پیش بینی التهاب در شانه
به طور کلی ، التهابات در شانه پیش آگهی خوبی دارند. مخصوصاً در مورد بورسیت و التهاب التهاب بینی ، معمولاً به راحتی و به راحتی می توان به بیمار کمک کرد. وضعیت با ورم آرتریت متفاوت است. در اینجا ، درمان های طولانی مدت ممکن است لازم باشد و بیمار اغلب مجبور است با مقدار مشخصی باقیمانده زندگی کند درد یا با محدودیت خاصی در ناحیه شانه. این امر اهمیت بیمار را در طی دوره طولانی فیزیوتراپی برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن اهمیت می دهد.
شکل خاصی از التهاب (periarthritis humeroscapularis)
- تعریف التهاب مفصل شانه معمولاً شانه منجمد گفته می شود. این بدان معنی است: منجمد = منجمد ، سفت و شانه = شانه. دلایل مختلفی برای این بسیار دردناک وجود دارد شرط، که بر بافت های نرم ، عضلات و تاندون ها نزدیک مفصل.
بیشتر این بیماری های دژنراتیو در است مفصل شانه که منجر به درد و سفتی شانه. اصطلاح فنی برای مفصل شانه التهاب پری آرتریت humeroscapularis است. قسمت اول این اصطلاح از کلمات یونانی peri (اطراف ، اطراف) ، آرتروز (مفصل) و -itis (التهاب) تشکیل شده است.
قسمت دوم این کلمه به معنای التهاب بین آن است استخوان بازو (استخوان بازو) و کتف (کتف)
- علائم التهاب مفصل شانه باعث شانه می شود درد و حرکت محدود. در بیشتر افراد ، فقط یک مفصل تحت تأثیر قرار می گیرد ، اما از هر سه مورد یکی ، هر دو شانه ملتهب است. حرکت فعال و غیرفعال به شدت محدود شده است.
اگر آسیب قبلی یا حادثه ای قابل تشخیص نباشد ، به آن شانه منجمد اولیه گفته می شود. (انگلیسی و به معنای شانه سفت / "یخ زده"). سه مرحله مختلف بیماری به شکل اولیه وجود دارد.
در هر مرحله علائم مشخصی وجود دارد: مرحله 1: درد عمدتا در شب اتفاق می افتد. افراد مبتلا وقتی از یک طرف به طرف دیگر می چرخند از خواب بیدار می شوند. فشار بر روی مفصل شانه بیمار نیز باعث درد می شود.
به طور فزاینده ای ، مفصل سفت می شود - همچنین به این دلیل که بیمار به سختی بازوی خود را حرکت می دهد تا درد را تا حد ممکن پایین نگه دارد. فاز 2: در اینجا درد کمتر می شود و تمایل دارد که در پس زمینه عقب بماند. در عوض ، تحرک مفصل بیشتر و محدودتر می شود.
به دلیل کمبود حرکت ، عضلات شانه نیز تحلیل می روند. به منظور جلوگیری از درد ، بیشتر بیماران حالت بدی دارند ، که باعث درد بیشتر می شود ، به عنوان مثال در گردن. مرحله 3: در اینجا سفتی شانه به آرامی کاهش می یابد. با این حال ، التهاب اغلب به طور کامل بهبود نمی یابد و محدودیت های قابل توجهی در حرکت اغلب باقی می ماند.
- مرحله 1: درد عمدتا در شب اتفاق می افتد.
افراد مبتلا وقتی از یک طرف به طرف دیگر می چرخند از خواب بیدار می شوند. فشار بر روی مفصل شانه بیمار نیز باعث درد می شود. به طور فزاینده ای ، مفصل سفت می شود - همچنین به این دلیل که بیمار به سختی بازوی خود را حرکت می دهد تا درد را تا حد ممکن پایین نگه دارد.
- مرحله 2: در اینجا درد کمتر می شود و بیشتر در پس زمینه عقب می رود.
در عوض ، تحرک مفصل بیشتر و محدودتر می شود. به دلیل کمبود حرکت ، عضلات شانه نیز تحلیل می روند. به منظور جلوگیری از درد ، بیشتر بیماران حالت بدی دارند ، که باعث درد بیشتر می شود ، به عنوان مثال در گردن.
- فاز 3: در اینجا سفتی شانه به آرامی کاهش می یابد.
با این حال ، التهاب اغلب به طور کامل بهبود نمی یابد و محدودیت های قابل توجهی در حرکت اغلب باقی می ماند.
