یافتن ریتم تنفس با تنفس از طریق بینی داخل شکم و مدت زمان بازدم حدود دو برابر بازدم واقعیت را به ارمغان می آورد تمدد اعصاب. بعد از استنشاق نفس خود را حفظ نکنید ، اما با آرامش نفس را بیرون دهید. فقط در این صورت استراحت کوتاهی کنید تنفس تا اینکه بدن دوباره هوا بخواهد. حالا به طور خودکار نفس عمیق بکشید.
اثر دم و بازدم
خود را مشاهده کنید تنفس. مانند اکثر افراد ، هنگام بازدم احتمالاً کمی افت خواهید کرد ، اما به این ترتیب جریان انرژی مهار می شود. برعکس ، بازدم باید شما را بلند کند. استنشاق به شما کمک می کند تا خود را جمع کنید. زیرا هنگام استنشاق چیزی دریافت می کنید: اجازه می دهید اتفاقی بیفتد. بازدم فعال است: شما در حال انجام کاری هستید.
نفس کشیدن را امتحان کنید. این به شما ریتم تنفس عمیق و آرام می دهد. به آرامی در کف دست نفس بکشید ، انگار که آن را مرطوب کنید. حالا از طریق خود نفس بکشید بینی از نو. این تمرین را تکرار کنید تا دست شما کاملا گرم شود.
ورزش تنفسی ساده
از طریق خود به آرامی نفس می کشید بینی. بازدم را به همان آهستگی از طریق بینی انجام دهید. وقتی این کار را انجام می دهید ، به آرامی یک کلمه دو هجایی مانند "آرام" را در نظر بگیرید. این تمرین را تکرار کنید ، توجه کنید که نفس شما کجا جریان دارد ، چه بیشتر در شکم باشد یا بالاتر در شکم قفسه سینه. درمانگران تنفسی تنفس شکمی را توصیه می کنند:
- همانطور که نفس می کشید ، دیافراگم باید منقبض شود و به سمت پایین حرکت کند. در این روند دیواره شکم باید به جلو برآید. این باعث ایجاد مکش در قفسه سینه حفره. این باعث می شود که ریه ها منبسط شوند و شما نفس بکشید قفسه سینه تنفس ، دنده کشیده و از یکدیگر دور می شوند. این حفره قفسه سینه را افزایش می دهد و دوباره فشار منفی ایجاد می کند که منجر به آن می شود استنشاق.
- هنگام بازدم ، دیافراگم آرام می شود این باعث خارج شدن هوا از ریه ها می شود. انقباض از دنده از این روند پشتیبانی می کند. اما چه از عدم ورزش یا وضعیت نادرست بدن ، بسیاری از افراد بیش از حد به قفسه سینه نفس می کشند. در تنفس قفسه سینه ، قفسه سینه منبسط می شود ، اما دیافراگم به سختی حرکت می کند.
