چه زمانی نباید SNRI داده شود؟
در صورت عدم تحمل و SNR ها نباید استفاده شود واکنش های آلرژیک به ماده فعال رخ داده است. استفاده از به اصطلاح MAOI ، مهارکننده های برگشت ناپذیر مونوآمین اکسیداز ، نیز یک منع مصرف جدی محسوب می شود. اینها داروهایی هستند که برای درمان استفاده می شوند افسردگی یا بیماری پارکینسون. در صورت مصرف همزمان یا مصرف کمتر از دو هفته پیش ، ممکن است عوارض جانبی تهدید کننده زندگی ایجاد شود.
گروه MAOI ها شامل داروهایی مانند ترانیل سیپرومین یا سلگلین هستند. در هنگام مصرف سایر موادی که علاوه بر این بر روی سیستم سروتونینرژیک تأثیر می گذارند ، احتیاط ویژه ای لازم است SNRI. این می تواند منجر به اصطلاح شود سروتونین سندرم ، که گاهی اوقات تهدید کننده زندگی است.
بیمارانی که از افزایش فشار داخل چشم رنج می برند ، فشار خون بالا or قلب همچنین توصیه می شود SNRI ها را با احتیاط بیشتری مصرف کنید. علاوه بر این، خون اختلالات لخته شدن ، افزایش یافته است کلسترول سطوح و دیابت موارد منع مصرف نسبی در نظر گرفته می شوند. بیمارانی که از بیماری های فوق الذکر رنج می برند و یا دارویی مصرف می کنند باید پزشک خود را به طور دقیق در مورد آنها مطلع کنند. پزشک فواید و خطرات را با دقت سنجیده و در صورت لزوم نسخه را تنظیم می کند.
تفاوت SSRI ها چیست؟
علاوه بر SNRI ها ، SSRI ها بیشترین استفاده را در معالجه دارند افسردگی امروز. SSRI مخفف "Selective سروتونین بازدارنده های بازجذب نمایندگان این گروه ، به عنوان مثال ، داروها هستند فلوکستین، فلووکسامین ، پاروکتئین ، سترالین ، سیتالوپرام یا اسکیتالوپرام.
SSRI ها بر روی سیستم سروتونینرژیک عمل می کنند و از جذب مجدد آن جلوگیری می کنند سروتونین و در نتیجه اثر آن را افزایش می دهد. SNRI همچنین بر روی ناقلین سروتونین و همچنین در جذب مجدد نوراپی نفرین عمل می کنند. هیچ شواهد واضحی وجود ندارد که SNRI ها از SSRI موثرتر باشند. انتخاب دارو نشانگر و تحمل را تعیین می کند.
به طور کلی ، SNRI ها بیشتر در بیمارانی که افزایش رانندگی در آنها مورد نظر است ، بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند نورآدرنالین به نظر می رسد تأثیر مثبتی بر سطح انرژی و توجه دارد. به بیمارانی که افکار خودکشی دارند بیشتر توصیه می شود که در مورد SNRI ها توصیه نشوند ، زیرا ممکن است با استفاده از داروها خطر رفتار خودکشی افزایش یابد. نحوه واکنش بیماران به داروهای ضد افسردگی مربوطه بسیار فردی است و به عوامل مختلفی بستگی دارد.
برخی از بیماران نسبت به گروه خاصی عدم تحمل را نشان می دهند ، و ممکن است تغییر ایجاد شود. بیماران باید با پزشک خود در مورد داروی موثر و قابل تحمل مشورت کنند. الکل یک موضوع مهم در زمینه است افسردگی.
بسیاری از الکلی ها افسرده هستند و بسیاری از افرادی که از افسردگی رنج می برند به بطری می روند. سازوکاری که پشت این دایره معیوب است ، هنگامی که به فرایندهای خود نگاه می کنیم ، روشن می شود سیستم عصبی: الکل با افزایش سطح سروتونین در سیستم عصبی مرکزی ، در کوتاه مدت با کمبود سروتونین زمینه ساز افسردگی می شود. به این ترتیب ، خلق و خوی بیماران بهبود می یابد و جامعه پذیری ارتقا می یابد - این دقیقاً همان چیزی است که بیماران افسرده بسیار دلپذیر می دانند ، زیرا تماس های اجتماعی نیز اغلب از افسردگی رنج می برند.
در کل ، مصرف منظم الکل باعث کاهش طولانی مدت اضافی سطح سروتونین می شود. به منظور مقابله با این افسردگی افزایش یافته ، بیمار دوباره شروع به نوشیدن می کند و به همین ترتیب - دور باطل کاملاً در حال جابجایی است. دقیقاً همین مکانیسم است که مصرف الکل را به موضوعی حساس برای افراد افسرده تبدیل می کند.
در واقع ، مانند همه داروهای روانگردان به طور کلی ، هنگام درمان با مهارکننده های جذب مجدد سروتونین-نورآدرنالین ، باید از مصرف الکل به شدت خودداری شود. در غیر این صورت ، در دراز مدت ، اثرات الکل و SNRI ها در قسمت مرکزی سیستم عصبی می تواند جمع شود و منجر به تعاملات جدی شود. این می تواند منجر به تشنج و در موارد شدید حتی مرگ شود. به همین دلیل ، بیماران افسرده و وابسته به الکل نه تنها باید تحت درمان افسردگی قرار گیرند بلکه باید تحت درمان قرار گیرند ترک الکل و درمان
