شفا
M. Ledderhose خوش خیم است بافت همبند تکثیر ، که با رویکردهای مختلف درمانی قابل درمان است. درمان های محافظه کارانه امکان پیشگیری یا حتی از بین بردن کامل پیشرفت رشد ندول ها را امکان پذیر می سازد. با این حال ، M. Ledderhose این ویژگی را دارد که در عود بیماری اتفاق می افتد و یک دوره پیشرونده (= پیشرفت) را دنبال می کند.
این بدان معنی است که حتی پس از درمان موفقیت آمیز و پس از مراحل آزادی علائم ، یک قسمت جدید رخ می دهد و تغییرات گره ای دوباره علامت دار می شوند. حتی برداشتن جراحی نیز نمی تواند تضمین مادام العمر برای عدم تکرار بیماری باشد. میزان عود ، مانند تصویر بالینی مشابه بیماری دوپویترن ، بسیار زیاد است.
عوامل خطر
چرا اصلاً بیماری Ledderhose رخ می دهد ، متأسفانه هنوز دقیقاً تا امروز شناخته نشده است. در حال حاضر عوامل خطر مشخص شده ای وجود دارند که از بروز فیبروماتوز فاشیال کف پا پشتیبانی می کنند. این موارد عبارتند از: عوامل دیگری ، که ارتباط روشن آنها هنوز ثابت نشده است: سیگار کشیدن, اعتیاد به نوشیدن الکل, کبد بیماری ها ، بیماری های تیروئید ، استرس.
- فرکانس خانوادگی بیماری
- جنسیت (مردان بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند)
- فیبروماتوز در دست (این خطر را به 10-65 increases افزایش می دهد)
- بیماری پلاستیک آلت تناسلی مرد
- بیماری صرع
- دیابت شیرین
آنالوگ های بیماری دوپویترن
تصویر بالینی M. Ledderhose ، مانند انقباض دوپویترن ، در گروه خوش خیم است بافت همبند رشد معروف به فیبروماتوز. بیماری لدروز یک است بافت همبند بیماری صفحه تاندون (آپونوروز) پا ، آپونوروز کف پا. به همین ترتیب ، بیماری روی دست ها بیماری Dupuytren نامیده می شود و صفحه تاندون دست ، آپونوروز کف دست را تحت تأثیر قرار می دهد.
وجه مشترک هر دو این است که این یک تکثیر بافت همبند خوش خیم است که می تواند به بافت اطراف رشد کند و عمدتا بر اساس تکثیر سلول های خاص ، به اصطلاح میوفیبروبلاست است. بعلاوه ، هر دو بیماری پس از برداشتن جراحی خطر عود بالایی دارند ، یعنی حتی پس از برداشتن کامل ، تغییرات ندول می تواند بارها و بارها عود کند. بیماری سوم مربوط به آلت تناسلی مرد است و "Induratio penis plastica" نامیده می شود ، زخم لایه های خاصی از پوست ، که با انحنای دردناک آلت تناسلی در هنگام نعوظ و خطر ابتلا به آن مرتبط است. اختلال نعوظاز بین 3 فیبروماتوز که در بالا ذکر شد ، انقباض دوپویترن متداول ترین و شناخته شده ترین تصویر بالینی است.
علی رغم شباهت های فراوان ، M. Ledderhose و M. Dupuytren از چند جنبه با یکدیگر متفاوتند. از یک طرف ، بیماری دوپویترن با مهار مشخص می شود انگشت پسوند ، از این رو مترادف انقباض دوپویترن (انقباض = کوتاه شدن عضلات و تاندون ها) این علامت در پا اتفاق نمی افتد ، زیرا انگشتان پا معمولاً تا این حد تحت تأثیر قرار نمی گیرند. از طرف دیگر ، تغییرات گره ای در آپونوروز کف کف پا بسیار بزرگتر از تغییرات آپونوروز کف کف دست است.
