بثورات پوستی چه زمانی به کورتیزون نیاز دارد؟

معرفی

کورتیزون هورمونی (گلوکوکورتیکوئید) است که در بدن (در قشر آدرنال) تولید می شود ، اما در پزشکی به صورت مصنوعی تولید می شود و برای درمان های دارویی استفاده می شود. کورتیزون بنابراین می تواند در درمان بیماری های مختلف پوستی نیز استفاده شود ، به موجب آن اثر ضد التهابی (به عنوان مثال التهاب پوست ، اگزما) و اثر مهار کننده سیستم ایمنی بدن (در بیماری های خود ایمنی پوستی مانند لوپوس اریتماتوز, نورودرماتیت) اثرات مورد نظر هستند. از طرف دیگر ، الف بثورات پوستی همچنین می تواند به عنوان یک عارضه جانبی نادر (در 3٪ موارد) رخ دهد کورتیزون درمانی ، که می تواند به عنوان یک دیده شود واکنش های آلرژیک بدن به این دارو

موارد مصرف کورتیزون

کورتیزون به عنوان یک دارو ، صرف نظر از نوع دوز آن (قرص ، پماد ، کرم ، به عنوان یک مایع به طور مستقیم به داخل رگ) دارای دو حالت مهم عمل است که از آنها نشانه های مختلف در درمان حاصل می شود. اولاً ، این یک اثر ضد التهابی دارد و ثانیا ، یک اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی دارد ، یعنی سیستم دفاعی خود بدن به صورت محلی یا سیستماتیک مهار می شود. مورد دوم به ویژه در مورد بیماری هایی که در آن سیستم دفاعی بدن به اشتباه علیه بدن خود هدایت می شود بسیار مفید است (بیماری های خود ایمنی ، به عنوان مثال روماتوئید آرتروز, بیماری کرون، و غیره.). اثر ضد التهابی می تواند در بیماری های مختلف با اجزای التهابی مانند بثورات ، اگزما، واکنش های آلرژیک و غیره. نشانه مهم دیگر جایگزینی کورتیزون است درصورتی که بدن قادر به تولید کافی این هورمون نیست (به عنوان مثال غده فوق کلیوی بیماری ها)

کورتیزون به عنوان کرم یا پماد

کورتیزون همیشه به عنوان کرم یا پماد استفاده می شود زمانی که اثر این دارو فقط به صورت محلی استفاده شود ، یعنی محدود به (ناحیه ای) از پوست یا غشاهای مخاطی باشد. بنابراین این یک برنامه خارجی است که می تواند به عنوان مثال در بیماری های التهابی پوست / مخاط ایجاد شود (اگزما, ملتحمه)، عکس العمل های آلرژیتیک (بثورات پوستی) یا بیماریهای خود ایمنی پوستی (نورودرماتیت) پمادهای کورتیزون بسیار متنوعی است که معمولاً فقط از نظر نام تفاوت دارند اما از نظر ماده فعال یا نحوه عملکرد متفاوت نیستند. کرم یا پماد حاوی کورتیزون به نازک بر روی مناطق آسیب دیده پوست اعمال می شود ، مطابق با این شعار: "هر چقدر که باشد و اغلب در کمترین حد ممکن" ، تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری شود.