التهاب مغز دندان
پالپیت (التهاب پالپ دندان) بیماری است که با وقوع فرآیندهای التهابی درون پالپ دندان مشخص می شود. دلایل اصلی توسعه پالپیت تحریکات مکانیکی ، حرارتی و شیمیایی است. محصولات متابولیکی از باکتری، نقص پوسیدگی عمیق و / یا ترک در ساختار دندان همچنین می تواند منجر به پالپیت شود.
در طی این بیماری ، بیشتر مبتلایان از چاقوکشی شدید شکایت دارند دندان درد، که عمدتا هنگام خوردن و آشامیدن رخ می دهد. پالپیت کوتاه مدت ، که فرصتی برای بهبودی دارد ، با مختصر مشخص می شود درد محدود به یک دندان. از طرف دیگر ، پالپیت مزمن با ماندگاری مشخص می شود دندان درد و نیاز به درمان فوری توسط دندانپزشک دارد.
چنین بیماری دندانی معمولاً از همان الگوی پیروی می کند و با التهاب در منطقه محدود پالپ (پالپیت نسبی) شروع می شود. اگر التهاب پالپ درمان نشود ، فرآیندهای التهابی در پالپ در ناحیه تاج (حفره پالپ) ادامه می یابد و سپس به داخل کانال ریشه نفوذ می کند. در روند فرآیندهای التهابی ، به اصطلاح اندوتوکسین (محصولات پوسیدگی از باکتری) آزاد می شوند ، که دیر یا زود منجر به افزایش فشار در داخل دندان می شود.
پس از یک دوره زمانی خاص ، خون تأمین پالپ تا حدی کاهش می یابد که بافت و رشته های عصبی ذخیره شده در آن از بین می روند (نکروز) در موارد مخصوصاً شدید ، التهاب به داخل پریودنتیم ادامه می یابد و به نوک آن حمله می کند ریشه دندان، استخوان و / یا بافت نرم. برای درمان پالپیت ، الف درمان کانال ریشه معمولاً ابتدا برای جلوگیری از گسترش التهاب انجام می شود. در این روش درمانی ، پالپ همراه با رشته های عصبی جاسازی شده در آن با پرونده های کوچک برداشته می شود.
سپس دندانپزشک یک داروی ضد التهاب ، ضد عفونی کننده را وارد آن می کند ریشه دندان. پس از چند روز می توان این دارو را برداشته و کانال ریشه را تخلیه کرد. به دنبال آن کانال را با ماده ای مانند لاستیک پر می کنید و در نهایت دندان را پر می کنید.
