پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.
- شمارش خون کوچک
- شمارش دیفرانسیل خون
- پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز).
- LDH (لاکتات دهیدروژناز) - اولیه در ضخامت تومور mm 4 میلی متر ، همراه با زخم (بررسی در مرحله IIC و III).
- AP (آلکالن فسفاتاز)
- 5-سیستینیل دوپا (نشانگر تومور؛ نشانگر بیوشیمیایی برای ملانوم بدخیم) [حد: 400 ug / d (1.3 umol / d])
پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 (پیگیری /درمان کنترل).
- پروتئین S 100 (پروتئین S-100) ؛ نشانه: از مرحله IB - تعیین:
- ضخامت تومور 0.8 4 mm اولیه ، بدون زخم <4 mm ، همراه با زخم + ≥ XNUMX mm ، همراه با زخم.
- سال 1-3 هر سه ماه. [پیگیری و ارزیابی پیش آگهی در ملانوم بدخیم] مطالعات نشان می دهد که مقدار پروتئین S-100 (در سرم) در تشخیص و پیگیری ملانوم بدخیم است. نتیجه رخ می دهد) بستگی به مرحله انتشار ملانوم بدخیم دارد:
در معاینات پیگیری ، افزایش مقادیر نشان دهنده پیشرفت تومور و کاهش مقادیر نشان دهنده بهبود است.
- پروتئین کاتیونی ائوزینوفیل (ECP) [سطح بالای ECP سرم ، بدون توجه به روش درمان ، با بقای کلی فقیرتر ارتباط دارد] (توجه: این یک مطالعه کوچک بود!).
- آزمایش جهش (مرحله III و بالاتر) - مقدماتی برای مرحله بعدی درمان سیستمیک [آزمایش می تواند بر روی تومور اولیه و همچنین نگهبان انجام شود لنف گره در عود ، آزمایش بر روی بافت جریان متاستازها).
- جهش BRAF (50٪)
- جهش NRAS ، KRAS (Kirsten-RAS) یا HRAS (Harvey-RAS) (25٪).
- جهش NF1 (15٪)
- ملانوما با هیچ یک از موارد فوق ژن جهش (نوع وحشی سه گانه ؛ 10٪).
آزمایش c-kit ژن برای فعال سازی جهش ها (5٪) در ملانومهای آکرومال و مخاط ("" متعلق به انتهای اندام "" ملانومها و ملانومهای مخاطی).