جدی وارد کند سلامت و حتی مرگ اگر رنج روانی از قبل وجود داشته باشد ، اختلالات تنظیم می تواند آن را تشدید کند و در بدترین حالت رهبری به افسردگیبه برای خود نوزاد ، اختلالات تنظیم مشکل ساز نیست. با این حال ، در صورت وجود بیماری های دیگر ، قولنج سه ماهه می تواند آنها را تشدید کند. در کودکان مبتلا به اختلالات گوارشی یا قلبی عروقی ، ناگهانی درد شکم و مرتبط فشار می تواند عوارض جدی مانند مشکلات گردش خون یا اسهال و یبوستبه معمولاً هیچ عارضه مهمی در طول درمان ایجاد نمی شود. گاهی اوقات ، پزشک متخصص اطفال خفیف تجویز می کند آرامبخش، که ممکن است باعث ناراحتی جسمی موقت شود. اگر قولنج سه ماهه با دیگری اشتباه گرفته شود ، عوارضی نیز ایجاد می شود شرطبه اگر به دلیل تشخیص نادرست این امر خیلی دیر تشخیص داده شود ، ناراحتی جسمی و عوارض دیرهنگام قابل تصور است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
اختلالات تنظیم باید با پزشک در میان گذاشته شود. به عنوان یک قاعده ، این اختلالات دوباره خود به خود از بین نمی روند ، بنابراین درمان پزشکی قطعاً ضروری است. تنها تشخیص زودهنگام و درمان اختلالات نظارتی می تواند از عوارض بعدی جلوگیری کند. در صورتی که فرد مبتلا هر روز بسیار زیاد و به مدت طولانی گریه می کند و دیگر نمی تواند خشم خود را کنترل کند ، باید با پزشک مشورت کرد. به ویژه کودکان یا نوجوانان می توانند تحت تأثیر این اختلالات تنظیم قرار گیرند. اغلب ، افراد خارجی باید این اختلالات را به فرد نشان دهند و او را متقاعد کنند که تحت معاینه یا درمان قرار گیرد. در برخی موارد ، اختلالات تنظیم نیز می تواند رهبری تا شدید نفخ یا شکمی دردبه اگر این شکایات در مدت زمان طولانی تری رخ دهد ، در هر صورت باید با پزشک مشورت کرد. قبل از هرچیز می توان به پزشک عمومی مراجعه کرد. در بیشتر موارد ، این امر همچنین منجر به سیر مثبت بیماری می شود و امید به زندگی فرد مبتلا را کاهش نمی دهد.
درمان و درمان
درمان اختلالات نظارتی در ابتدا شامل اطمینان خاطر است معیارهای توسط والدین ، مانند تماس فیزیکی ، ماساژ نوزاد و حمام آرامش بخش ، حرکت نوزاد به موقعیتی متفاوت ، تکرار ملایم صداها یا حرکات ، ارائه صداهای زمینه سازگار و آرامش بخش ، و معرفی مراسم قبل از خواب. هنگام آرامش ، نوزاد باید بیشتر توسط والدین حمل شود. این در مطالعات نشان داده شده است که م thanثرتر از حمل یک وسیله آرامش بخش در طول یک دوره گریه است. به طور کلی ، والدین باید سعی کنند خونسردی خود را حفظ کنند ، احتمالاً به دنبال کمک جدی باشند و از یک برنامه روزانه منظم و آرام اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این ، رویکردهای درمانی مختلف می تواند به والدین در درک بهتر نیازهای فرزندشان و پاسخ مناسب کمک کند. روشهای متداول شامل تجزیه و تحلیل روابط با بازخورد ویدئویی یا والدین-کودک است روان درمانی.
پیشگیری
برای جلوگیری از اختلالات نظارتی ، تعامل متوازن بین والدین و فرزند مهم است. این معیارهای در بالا ذکر شد ، مانند یک برنامه معمول روزانه ، سر و صدای کم محیط ، کمترین شلوغی و تحریک بیش از حد نوزاد و یک رابطه عاشقانه ، مهمترین عوامل پیشگیری از اختلال نظارتی هستند. در صورت بروز مشکلات و عدم قطعیت ها ، باید در اسرع وقت از متخصصان کمک بگیرید.
مراقبت پس از آن
درمان حاد و پیگیری اولیه کودکی اختلالات نظارتی در هم تنیده شده اند ، زیرا معمولاً جنبه های مختلفی از آن وجود دارد رشد اولیه کودکی که برای نوزاد مشکل ایجاد می کند. همه علائم اختلال تنظیم به طور همزمان قابل درمان نیستند و همه آنها در یک زمان برطرف نمی شوند. مشاهده دقیق نوزاد و علائم ایجاد شده مهم است. اختلالات نظارتی در نوزادان غیر معمول نیست و نیازی به پیگیری بیشتر در هر مورد ندارد ، زیرا به تدریج با افزایش سن برطرف می شود. در موارد شدید زودرس کودکی اختلالات نظارتی ، پزشک متخصص اطفال با توجه به آثار و مشاوره و آموزش والدین در مورد تغذیه و رفتارهای حمایتی ، آنها را درمان خواهد کرد. معمولاً در كودك سالم پيگيري بيشتري انتظار نمي رود. متخصص اطفال در ملاقاتهای بعدی یا در معاینات U تمرکز مناسبی بر اختلال تنظیم خواهد داشت. علاوه بر این ، رشد بیشتر کودک به دقت کنترل می شود تا بیماری هایی که ممکن است باعث اختلال تنظیم شده باشند حذف شوند یا در اسرع وقت درمان شوند. در مورد خود اختلال تنظیم ، در صورت سالم بودن کودک و کاهش کامل علائم ، نیازی به پیگیری بیشتر نیست.
در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید
اختلال تنظیم یک پدیده موقتی تلقی می شود. در زمینه خودیاری ، والدین و بستگان یک نوزاد ، با همکاری پزشکان ، بلکه والدین با تجربه ، می توانند روشهای مختلفی را برای رهایی از علائم امتحان کنند. در نهایت ، با آزمایش رویکردهای مختلف ، روشهای جداگانه ای برای تسکین فرزندان پیدا می شود. نوزاد باید در موقعیت های مختلف فیزیکی قرار گیرد تا تغییرات قابل مشاهده باشد. تماس فیزیکی ، گرما و محبت در بیشتر موارد کمک می کند. علاوه بر این ، گرم کردن حمام یا صداهای آرامش بخش پس زمینه می تواند به نوزاد در یافتن آرامش درونی کمک کند. اغلب ، باید مراقب بود تا والدین یا افرادی که از نوزاد مراقبت می کنند از تسکین کافی برخوردار باشند. آنها به خواب کافی و همچنین استراحت در مراقبت از نوزاد نیاز دارند تا بتوانند خود را بازسازی کنند. به حداقل رساندن عوامل استرس زا در فرزندان و همچنین والدین مهم است. از صداهای بلند ، موقعیت های درگیری یا سر و صدا باید اجتناب شود. ورزش کافی در هوای تازه ، سالم رژیم غذایی و همچنین خودداری از گسترش آشفتگی به بهبود وضعیت کلی کمک می کند. در طول دوره های گریه فرزندان ، به فعالیتهای بازیگوشانه ، تشویق و همچنین حفظ حالت دلپذیر توصیه می شود. در مواقع سختی ، از سرپرست دیگری باید درخواست کمک کرد.
