پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی
- آنتی بادی در برابر سرخک ویروس * (IgG ، IgM) - IgM غالباً با بروز اگزنتم سرخک در سرم مثبت می شود و پس از آن تا 6 هفته پس از شروع قابل تشخیص است.
- تشخیص RNA پاتوژن * (= روش NAT ؛ تکنیک های تقویت اسید نوکلئیک): سرخک ویروس PCR از طریق ادرار ، ملتحمه، سواب های جیبی دندان یا مایع مغزی نخاعی (CSF).
* تشخیص مستقیم یا غیرمستقیم پاتوژن براساس قانون حفاظت از عفونت (IfSG) با نام قابل گزارش است ، تا آنجا که شواهد نشان دهنده عفونت حاد است.
پارامترهای سرولوژیک در عفونت سرخک
بررسی اجمالی صورتهای فلکی نتایج تشخیصی آزمایشگاهی و ارزیابی آنها:
سرولوژی سرخک | تشخیص ژنوم ویروس (RT-PCR) | وضعیت عفونت | |
IgG سرخک | IgM سرخک | ||
منفی | منفی | منفی | حساس (پذیرا) |
منفی | منفی | مثبت | عفونت حاد |
منفی | مثبت | مثبت | عفونت حاد |
منفی | مثبت | منفی | عفونت حاد ، احتمالاً یافته های غیر اختصاصی |
مثبت | مثبت | مثبت | عفونت حاد |
مثبت | مثبت | منفی | عفونت اخیر ، احتمالاً نتیجه غیر اختصاصی IgM نیز وجود دارد |
مثبت | منفی | مثبت | ضد عفونی مجدد پس از واکسیناسیون |
مثبت | منفی | منفی | عفونت / واکسیناسیون گذشته |
وضعیت واکسیناسیون - بررسی عناوین واکسیناسیون
موربیل (سرخک) | سرخک IgG ELISA | <IU / میلی لیتر <0.15 | بدون واکسیناسیون واکسیناسیون اساسی قابل تشخیص است |
0.15-0.20 IU / ml | محافظت از واکسیناسیون مشکوک → تقویت کننده توصیه می شود | ||
> 0.20 IU / ml | محافظت کافی از واکسیناسیون |