رفتار
درمان ذات الریه معمولاً توسط آنتی بیوتیک درمانی به اصطلاح محاسبه شده انجام می شود. در این شکل از درمان ، پاتوژن دقیق مشخص نیست و با یک آنتی بیوتیک طیف گسترده درمان می شود. آنتی بیوگرام معمولاً فقط در موارد شدید تهیه می شود ، یا اگر در نتیجه آنتی بیوتیک درمانی محاسبه شده بهبودی در نتایج حاصل نشود.
پس از شروع درمان با آنتی بیوتیک ، نتایج معمولاً طی 3-4 روز بهبود می یابد و در خلط مولد کاهش قابل توجهی وجود دارد. علائم رادیولوژیک ذات الریه معمولاً مدتی باقی می ماند و حتی زمانی که بیمار در حال بهبودی است نیز قابل تشخیص است. حتی تنفس صدای ریه ها پس از بهبود ذهنی یافته ها هنوز هم به صورت رال مرطوب شنیده می شود.
درمان آنتی بیوتیکی باید حداقل به مدت 10 روز انجام شود و در صورتی که بیمار هنوز بهبود مورد انتظار را نشان ندهد ، می تواند بر این اساس طولانی شود. همچنین باید در نظر گرفت که در صورت عدم بهبود یا حتی وخیم شدن وضعیت عمومی ، میکروب توسط آنتی بیوتیک مورد حمله قرار نگرفته است. شرط در عرض 3-4 روز در این حالت ، در هر صورت باید آنتی بیوگرام تهیه و تغییر کرد آنتی بیوتیک ها.
در موارد بدون عارضه ، ذات الریه حداکثر پس از 10 روز درمان فشرده درمان می شود. با این حال ، دوره های پیچیده در بیماران مبتلا به نقص ایمنی یا مسن با بیماری های شدید همزمان می توانند به طور قابل توجهی طولانی تر شوند. مدت دوره های پیچیده می تواند به سرعت 2-3 یا حتی 4 هفته طول بکشد. لازم به ذکر است که بیشتر a دوره ذات الریه طول می کشد ، خطر عوارض بعدی مانند سپسیس بیشتر است (خون مسمومیت)
این مدت زمانی است که شما به دلیل ذات الریه در بیمارستان بستری هستید
برای هر بیماری با بستری در بیمارستان اصطلاحاً نرخ ثابت وجود دارد. در اینجا بازپرداخت توسط سلامت شرکت بیمه است و برای هر بیماری "طول مدت اقامت یک بیمار در بیمارستان" یک مقدار راهنما وجود دارد. این مقدار راهنما اجباری نیست ، اما به عنوان یک جهت در بیمارستان عمل می کند و با یک حد پایین و بالا نشان داده می شود.
متوسط مدت اقامت در یک ذات الریه مشخص نشده هفت روز است. حداکثر مدت اقامت 13 روز است. بنابراین ، بیشتر بیماران بین 7 تا 13 روز را در بیمارستان می گذرانند. با این حال ، شرایط خاص می تواند اطمینان حاصل کند که این زمان بیش از حد است یا حتی کمتر از آن است.
