معرفی
به اصطلاح سروتونین نورآدرنالین مهارکننده های جذب مجدد (SNRI) عمدتاً داروهایی هستند که در درمان آنها استفاده می شود افسردگی. مهمترین مواد موثره در این گروه از داروها هستند ونلافاکسین و دولوکستین این نام به توانایی این داروها در اعمال تأثیر بر هر دو اشاره دارد سروتونین و سطح نورآدرنالین در مرکز سیستم عصبی.
این ویژگی متمایز کننده سروتونین نورآدرنالین بازدارنده های جذب مجدد از سایر داروهای ضد افسردگی که منحصراً روی یکی از این دو ماده عمل می کنند. "Reuptake" جذب مجدد مواد پیام رسان ، در این مورد نورآدرنالین یا سروتونین ، به سلولهای عصبی را توصیف می کند ، در حالی که اصطلاح "مهار کننده" یک اصطلاح فنی برای یک بازدارنده است. به طور خلاصه ، مهارکننده های جذب مجدد سروتونین نورآدرنالین مهارکننده های جذب مجدد سروتونین و نورآدرنالین به سلول های عصبی هستند.
داروهای موجود
ماده موثره ونلافاکسین با نامهای تجاری زیر موجود است: -neurax® ، Ixel و نامهای تجاری متعددی در خارج از کشور: Salvella® ، Toledomin ، Joncia ، Tivanyl® ، Dalcipran
- Efexor® ، Trevilor® retard ، ونلافاکسین عمومی
- Ariclaim ، Cymbalta® ، Duloxalta® ، Xeristar® ، Yentreve® ، دولوکستین عمومی
- Milna-neurax® ، Ixel و نامهای تجاری متعددی در خارج از کشور: Salvella® ، Toledomin ، Joncia ، Tivanyl® ، Dalcipran
نشانگر و کاربرد SNRI
مهارکننده های جذب مجدد سروتونین-نورآدرنالین مانند ونلافاکسین یا می توان از دولوکستین برای درمان استفاده کرد افسردگی، چه در درمان حاد و چه در دراز مدت. علاوه بر سروتونین نورآدرنالین مهارکننده های جذب مجدد ، مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین و مهار کننده های انتخابی جذب نورآدرنالین برای درمان افسردگی. اینکه کدام یک از این داروها استفاده شود به نوع افسردگی در بیمار مبتلا بستگی دارد.
به عنوان مثال ، کمبود سروتونین در مناطق خاصی از مغز در درجه اول بخاطر خلق و خوی افسردگی و نشاط بیماران مقصر شناخته می شود. در مقابل ، گفته می شود که کمبود نوراپی نفرین باعث کمبود درایو و عدم تمرکز. بسته به اینکه کدام یک از علائم در بیمار غالب باشد ، بنابراین انتخاب بین یک مهارکننده جذب مجدد سروتونین ، یک مهار کننده جذب مجدد نوراپی نفرین یا یک مهار کننده مخلوط است که مانع جذب مجدد هر دو ماده می شود.
با این حال ، این طبقه بندی ها را باید بیشتر به عنوان تصمیم گیری اساسی درک کرد ایدز از "معیارهای سیاه و سفید" قطعی است. با این حال ، اثر محرک توصیف شده از مهارکننده های انتخابی جذب نوراپی نفرین نیز دارای معایبی است. به ویژه در بیماران مبتلا به افسردگی شدید ، استفاده از آنها می تواند با افزایش رانندگی بسیار بیشتر از خلق و خو ، اقدامات خود به خطر انداختن از جمله خودکشی را تحریک کند. به دلیل این خطر ، مهارکننده های انتخابی جذب نوراپی نفرین اکنون فقط به ندرت برای درمان افسردگی استفاده می شود ، به عنوان مثال در بیماران با اختلالات شدید رانندگی و خلق و خوی بدون محدودیت. علاوه بر استفاده از آنها در درمان افسردگی ، از مهارکننده های جذب مجدد سروپونین نوراپی نفرین در بیماران مبتلا به هراس اجتماعی یا کسانی که دارای اختلالات وسواسی هستند.