- علت در بیشتر موارد ، التهاب مفصل شانه ناشی از تغییرات دژنراتیو در مفصل شانه است کمربند شانه ای، از جمله بورسیت (التهاب بورس) ، التهاب تاندون (التهاب بورس) تاندون ها) و یا نشانگان گیرافتادگی شانه (سندرم گلوگاه - به عنوان مثال ، به دلیل ضخیم شدن بافت های نرم ، فضای زیر آکرومیون می تواند کوچکتر شود ، در نتیجه یک گلوگاه ایجاد می شود - فضای کمی برای تأمین فضای کافی برای تمام ساختارها وجود دارد در حال اجرا آنجا). پاره شده تاندون ها یا کلسیفیکاسیون نیز می تواند منجر به التهاب شود. بی حرکتی مفصل نیز خیلی سریع منجر به یخ زدگی شانه می شود.
- درمان در وهله اول ، درمان همیشه به علت ، طول مدت و شدت درد بستگی دارد.
در بیشتر موارد از روشهای درمانی محافظه کارانه استفاده می شود. این بدان معنی است که هیچ جراحی لازم نیست. روشهای جایگزین م mainlyثر عمدتا فیزیوتراپی و درمان با دارو و به ندرت است پرتو درمانی or طب سوزنی.
با استفاده از روش های درمانی جایگزین ، بهبود علائم فقط در طی چند هفته یا چند ماه اتفاق می افتد. در فیزیوتراپی ، به ویژه در ابتدا ، مهم است که تمرینات بیش از حد مفصل شانه را فشار ندهند و فشار اشتباهی به آن وارد نکنند. این تمرینات باید به خوبی با درد سازگار شوند تا بدتر نشوند شرط از شانه
علاوه بر درمان دستی و فیزیوتراپی ، الکتروتراپی یا از درمان های گرما و سرما اغلب استفاده می شود. شکل درمان بستگی زیادی به مرحله آن دارد سفتی شانه. در مرحله اول ، مهم است که تحرک حفظ شود و درد تسکین یابد.
در مرحله 2 ، درد زیاد افزایش نمی یابد ، اما مفصل به طور فزاینده ای سفت می شود. در اینجا ، تسکین درد و تمدد اعصاب اولویت اول هستند. در آخرین مرحله درد کاهش می یابد و در اینجا دوباره آموزش تحرک در پیش زمینه است.
همیشه باید توپ را نگه داشت ، زیرا درمان التهاب شانه بسیار طولانی است. در موارد بسیار نادر ، در صورت عدم مبارزه با علت به هیچ وجه یا عدم بهبودی پس از حدود 6 ماه ، عمل جراحی ضروری است.
- تشخیص در مورد التهاب ، معاینه پزشکی معمولاً موفقیت آمیز است ، که در طی آن پزشک یک آنامزیز جامع را انجام می دهد و بنابراین می تواند از حوادث مطلع شود. از آنجا که شانه باعث درد می شود ، پزشک می تواند در طول معاینه درد فشاری ایجاد کند.
در طول سونوگرافی معاینه (سونوگرافی) ، پارگی عضلات و در نتیجه برآمدگی مفصلی به طور عمده یافت می شود. او همچنین می تواند در اینجا بهترین تاندون ها و رباط ها را بررسی کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عمدتا قبل از یک عملیات آینده استفاده می شود.
به ندرت وجود دارد آرتروسکوپی (مشترک آندوسکوپی) ضروری است ، که در طی آن پزشک می تواند ساختارهای پیشرو را بررسی کند و علت را تا حدی درمان کند. در برخی موارد ، تصادف قبلی نیز می تواند منجر به التهاب مفصل شود.
- پیشگیری به سختی می توان از التهاب مفصل شانه جلوگیری کرد ، اما توصیه می شود در اولین علائم با پزشک مشورت کنید و درمان را خیلی زود شروع کنید. علاوه بر این ، مهم است که شانه را تسکین دهید و از انجام فعالیتهای شدید ورزشی و کار با شانه تا حد ممکن خودداری کنید.
- مرحله 1: درد عمدتا در شب اتفاق می افتد.
افراد مبتلا وقتی از یک طرف به طرف دیگر می چرخند از خواب بیدار می شوند. فشار بر روی مفصل شانه بیمار نیز باعث درد می شود. به طور فزاینده ای ، مفصل سفت می شود - همچنین به این دلیل که بیمار به سختی بازوی خود را حرکت می دهد تا درد را تا حد ممکن پایین نگه دارد.
- مرحله 2: در اینجا درد کمتر می شود و بیشتر در پس زمینه عقب می رود.
در عوض ، تحرک مفصل بیشتر و محدودتر می شود. به دلیل کمبود حرکت ، عضلات شانه نیز تحلیل می روند. به منظور جلوگیری از درد ، بیشتر بیماران حالت بدی دارند ، که باعث درد بیشتر می شود ، به عنوان مثال در گردن.
- فاز 3: در اینجا سفتی شانه به آرامی کاهش می یابد. با این حال ، التهاب اغلب به طور کامل بهبود نمی یابد و محدودیت های قابل توجهی در حرکت اغلب باقی می ماند.
تمام مقالات این مجموعه:
