فنوباربیتال دارویی است که به گروه باربیتورات تعلق دارد. در استفاده می شود بیماری صرع درمان و در بیهوشی آماده سازی.
فنوباربیتال چیست؟
فنوباربیتال دارویی است که به گروه باربیتورات تعلق دارد. در استفاده می شود بیماری صرع درمان و در بیهوشی آماده سازی. فنوباربیتال یک باربیتورات است. باربیتورات ها هستند داروهای که خواب آور هستند ، مواد مخدر or آرام بخش اثرات نام باربیتوراتها از اسید باربیتوریک ، یکی از ترکیبات فعال باربیتورات ها گرفته شده است. باربیتورات ها از طریق گیرنده گابا به اصطلاح بیوشیمی عمل کنید. می توان بین باربیتورات های کوتاه اثر ، متوسط و بلند اثر قائل شد. فنوباربیتال متعلق به باربیتوراتهای طولانی مدت است. در دهه های 1960 و 1970 ، هنوز فنوباربیتال به عنوان یک قرص خواب آور تجویز می شد. به دلیل عوارض جانبی قابل توجه و پتانسیل وابستگی زیاد ، از سال 1992 ممکن است دیگر فنوباربیتال به عنوان قرص خوابیده تجویز نشود. امروزه از این دارو برای درمان صرع استفاده می شود. آرام بخش و داروی ضد تشنج نیز در تهیه استفاده می شود بیهوشی. این دارو از طریق واکنش تراکم بین سنتز می شود اوره و دی اتیل اسید اتیل-فنیل-مالونیک استر.
عمل فارماکولوژیک
فنوباربیتال پس از دهان و بعد از عضله تقریباً به طور کامل توسط بدن جذب می شود حکومت. حداکثر غلظت ها در خون بعد از 6 تا 19 ساعت هنگام خوراکی یافت می شود. با عضله حکومت، بیشترین غلظت ها در خون فقط بعد از 3 تا 5 ساعت فنوباربیتال به عنوان یک خواب عمل می کند و آرام بخش عامل. این دارو همچنین در برابر تشنج استفاده می شود. این اثر به شدت به دوز دارو بستگی دارد. مانند بیشتر باربیتوراتها ، فنوباربیتال اثر خود را در گیرنده GABA ایجاد می کند. گیرنده های GABA هستند پروتئین ها در سلولهای عصبی که می توانند اتصال دهند انتقال دهنده عصبی اسید گاما آمینوبوتیریک. این فرستنده با نام GABA نیز شناخته می شود. GABA مهارکننده اصلی است انتقال دهنده عصبی در مرکز انسان است سیستم عصبی (CNS) پسندیدن بنزودیازپین ها، باربیتوراتهایی مانند فنوباربیتال باعث افزایش عملکرد GABA در گیرنده می شوند. آنها همچنین باعث می شوند کانال بعد از اتصال GABA مدت زمان بیشتری باز بماند. در همان زمان ، فنوباربیتال گیرنده های AMPA را مسدود می کند. گیرنده های AMPA یک زیر گروه هستند نمک اسید گلوتامیک گیرنده. گلوتامات همچنین مهم است انتقال دهنده عصبی. این یک اثر تحریکی است. ترکیبی از مهار GABA و محاصره عمل تحریک نمک اسید گلوتامیک مسئول اثرات آرام بخشی و افسردگی فنوباربیتون است. برای اینکه دارو اثر ضد تشنج در بدن ، یک پلاسما داشته باشد غلظت از 15-25 میکروگرم در میلی لیتر مورد نیاز است.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
نشانه اصلی فنوباربیتال است بیماری صرع. این دارو برای معالجه گراند مال ، پتی مال ناخواسته و همچنین وضعیت صرع استفاده می شود. اما در اینجا به عنوان محلول تزریق استفاده می شود. وضعیت صرعی دارای ماندگاری غیرمعمول است تشنج صرع. اغلب اوقات ، این یک سری تشنج است که در یکدیگر ادغام می شود. وضعیت صرعی تهدید کننده زندگی است و می تواند رهبری به آسیب شدید. فنوباربیتال همچنین به عنوان محلول تزریق در آماده سازی برای بیهوشی استفاده می شود. برای مدت طولانی ، این دارو در داخل بود گردش به عنوان یک قرص خواب آور از سال 1992 ، حاوی فنوباربیتال داروهای به عنوان عوامل ایجاد کننده خواب تایید نشده اند.
