تری فلوپرومازین در گروه نورولپتیک. به همین ترتیب ، این دارو برای درمان اختلالات روانپزشکی استفاده می شود. علاوه بر این ، می تواند در سایر تخصص های پزشکی نیز مورد استفاده قرار گیرد. در جمهوری فدرال آلمان به دلیل تغییر در قانون دارو ، ممکن است از سال 2003 دیگر تری فلوپرومازین استفاده و تجویز نشود ، زیرا تصویب وجود ندارد
تری فلوپرومازین چیست؟
تری فلوپرومازین دارویی با اثرات نورولپتیک و ضد استفراغ است. نورولپتیک داروهای یا موادی هستند که دارای اثرات روانگردان باشند ، به عنوان مثال ، آرام بخش، ضد روان پریشی یا ضد اوتیسم. به چنین آماده سازی هایی گفته می شود نورولپتیک و در روانپزشکی برای درمان اختلالات روانی مختلف با دارو استفاده می شود. به همین دلیل ، ماده فعال تری فلوپرومازین نیز به عنوان یک داروی روانگردان یا نورولپتیک طبقه بندی می شود و به این ترتیب ذکر می شود. یک دارو در صورت جلوگیری از ضد استفراغ است استفراغ. به دلیل خاصیت ضد انعطافی بودن ، تری فلوپرومازین همچنین دارای نشانه ای از روانپزشکی است. در سال 2003 ، با این حال ، این ماده فعال در جمهوری فدرال آلمان ، جایی که با نام تجاری Psyquil به بازار عرضه شد ، تأیید خود را از دست داد. در شیمی یا داروسازی ، تری فلوپرومازین با فرمول مولکولی C 18 - H 19 - F 3 - N 2 - S. توصیف می شود. در شکل اصلی آن ، دارو دارای اخلاقی است توده از 352.42 گرم در مول. در مقابل ، فرم هیدروکلراید که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد دارای روحیه است توده از 388.88 گرم در مول.
اقدام دارویی
La مکانیسم عمل تری فلوپرومازین به عنوان آنتاگونیست گیرنده های D1 و D2 در خاصیت آن ساخته شده است. بنابراین ، دارو باعث مهار موادی می شود که به گیرنده های آزاد متصل می شوند. علاوه بر این ، در موارد متعدد در ادبیات یک میل متوسط برای گیرنده های دیگر شناخته شده است. بنابراین ، مصرف تری فلوپرومازین بر روی گیرنده های دیگر نیز تأثیر دارد. این گیرنده ها شامل گیرنده های D2 ، 5-HT2 ، alpha1 و H1 هستند. میل ضعیفی نسبت به گیرنده های M1 نشان داده شده است. علاوه بر این ، شناخته شده است که تری فلوپرومازین به عنوان یک مهار کننده اسید اسفرینگومیلیناز عمل می کند. بنابراین ، استفاده از آن به عنوان FIASMA (بازدارنده عملکرد اسفنگومیلیناز اسید) قابل تصور است.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
تری فلوپرومازین هر دو خاصیت نورولپتیک و ضد متابولیکی دارد. با این وجود ، زمینه اصلی کاربرد ماده فعال نمایانگر روانپزشکی است. بر این اساس ، نشانه ای برای شدید وجود دارد جنون or توهم (به خصوص کسانی که با اسکیزوفرنیا) و تحریک حرکتی روانی حاد. خارج از روانپزشکی ، نشانه ای برای درمان بیماری های شدید نیز وجود دارد استفراغ، حاد تهوعو سرگیجه. در همه موارد ، ماده فعال از راه خوراکی و به صورت پوشش فیلم تزریق می شود قرص. این موارد را بیمار می تواند به طور مستقل مصرف کند. با این حال ، ماده موثره در تمام کشورهایی که تأیید برای آنها وجود دارد مشمول داروسازی و نیاز به نسخه است.
خطرات و عوارض جانبی
تری فلوپرومازین ممکن است عوارض جانبی نامطلوبی ایجاد کند ، بنابراین مصرف آن بدون خطر است. در صورت عدم تحمل شناخته شده ، درمان باید قطع شود یا كاملاً حذف شود (حساسیت) به دارو. در این موارد ، منع مصرف وجود دارد. شایعترین عوارض جانبی تری فلوپرومازین شامل ایجاد آریتمی قلبی, افت فشار خون، توسعه سفتی ، آکینزیا ، و لرزش. لرزش به عنوان یک اختلال حرکتی غیرارادی ، کاملاً ریتمیک ناشی از انقباض مداوم گروه های مختلف عضلانی درک می شود. از سختی وقتی بدن سفت و سخت می شود صحبت می شود. این اصطلاح همتای انعطاف پذیری را تشکیل می دهد. از طرف دیگر ، آكینزیا به بی حرکتی بیماری زا در عضلات اسكلتی یا قلبی اشاره دارد. علاوه بر این ، نشان داده شده است که تری فلوپرومازین تأثیر می گذارد کبد آنزیم ها. بیمارانی که از حاد رنج می برند کبد درصورتی که ماده خفیف تری در دسترس نباشد ، آسیب باید فقط با ماده فعال درمان شود. تداخلات با مواد تحت تأثیر مرکزی مانند الکل همچنین قابل تصور هستند. با توجه به داروهای ضد فشار خون، تقویت پیش بینی نشده اثر ممکن است. اثر دوپامین آگونیست هایی مانند آمانتادین, لوودوپا or بروموکریپتیناز طرف دیگر ، با مصرف تری فلوپرومازین می توان تا حد زیادی کاهش داد. این نیز در مورد اثر فشار خون بالا اعمال می شود گوانتیدین. بنابراین پزشک معالج باید همیشه از تمام آمادگی ها مطلع شود. به دلیل خطر افت شدید خون فشار ، احتیاط ویژه نیز قبل از انجام جراحی لازم است. پزشکی نظارت بر از بیمار ممکن است لازم باشد. مقدار داروهای بیهوشی که باید تجویز شود باید به طور مناسب کاهش یابد.
