Hyperemesis gravidarum (مترادف: تهوع صبح شدید ، ICD-10-GM O21: بیش از حد استفراغ در طی بارداری) استفراغ شدید در طول وزن (بارداری) است.
اشکال زیر hyperemesis gravidarum با توجه به ICD-10-GM تشخیص داده می شود:
- ICD-10-GM O21.0 hyperemesis gravidarum خفیف شامل: هایپرمزیس گراویداروم ، خفیف یا نامشخص ، قبل از اتمام هفته بیستم بارداری.
- ICD-10-GM O21.1 Hyperemesis gravidarum با اختلال متابولیک شامل: Hyperemesis gravidarum ، شروع قبل از پایان هفته 20 بارداری ، با اختلال متابولیک ، مانند:
- کم شدن آب بدن (کمبود مایعات).
- کاهش قند خون (کاهش قند خون)
- اختلال در تعادل الکترولیت (تعادل نمک)
- ICD-10-GM O21.2 دیر استفراغ در طی بارداری شامل: استفراغ بیش از حد ، پس از 20 هفته بارداری کامل شروع می شود.
از نظر بالینی ، دو درجه شدت را می توان تشخیص داد:
- درجه 1: هایپرمیز همراه با احساس بیماری بدون تخلیه سوخت و ساز از بدن.
- درجه 2: هایپرمیسیس با احساس شدید بیماری و از بین بردن سوخت و ساز بدن.
شیوع (فراوانی بیماری): بیماری Emesis gravidarum (بیماری صبحگاهی) در 50٪ از زنان در ابتدای باروری رخ می دهد (بارداری) این مشکل معمولاً حداکثر تا هفته شانزدهم (-16 ام) حاملگی برطرف می شود ، اگرچه تا 20٪ موارد ممکن است علائم در تمام طول بارداری ادامه داشته باشد. مادران باردار و زنان باردار با چند بارداری به ویژه به طور معمول تحت تأثیر قرار می گیرند. Hyperemesis gravidarum به شکل اغراق آمیز بیماری صبح ، یعنی مداوم اشاره دارد استفراغ با فرکانس بیش از پنج بار در روز ، کاهش وزن بیش از 5 weight از وزن بدن یا> 3 کیلوگرم ، احساس آشکار بیماری و اختلال در مصرف غذا و مایعات. این در حداکثر 2٪ از زنان باردار اتفاق می افتد. تقریباً در 0.5-1٪ زنان باردار ، شرط فرم های تهدیدآمیزی را هم برای مادر و هم برای کودک متولد نمی شود.
دوره و پیش آگهی: Emesis gravidarum معمولاً به موارد خاصی نیاز ندارد درمان. اقدامات رژیم غذایی کافی است. Hyperemesis gravidarum به درمان بستری نیاز دارد ، زیرا ممکن است مایعات و الکترولیت های قابل ملاحظه ای از بین برود. تغذیه قبل از ازدواج (نوعی تغذیه مصنوعی که دستگاه گوارش را دور می زند) ممکن است لازم باشد.
