سدیم: گروههای خطر

گروه های در معرض خطر کمبود شامل افراد دارای

  • افزایش تعریق پس از انجام فعالیت بدنی سنگین.
  • استفراغ مداوم
  • اسهال شدید (اسهال)
  • اختلالات جذب مجدد از کلیه "کلیه هدر رفتن نمک".
  • پولیوریا یا سو abuse استفاده از ادرار آور
  • هیپوالدوسترونیسم
  • از بین رفتن پوست ، مانند ضایعات گسترده پوستی یا فیبروز کیستیک (غلظت سدیم زیاد در عرق)
  • زنان باردار و مادران شیرده به ترتیب

با توجه به داده های موجود برای جمهوری فدرال آلمان در مورد وضعیت تامین با سدیم، مقادیر برآورد شده برای حداقل مصرف - عمدتا به دلیل مصرف بیش از حد نمک خوراکی - به طور قابل توجهی بیش از حد است.

گروه های خطر برای بیش از حد نسبی شامل افراد با

  • اختلال در دفع از طریق کلیه
  • ناکافی آب مصرف (در افراد مسن معمول است).
  • هایپرآلدوسترونیسم اولیه (سندرم کان) - افزایش یافت سدیم احتباس و همچنین پتاسیم دفع به دلیل افزایش پاتولوژیک میزان خودمختاری آلدوسترون ترشح
  • بیش از حد ترشح رنین
  • دیابت insipidus - پلی اوریا ناشی از کمبود هورمون ضد ادرار با عدم توانایی همزمان در تمرکز ادرار.

یک بلند مدت بلند مدت سدیم یا مصرف نمک منجر به.

  • اولیه فشار خون - به ویژه افرادی که حساسیت نمکی دارند.
  • بطن چپ هیپرتروفی.
  • نارسایی قلبی در افراد چاق
  • افزایش در خروجی ادرار اجباری و در نتیجه به میزان تعادل آب
  • افزایش خطر ابتلا به کلیه آسیب ، به ویژه در افرادی که قبلاً اختلال عملکرد کلیه دارند.

مصرف 100 میلی مول بیشتر سدیم - به ویژه در افراد دارای اضافه وزن - همراه است

  • 32٪ شیوع آپوپلکسی بالاتر (ضربه فرکانس).
  • 89٪ مرگ و میر بالاتر از آپوپلکسی (ضربه مرگ و میر)
  • 44٪ مرگ و میر بالاتر از بیماری عروق کرونر (CAD) - بیماری عروق کرونر.
  • به ترتیب 61 و 39 درصد مرگ و میر قلبی عروقی و علل بالاتر.