ماده فعال آمیسولپراید یک بنزامید است و سولپیرید مشتق. این دارو با چندین نام به بازار عرضه می شود و به عنوان داروی اعصاب غیرمعمول برای استفاده می شود اسکیزوفرنیا درمان. آمیزولپرید با نسخه پزشک در دسترس است.
آمیسولپراید چیست؟
آمیزولپرید با چندین نام فروخته می شود و به عنوان داروی اعصاب غیرمعمول برای استفاده می شود اسکیزوفرنیا درمان. نام شیمیایی کامل آمیسولپراید (RS) -4-amino-N - [(1-ethyl-2-pyrrolidinyl) methyl] -5- (ethylsulfonyl) -2-methoxybenzamide است. آمیسولپراید یک است دوپامین آنتاگونیست گیرنده و به عنوان اصطلاحاً racemate برای استفاده می شود درمان از حاد و مزمن است اسکیزوفرنیا. در موارد فردی ، موفقیت درمانی نیز در مشاهده شده است سندرم تورت. آمیسولپراید به صورت 50 میلی گرم ، 100 میلی گرم ، 200 میلی گرم و 400 میلی گرم در دسترس است قرص و به صورت یک میلی لیتر محلول خوراکی حاوی 1 میلی گرم ماده فعال. پزشک معالج فرم دوز را تعیین می کند و مقدار. آمیزولپراید نورولپتیک دارای ضد روان پریشی و آرام بخش اثر برخلاف اکثر نورولپتیک، بنزیدها مانند آمیسولپراید اثر مهارکننده ای ندارند ، بلکه یک اثر برطرف کننده و فعال کننده خلق و خو هستند. مصرف آمیسولپراید عوارض جانبی کمتری نسبت به موارد معمول ایجاد می کند نورولپتیک. به طور خاص ، پدیده هایی مانند اختلالات حرکتی یا خستگی خیلی کمتر اتفاق می افتد.
اثرات دارویی
از نظر شیمیایی ، آمیسولپراید به گروه بنزامیدهای جایگزین تعلق دارد و مشتق شده از سولپیرید. Neuroleptics تداخل با فعالیت عصبی در مغز با تغییر غلظت انتقال دهنده های عصبی در مغز. این امر بر ادراک و زندگی عاطفی تأثیر می گذارد. در حالی که بیشتر اعصاب اعصاب معمولی بر روی آنها عمل می کنند انتقال دهنده عصبی دوپامین و بنابراین در گیرنده های مربوطه ، آمیسولپراید ، به عنوان یک داروی اعصاب غیرمعمول ، دارای اثر مهاری اضافی بر سایر انتقال دهنده های عصبی و محل های اتصال آنها در مغز. این همچنین شامل می شود سروتونین. به عنوان دارویی برای روان پریشی مانند اسکیزوفرنی ، آمیزولپراید نورولپتیک غیرمعمول دو اثر دارد:
1. آمیسولپراید روی "علامت گذاری مثبت" تأثیر می گذارد: این توهمات را کاهش می دهد. 2. آمیسولپراید همچنین "علامت گذاری منفی" را تحت تأثیر قرار می دهد: اثراتی مانند کناره گیری اجتماعی بیمار ، انزوا ، کاهش رانندگی و پهن شدن احساسات را کاهش می دهد. بنابراین آمیسولپراید به جای یک اثر خسته کننده و افسرده کننده مانند داروهای اعصاب معمولی ، دارای اثر افزایش دهنده و فعال کننده خلق و خو است. ماده م activeثر آمیسولپراید می تواند با سایر تأثیرات مرکزی تأثیر بگذارد داروهای و اثرات آنها را افزایش می دهد. بر لوودوپا، یک داروی ضد پارکینسون ، آمیسولپراید یک اثر مخالف اعمال می کند ، و اثر آن را ضعیف می کند. گاهی اوقات ، دوباره ، در طول درمان با آمیسولپراید ، مکمل حکومت داروی ضد پارکینسون برای تسکین عوارض جانبی مانند اختلالات حرکتی ، سفتی بدن یا گرفتگی عضلات توصیه می شود. سایر عوارض جانبی احتمالی آمیسولپراید می تواند شامل موارد زیر باشد: اختلال حرکات ارادی، هایپر پرولاکتینمی ، بی نظمی قاعدگی ، ناتوانی جنسی ، از دست دادن میل جنسی ، ناراحتی دستگاه گوارش ، تشنج صرع ، افت فشار خون، و طولانی شدن فاصله QT قلب. عوارض جانبی حرکتی اکستراپیرامیدال به ندرت در درمان آمیسولپراید در مقایسه با سایر داروهای اعصاب رخ می دهد.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
آمیسولپراید به عنوان یک داروی اعصاب غیرمعمول برای درمان اسکیزوفرنی و همچنین سایر روان پریشی ها استفاده می شود. اینها ، به طور جزئی:
- اسکیزوفرنی - حاد و مزمن.
- روان پریشی ، توهم ، اختلالات فکری ، توهم.
- اختلالات شخصیت
به عنوان یک داروی غیر افسرده و باعث افزایش خلق و خو و تقویت کننده داروی آمیسولپراید می شود و این امر را به طرز مثبتی در اشکال رفتاری مانند بی اعتمادی اجتماعی به خصومت - به ویژه نسبت به غریبه ها ، کناره گیری اجتماعی ، زندگی عاطفی فقیر یا مسطح و عدم انگیزه خنثی می کند. تحت درمان با آمیسولپراید ، بیمارانی که تاکنون بسیار بی حال بوده اند ، با مراجعه مجدد با علاقه مجدد به افراد دیگر ، می توانند خود را از انزوای تحمیل شده خود به دلیل کمبود رانندگی خلاص کنند. علیرغم مواردی که برای اسکیزوفرنی حاد نیز وجود دارد ، آمیسولپراید به طور خاص در این شرایط پتانسیل محدودی دارد.
خطرات و عوارض جانبی
در موارد خاص ، آمیسولپراید منع مصرف دارد:
- فلج مرتعش، زیرا با داروی Lepodova مقابله می کند.
- سوء مصرف الکل
- عملکرد کلیه به شدت مختل شده است
- آلرژی به ماده فعال آمیسولپراید
- ترکیب با داروهایی که می توانند باعث آریتمی قلبی جدی شوند
همچنین باید توجه داشت که آمیسولپراید می تواند اثرات دیگر را تقویت کند داروهای روانگردان. کودکان و نوجوانان زیر 15 سال از تجویز آمیسولپراید مستثنی هستند. به طور مشابه ، مصرف در این افراد از 15 تا 18 سال و بالای 65 سال از بین می رود. در طول آمیزولپراید نباید مصرف شود بارداری یا شیردهی ؛ در صورت لزوم ، شیردهی باید برای مدت زمان طولانی ادامه یابد. همانند سایر داروهای اعصاب ، سندرم نورولوژیک بدخیم ممکن است همراه با آمیسولپراید رخ دهد. بنابراین ، اگر علائم مناسب مانند سفتی عضله ، زیاد است تب، اختلالات خودمختار (رنگ پریدگی ، تعریق و بی ثباتی در گردش خون) و کدر شدن هوشیاری رخ می دهد ، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید و دارو را قطع کنید.
