اثر نفوذ اپیدورال
توجه: این بخش برای خوانندگان بسیار علاقمند است نفوذ اپیدورال بر اساس داروهای تزریقی است. اغلب کورتیزون و یک بی حسی موضعی تزریق می شوند این کورتیزون دارای اثر ضد التهابی در محل تزریق است.
این ماده ای است که به طور طبیعی در بدن وجود دارد و در قشر فوق کلیه تولید می شود. علاوه بر تنظیم مسیرهای متابولیک در بدن ، کورتیزون دارای عملکرد نظارتی در سیستم ایمنی بدنبه این مورد برای استفاده از کورتیزون در استفاده می شود نفوذ اپیدورال.
از طریق مهار NFKB دارای اثر ضد التهابی است. کورتیزون یک فاکتور رونویسی (پروتئینی است که خواندن DNA و در نتیجه تولید آن را کنترل می کند پروتئین ها) که سنتز واسطه های پیش التهابی (مواد سیگنال دهنده طرفدار التهاب) را تنظیم می کند ، مانند پروستاگلاندین هابه کاهش میزان مواد پیش التهابی باعث کاهش التهاب و در نتیجه تورم در ناحیه مشکل ستون فقرات می شود.
از آنجا که تورم دیگر تارهای عصبی را منقبض نمی کند ، درد باید راحت شود این بی حسی موضعی مانع از درد از ارسال به سایت بی حس کننده های موضعی استفاده برای نفوذ اپیدورال هستند سدیم مسدود کننده های کانال.
آنها با قطع پتانسیل های الکتریکی از طریق عصب از طریق اطلاعات منتقل شده از طریق عصب یا جلوگیری از تشکیل محرک های الکتریکی عمل می کنند. نحوه عملکرد دقیق این است که بی حس کننده های موضعی مسدود کردن سدیم کانال ها در فیبرهای عصبی - عدم نفوذ سدیم منجر به دپلاریزاسیون نمی شود فیبر عصبی (مثبت شدن) و در نتیجه ایجاد اختلاف بالقوه در امتداد فیبر عصبی. بنابراین ، نه بیشتر درد سیگنالها از ناحیه دردناک قبلی به ناحیه منتقل می شوند مغز.
با این حال، این شرط دائمی نیست علاوه بر این ، عدم انتقال درد باعث آزاد شدن سلولهای التهابی بیشتر برای آزادسازی مواد پیش التهابی نمی شود ، بنابراین این امر همچنین باعث کاهش التهاب و در نتیجه کاهش بیشتر درد می شود.
