رشد اولیه کودکی

در اوایل کودکی توسعه شامل توسعه واکنش، گفتار ، بینایی و شنوایی و همچنین معاشرت و مهارتهای حرکتی کودک. از جمله مراحل مهم رشد در سالهای اول زندگی ، که تقریباً برای والدین و نوزادان قابل مشاهده نیست ، ایجاد دفاع در برابر تأثیرات مضر مانند عوامل بیماری زا است. برای این منظور ، کودک به تدریج یک انباشته می کند سیستم ایمنی بدن که می تواند توسط واکسن ها پشتیبانی شود.

این موضوع به طور فزاینده ای بحث برانگیز می شود. طبق یافته های علمی فعلی ، شیردهی نیز می تواند تأثیر مثبتی در داشته باشد رشد کودک. متن زیر به منظور ارائه مروری بر مراحل مختلف اولیه است کودکی توسعه است.

با این حال ، همیشه باید در نظر داشت که هر کودک به صورت جداگانه رشد می کند و چیزهای خاصی را با سرعت های مختلف می آموزد یا قادر به اجرای آنها است. طبق دانش علمی فعلی ، شیردهی نیز می تواند تأثیر مثبتی در رشد کودک داشته باشد. متن زیر باید مروری بر مراحل مختلف اولیه داشته باشد کودکی توسعه. با این حال ، همیشه باید توجه داشت که هر کودک به صورت جداگانه رشد می کند و چیزهای خاصی را با سرعت های مختلف یاد می گیرد یا قادر به اجرای آنها است.

رفلکس های نوزاد تازه متولد شده

نوزادی واکنش، که از بدو تولد وجود داشته و پس از گذشت چند ماه از زندگی ناپدید می شوند ، در معاینات پیشگیرانه نوزادان ، معاینه U2 بین روزهای 3 تا 10 زندگی و U3 بین هفته 4 و 5 زندگی آزمایش می شوند. واکنش نوزاد تازه متولد شده مادرزادی است و به آن رفلکس اولیه نیز گفته می شود. آنها به کودک کمک می کنند تا از خود محافظت کند و به محض یادگیری واکنش کودک در برابر محرک های مناسب ، خود را از دست بدهد.

کمبود این رفلکس ها ، ظاهری نامتقارن یا ماندگاری طولانی بعد از ماه های خاص زندگی می تواند نشانه ای از یک اختلال عصبی در نوزاد باشد. بنابراین معاینه توسط متخصصان اطفال بسیار مهم است.

  • یکی از رفلکس های نوزاد تازه متولد شده ، رفلکس مورو (رفلکس کف دار) است.

    هنگامی که کودک به طور غیر منتظره ای به وضعیت خوابیده قرار می گیرد ، مانند اینکه به عقب می افتد ، بازوهای خود را باز می کند ، انگشتان خود را باز می کند و دهان. سپس سریعاً بازوان خود را دوباره بهم می آورد و دستانش را به مشت می فشارد. این رفلکس تا ماه 4 زندگی از بین می رود.

  • رفلکسی که والدین اغلب مشاهده می کنند ، رفلکس مکیدن است.

    وقتی لب ها لمس می شوند ، کودک شروع به مکیدن می کند انگار که روی پستان یا بطری قرار گرفته باشد. این رفلکس حداکثر تا شش ماه اول طول می کشد.

  • بازتاب گریه نیز وجود دارد. کودک زیر بغل گرفته و با پاها روی یک سطح نگه داشته می شود.

    اگر پاها به زمین لمس کنند ، نوزاد تازه متولد شده به طور خودکار پاهایش را حرکت می دهد انگار که می خواهد راه برود. این رفلکس در سه ماه اول وجود دارد.

  • رفلکس های بیشتر کف دست و کف پا رفلکس است. هنگام لمس سطوح داخلی دست یا پا ، یک حرکت گرفتن انگشتان یا خم شدن انگشتان پا اتفاق می افتد.

    اولی تا ماه 4 زندگی و دومی حتی تا ماه پانزدهم زندگی وجود دارد.

  • در رفلکس بابینسکی ، که از نظر فیزیولوژیکی ممکن است تا سن 12 ماهگی وجود داشته باشد ، لبه خارجی کف پا پوشانده شده است ، که باعث می شود انگشت شست پا به عقب کشیده شود و انگشت کوچک پا به پهلو گسترش یابد. در بزرگسالان با آسیب رساندن به مسیر هدایت عصبی خاص در نخاع، مسیر هرمی ، رفلکس بابینسکی به عنوان نشانه ای از بیماری وجود دارد.
  • در رفلکس گالانت ، پوست کنار ستون فقرات با دست به سمت پایین ردیابی می شود ، در حالی که کودک با دست دیگر دراز کشیده به سمت بالا نگه داشته می شود معده یا به راحتی روی شکم دراز بکشید. در این فرآیند ، ستون فقرات تا 6 ماهگی کودک در جهت محرک خم می شود.
  • وقتی کودک به پشت دراز می کشد و سر منفعل به یک طرف بازو و پا از همان طرف کشیده می شوند در حالی که طرف دیگر خم است.

    به این ماده تقارن نامتقارن گفته می شود گردن رفلکس ، که تا 6 ماهگی کودک نیز وجود دارد. به نظر می رسد کودک انگار قرار است موقعیت شمشیربازی بگیرد. اگر سر خم شده است ، با این حال ، هر دو دست خم شده و هر دو پا کشیده شده اند ، یا هنگام کشیده شدن سر ، حرکات معکوس می شوند.

    بنابراین رفلکس متقارن - مقوی نامیده می شود گردن رفلکس و تا 6 ماهگی زندگی ادامه دارد.

  • با رفلکس لاندو ، کودک در شکم در موقعیت شناور قرار می گیرد. پاهای خود را کشیده و بلند می کند سر. این را می توان از 4 تا 18 ماهگی مشاهده کرد.
  • آخرین بازتاب در نوزاد تازه متولد شده ، که تا 5 ماهگی زندگی وجود دارد ، اصطلاحاً آمادگی برای پرش است. اگر کودک به سمت جلو متمایل باشد ، بازوهایش را به جلو می کشد.