کیست گنگلیون

نشانه ها

A گانگلیون کیست یا گانگلیون یک تورم خوش خیم ، گرد تا بیضی شکل و نرم است که در آن شایع است مچ دست و در سایر موارد کمتر دیده می شود مفاصل. اندازه گانگلیون ها از میلی متر تا حدود دو سانتی متر است. حدود 70٪ از آنها در قسمت پشتی قسمت پشتی رخ می دهد مچ دست، یعنی روی پشت مچ دست. کمتر معمولاً آنها به صورت ولاری (کف دست) مشاهده می شوند ، یعنی در قسمت داخلی آن مچ دست. گانگلیون ها ملتهب یا قرمز نمی شوند. شکایت لزوماً اتفاق نمی افتد. اگر گانگلیون ها عصبی را فشار دهند ، ممکن است ایجاد کنند درد، اختلالات حسی (پارستزی) ، بی حسی ، محدودیت تحرک و ضعف عضلانی. این اختلالات می تواند بر بازو ، مچ دست و دست تأثیر بگذارد. بیماران ممکن است نگران باشند زیرا می ترسند که a باشد سرطان. فوقپا همچنین ممکن است به دلایل زیبایی آزار دهنده باشد.

علل

گانگلیون ها در نزدیکی توسعه می یابند تاندون ها و مفاصل. آنها با یک مایع بافت ضخیم و شفاف پر شده اند که عمدتا از آن تشکیل شده است اسید هیالورونیک. گانگلیون ها به کپسول مفصلی or غلاف تاندون توسط ساقه حرکت و فعالیت باعث انتقال مایع ژلاتینی به کیست می شود. در انگلیسی از ganglions به این صورت نام برده می شود. با این حال ، آنها کیست های واقعی نیستند زیرا دیوار از لایه هایی تشکیل شده است کلاژن به جای یک لایه اپیتلیال سلولی. اصطلاح تومور نیز استفاده می شود ، اما از نظر ما هنگام صحبت با بیماران باید از این اصطلاحات خودداری شود. گانگلیون نمی باشد سرطان. توضیحات مختلفی برای توسعه آن وجود دارد ، به عنوان مثال ، فشار بر ساختارهای مشترک و تحلیل رفتن ساختار بافت همبند. از طرف دیگر ، التهاب وجود ندارد. گانگلیون هایپر بیشتر در زنان جوان و بعد از 20 سالگی اتفاق می افتد.

تشخیص

تشخیص با توجه به سابقه بیمار تحت مراقبت های پزشکی انجام می شود ، معاینهی جسمی، با ترانس لومیناسیون و احتمالاً با تصویربرداری. از آسپیراسیون می توان برای تعیین وجود مایع در داخل استفاده کرد گانگلیون. سایر بیماریها و تومورها باید کنار گذاشته شوند.

درمان غیر دارویی

اگر گانگلیون باعث ایجاد ناراحتی نشده و آزار دهنده نباشد ، ممکن است نیازی به درمان نباشد. گانگلیون ها اغلب می توانند به خودی خود ناپدید شوند. بی حرکتی موقت با آتل ممکن است باعث کاهش اندازه و تسکین علائم شود. برای از بین بردن مایعات می توان از آسپیراسیون استفاده کرد که باعث کاهش فشار و رفع ناراحتی می شود. با این حال ، خطر عود زیاد است. با جراحی ، برداشتن کیست با جراحی امکان پذیر است. عود پس از جراحی کمتر اتفاق می افتد. اصطلاحاً "روش کتاب مقدس" شامل ضربه زدن به گانگلیون با یک کتاب بزرگ - مانند کتاب مقدس - به امید ترکیدن آن است. این روش برای خود درمانی به دلیل خطر آسیب پذیری بحث برانگیز است.

درمان دارویی

دارو درمانی با تزریق گلوكوكورتيكوئيدها (به عنوان مثال، متیل پردنیزولون) ، اسکلروتراپی یا هیالورونیداز بحث برانگیز است. برای درمان داروهای ضد درد کوتاه مدت مانند استامینوفن می توان استفاده کرد درد. درمان محلی با NSAID های موضعی یا موارد مشابه خارجی را می توان امتحان کرد. داروهای ضد صرع مانند پرگابالین، از جمله ، برای درمان نوروپاتیک نیز موجود است درد. برای علائم شدید می توان آنها را به طور موقت تجویز کرد.