به عنوان اختلالات میل جنسی (مترادف: اختلال اشتها ؛ اختلال میل جنسی کم فعالی (HSDD) ؛ اختلال لیبیدو ؛ اختلال لیبیدو - زن ؛ اختلال اشتهای جنسی ؛ ICD-10-GM F52.0: کمبود یا از دست دادن میل جنسی) اختلالات جنسی است راندن." در بیشتر موارد ، این یک کمبود میل جنسی است.
علاوه بر کمبود میل جنسی ، میل جنسی نیز افزایش می یابد که معمولاً در پارافلیاس (انحراف جنسیت از هنجار) رخ می دهد. این به ویژه شامل نمایشگرایی و فتیشیسم است.
اختلال میل جنسی hypoactive (HSDD) شایع ترین اختلال جنسی در زنان است.
شیوع (میزان بروز بیماری) کاهش میل جنسی در زنان قبل از یائسگی 20 تا 49 سال حدود 22-43٪ تخمین زده شده است.
تصور می شود که تقریباً 10٪ از زنان دارای اختلال میل جنسی همراه با پریشانی هستند.
دوره و پیش آگهی: پیش آگهی تا حد زیادی به علت اختلال میل جنسی بستگی دارد. در مورد اختلالات ارگانیک ، میل طبیعی پس از درمان بهبود می یابد. اگر دلایل روانی زمینه ساز اختلال میل جنسی باشد ، درمان دشوارتر و مهمتر از همه ، وقت گیرتر می شود.
