آناتومی مفصل زانو
بزرگترین مفصل بدن - زانو - اتصال بین قسمت تحتانی و فوقانی است ران. از انتهای تحتانی استخوان ران تشکیل شده است (ران استخوان) ، انتهای فوقانی استخوان درشت نی (استخوان ساق پا) و کشکک (زانو زدن) بنابراین این تعامل چند جزئی است مفاصل.
از آنجایی که ساختارهای استخوانی از نظر شکل دقیقاً با یکدیگر همخوانی ندارند ، برخی از وسایل کمکی وجود دارد: به عنوان مثال فلات صاف درشت نی (انتهای بالای استخوان درشت نی). کندیل های دور از ران حرکت استخوان در این فلات به صورت رول اسلاید. یک سندرم شایع در دوندگان که دقیقاً بر این ساختارها تأثیر می گذارد سندرم نوک کشکک، همچنین به عنوان jumpers-knee شناخته می شود.
در پشت زانو ، در توخالی زانواز تاندون ها عضلات پشت ران ، به اصطلاح ماهیچه های ایسکیوکرال یا همسترینگ ، از بالا اجرا می شوند و عضلات ساق پا از پایین اجرا می شوند. به منظور جلوگیری از اصطکاک زیاد بین استخوان ها و تاندون ها، بورسهای مختلف به طور موقت در این ساختارها ذخیره می شوند. رباط ها و کپسول های مفصلی مسئول اصطلاحاً ثبات غیر فعال در عضلات هستند مفصل زانو.
- به منظور انطباق دو شکل برای حرکت بهینه و توزیع بارها به طور یکنواخت در کل مفصل ، دو منیسک در مفصل زانو.
- برای اطمینان از ثبات ، رباط های صلیبی قدامی و خلفی از وسط زانو عبور می کنند. نام این رباط ها از این واقعیت گرفته شده است که هنگام مشاهده از جلو ، آنها در وسط زانو متقاطع می شوند. آنها این دو را بیان می کنند استخوان ها با هم و جلوگیری از سر خوردن آنها به جلو یا عقب.
- از طرفین ، زانو توسط رباط های جانبی (رباط های جانبی) ، که هر یک بار راست و چپ را در طول شکاف مفصل می کشند ، در کنار هم نگه داشته شده است.
- بزرگترین و قوی ترین رباط (تاندون ران و تاندون کشکک) به طور صاف بر روی زانو زدن در جلو از افراد قوی می آید چهار سر ران عضله فموریس ، آن را برطرف می کند زانو زدن به قدامی مفصل زانو، آن را به ران فشار می دهد و سپس به استخوان درشت نی در زیر مفصل زانو متصل می شود.