خطرات و عوارض جانبی
در صورت حساسیت بیش از حد به فنوباربیتال یا سایر باربیتورات ها نباید از فنوباربیتال استفاده شود. استفاده از فنوباربیتال نیز در حاد منع مصرف دارد الکل، قرص خواب آور ، و مسکن مسمومیت همین مورد در مورد مسمومیت توسط محرک نیز صدق می کند داروهای یا توسط افسردگی داروهای روانگردان. فنوباربیتال می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند ، بنابراین فقط پس از ارزیابی دقیق و منفعت از خطر باید از آن استفاده شود. نزدیک نظارت بر باید در طول درمان با فنوباربیتال حفظ شود. سردرد, سرگیجهو تهوع هنگام مصرف دارو شایع است. بیماران ممکن است گیج شده و مدت زمان واکنش طولانی را نشان دهند. حالت های متناقض تحریک نیز مشاهده می شود. یک پیامد جدی احتمالی فنوباربیتال ، کبدی حاد است پورفیری.پورفیریا یک بیماری متابولیکی است که همراه با اختلال در تجزیه خون رنگدانه هم این یک دوره اپیزودیک با شدید مشخص می شود درد شکم و واکنش های عدم تحمل نور. بیماران از کولیکی رنج می برند درد شکم, استفراغ, تهوع، رنگ قرمز ادرار ، تشنج و علائم روانپزشکی مانند جنون. شدید کبد و کلیه اختلال عملکرد همچنین می تواند در طول درمان با فنوباربیتال ایجاد شود. شدید قلب آسیب عضلانی نیز نتیجه احتمالی استفاده است. افرادی که سابقه اختلالات عاطفی دارند یا افرادی که نزدیکانشان از اختلالات عاطفی رنج می برند ، در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی روانپزشکی هستند. در صورت مصرف همزمان فنوباربیتال با سایر داروهای دارای اثر مرکزی ، ممکن است اثرات و عوارض جانبی این داروها افزایش یابد. بعلاوه الکل، این داروها شامل می شود داروهای ضد درد, قرص خواب, حساسیت داروها ، و داروهای روانگردان. فنوباربیتال همچنین باعث افزایش تشکیل ماده مخدر تجزیه کننده می شود آنزیم ها، به طوری که تجزیه برخی از داروها در کبد تسریع می شود کاهش اثر داروهایی مانند تیروئید را تحت تأثیر قرار می دهد هورمون, داکسی سایکلین، گریزئوفولوین ، داروهای ضد بارداری خوراکی, لاموتريژين، کورتیکواستروئیدها یا داروهای خوراکی که لخته شدن خون را مهار می کنند. کودکانی که مادران آنها در طی درمان با فنوباربیتال تحت درمان قرار گرفتند بارداری افزایش ناهنجاری ها را نشان می دهد. این دارو از طریق طریق به کودک می رسد جفت و در آنجا صدمه می زند. بنابراین ، فنوباربیتال فقط ممکن است در طی تجویز و مصرف شود بارداری پس از ارزیابی دقیق سود و ریسک. اسید فولیک کمبود می تواند در طول درمان با فنوباربیتال رخ دهد. این امر به نوبه خود از ناهنجاری های کودک متولد شده نیز حمایت می کند. اگر مادر مجبور باشد در طی مصرف فنوباربیتال استفاده کند بارداری، بستن نظارت بر رشد کودک متولد نشده با تعیین α-fetoprotein و سونوگرافی توصیه می شود فنوباربیتال پتانسیل بالایی برای وابستگی دارد. علائم ترک حتی در نوزادانی که مادران آنها با فنوباربیول تحت درمان قرار گرفته اند توصیف شده است.
