مدت آمینوگلیکوزیدها انواع مختلف را پوشش می دهد آنتی بیوتیک ها که برای درمان باکتری استفاده می شود بیماری های عفونی. بطور کلی، آمینوگلیکوزیدها با تزریق به صورت داخل وریدی یا عضلانی تجویز می شوند ، اما چشم و قطره گوش رایج هستند ، همانطور که کرم ها.
آمینوگلیکوزیدها چیست؟
مدت آمینوگلیکوزیدها شامل انواع آنتی بیوتیک ها که با تزریق به صورت داخل وریدی یا عضلانی تجویز می شوند. آمینوگلیکوزیدها نامی است که به گروه بزرگی متشکل از تشکیل شده است آنتی بیوتیک ها. از هر صد پزشک در آلمان ده نفر از آنها برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می کنند. آنها به ندرت به صورت قرص در دسترس هستند و معمولاً با تزریق تجویز می شوند. به استثنای دو عارضه جانبی خاص ، آمینوگلیكوزیدها نیز به دلیل زمان ماندگاری كوتاه در بدن قابل تحمل در نظر گرفته می شوند و بنابراین به طور مكرر تجویز می شوند. موارد استفاده آنها از ملایم است دستگاه تنفسی عفونت به مننژیت.
عمل فارماکولوژیک
از آنجا که آمینوگلیکوزیدها آنتی بیوتیک هستند ، این آماده سازی ها مستقیماً روی اندام های جداگانه عمل نمی کنند. در عوض ، آنها حمله می کنند ریبوزومها of باکتری. در آنجا ، آمینوگلیكوزیدها تلاش می كنند تا در بیوسنتز پروتئین سلولهای خون دخالت كنند باکتری. توسط دارو مهار می شود ، و نتیجه آن تشکیل است پروتئین ها که باکتری آلوده نمی تواند از آن برای زنده ماندن یا تکثیر استفاده کند. متابولیسم درون باکتریا به طور کامل توسط آمینوگلیکوزیدها مهار می شود ، که در طی یک مدت کوتاه منجر به اصطلاح باکتری کش ، یعنی مرگ آسیب دیده می شود باکتری. پس از آشکار شدن اثر ، آمینوگلیکوزیدها به طور طبیعی از طریق ادرار دفع می شوند. با این حال ، با فرکانس نسبتا بالا ، حکومت آمینوگلیکوزیدها می توانند بر کلیه ها و شنوایی تأثیر منفی بگذارند. به خصوص با وریدی یا عضلانی حکومت، این عوارض جانبی نامطلوب رخ می دهد. اگر در حین درمان سو mal عملکرد این اندام ها رخ دهد ، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید ، زیرا این آسیب با آمینوگلیکوزیدها قابل اصلاح نیست.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
آمینوگلیکوزیدها ، مانند آمیکاسین, جنتامایسین, توبرامایسین، و داروهای مختلف دیگر ، می تواند برای درمان انواع بیماری های مرتبط با باکتری های آلوده استفاده شود. تنها استثنا در این قانون معمولاً در مورد استرپتوکوک، در برابر آن خاص است آنتی بیوتیک, استرپتومایسین، استفاده می شود. معمول زمینه های کاربرد آمینوگلیکوزیدها شامل ، به عنوان مثال ، عفونت دستگاه تنفسی و همچنین حفره شکم. در شرایطی که پریتونیت، آمینوگلیكوزیدها یك ماده معمول تجویز شده برای كنترل سریع علت و علائم هستند. که در سوختگی، برخی از آمینوگلیکوزیدها نیز مفید هستند. خفیف تا متوسط مننژیت همچنین اندوکاردیت با آمینوگلیکوزیدها قابل درمان است. اگر عفونت های سپتیک در کلیه ها یا سایر مناطق سیستم ادراری تناسلی رخ داده باشد ، آمینوگلیکوزیدها از جمله موارد قابل اطمینان هستند راه حل. به دلیل احتمال آسیب به کلیه ها یا اندام های شنوایی ، از آمینوگلیکوزیدها استفاده نمی شود استفاده از برچسب. بعلاوه ، آمینوگلیكوزیدها نباید در معالجه نوزادان و در مواردی كه از قبل حساسیت به آنتی بیوتیك ها با آمینوگلیكوزیدها به عنوان مواد فعال وجود دارد ، مورد استفاده قرار گیرند ، زیرا اثر دقیق در این موارد قابل پیش بینی نیست. در طول آمینوگلیكوزیدها نیز تجویز نمی شود بارداری از نظر کودک.
خطرات و عوارض جانبی
همانطور که در بالا ذکر شد ، آمینوگلیکوزیدها می توانند باعث آسیب به خصوص کلیه ها و اندام های شنوایی شوند. اینها رایج ترین عوارض جانبی مشاهده شده در بین آمینوگلیکوزیدهای مختلف هستند. علاوه بر این، داروهای از این نوع می تواند باعث اختلالات موقتی دستگاه گوارش شود ، که شامل ، به ویژه تهوع و احساس سیری. در نتیجه این شکایات ، استفراغ همچنین یکی از خطرات آمینوگلیکوزیدها است. سردرد و مشکلات تنفسی نیز به عنوان عوارض جانبی آمینوگلیکوزیدها در چند مورد گزارش شده است. گرفتگی عضلات و انقباض عضله به ندرت اتفاق می افتد در عین حال ، فعل و انفعالات با دیگران داروهای شناخته شده اند ، که می توانند عوارض جانبی آمینوگلیکوزیدها را تشدید کنند. اینها شامل آرامبخش عضلانی، به عنوان مثال ، که به دلیل آمینوگلیکوزیدها بیش از حد مطلوب ، اثر قابل توجهی افزایش می یابد. همچنین ، سیتواستاتیک داروهای حاوی پلاتین مسئول اختلال شنوایی فوق با اکثر آمینوگلیکوزیدها است.
