فیبریلاسیون دهلیزی: پیشگیری

جلوگیری از فیبریلاسیون دهلیزی (AF) نیاز به توجه به کاهش فرد دارد عوامل خطر. عوامل خطر رفتاری

• رژیم غذایی
  • وعده غذایی مجلل (غذای مجلل)
  • کمبود ریز مغذی ها (مواد حیاتی) - به پیشگیری با ریز مغذی ها مراجعه کنید.
• مصرف مواد محرک
  • الکل (زن:> 15 گرم در روز ؛ مرد:> 20 گرم در روز)
    • روز تعطیل قلب سندرم: الکلآریتمی ناشی از آن] قابل توجه مقداروخیم بودن وابسته در عملکرد بطن چپ بعد از الکل (کسر جهشی (EF): کاهش از میانگین 58 to به طور متوسط ​​52؛ ؛ در افراد سالم: به 50-60.
    • افزایش VCF به عنوان تابعی از الکل مقدار.
  • تنباکو (سیگار کشیدن)
    • همچنین منفعل است استعمال دخانیات در طی کودکی: 14.3٪ توسعه یافته فیبریلاسیون دهلیزی (VHF) میانگین 40.5 سال پس از رسیدن به بزرگسالی. انتقال عادت سیگار به کودکان منجر به 34٪ افزایش خطر ابتلا به VHF در آنها می شود
  • نوشیدنی های انرژی زا (حاوی 400 میلی گرم در 100 میلی لیتر است ثوری و 32 میلی گرم در 100 میلی لیتر كافئين) - طولانی شدن قابل توجه فاصله QTc و افزایش سیستولیک خون فشار.
• فعالیت بدنی
  • عدم فعالیت فیزیکی
  • اضافه بار فیزیکی
  • ورزش های رقابتی
    • VHF بیشتر در "ورزشکاران استقامتی میانسال و پیر با سابقه تمرین طولانی" (احتمالاً به دلیل کشش بیش از حد دهلیز چپ) رقابتی است. هرچه شدت آموزش بیشتر باشد ، خطر VHF بالاتر است
    • ورزش های رقابتی مبتنی بر قدرت مانند فوتبال آمریکا - بازیکنان سابق لیگ ملی فوتبال (NFL) 6 برابر بیشتر از مردان در یک گروه کنترل مبتنی بر جمعیت ، از VCF رنج می برند
• وضعیت روانی - اجتماعی
  • اختلال
  • استرس عاطفی
  • مکرر محرومیت از خواب/ کیفیت پایین خواب (بیخوابی/اختلال خواب).
  • سوگواری (41٪ افزایش خطر VCF 30 روز پس از سوگوار شدن ؛ افزایش خطر 1.34/60 برابر برای افراد زیر XNUMX سال)
  • ساعات کار هفتگی> 55 ساعت (افزایش خطر 1.4 برابر).
• چاق (BMI 25 پوند) چاقی).
  • شاخص توده بدن بیش از حد (BMI) تقریباً در 20٪ موارد با VCF مسئول بود:
    • BMI در مردان: 31٪ خطر افزایش یافته است.
    • BMI در زنان: 18٪ خطر را افزایش می دهد

آلودگی محیط زیست - مسکرات (مسمومیت).

• سر و صدا
• دمای پایین

سایر عوامل خطر

• حاد الکل مسمومیت (مسمومیت الکلی).
• پس از اقدامات جراحی ، به ویژه جراحی قلب ، فیبریلاسیون دهلیزی یک عارضه شایع است. در روشهای دریچه میترال (تا 73٪) بیشتر از جراحی بای پس (10-33٪) شیوع دارد

عوامل پیشگیری (عوامل محافظتی)

• عوامل ژنتیکی:
  • کاهش خطر ژنتیکی بسته به چند شکل گیری ژن:
    • ژن ها / SNP ها (چند شکلی تک نوکلئوتیدی ؛ انگلیسی: چند شکلی تک هسته ای):
      • ژن: LOC729065
      • SNP: rs10033464 در یک منطقه بین ژنی.
        • صورت فلکی آلل: GG (0.92 برابر).
      • SNP: rs2200733 در ژن LOC729065
        • صورت فلکی آلل: CC (0.86 برابر).
• شکلات (شکلات تلخ) به دلیل توفلاوانول های موجود در كاكائو لوبیا.
• فعالیت بدنی:
  • برای جلوگیری از فیبریلاسیون دهلیزی، فعالیت های سبک تا متوسط ​​شدید مانند در حال اجرا، گلف ، و باغبانی مناسب به نظر می رسد.
  • زنان فعال بدنی نسبت به مردان فعال جسمی خطر فیبریلاسیون دهلیزی کمتری دارند (نسبت خطر [HR] برای 1500 در مقابل 0 MET-دقیقه در هفته: 0.85 برای زنان در مقابل 0.90 برای مردان). این در مورد زنان فعال در ورزش با حجم فعالیت هفتگی حداکثر 2/500 صحت دارد. 600 MET-min / week (MET مخفف معادل متابولیک است ؛ 150 MET-min با حدود 75 دقیقه پیاده روی سریع یا XNUMX دقیقه پیاده روی به دست می آید) در حال اجرا) از طرف دیگر ، مردان فقط تا یک فعالیت کم خطر بودند حجم حدود 2,000،XNUMX MET-min / week ؛ هنگامی که بیش از حد ، این در حال حاضر با افزایش خطر AF همراه بود.

پیشگیری ثانویه

• پرهیز از الکل (پرهیز از الکل): به طور قابل توجهی تعداد و مدت زمان آریتمی را کاهش می دهد. در گروه پرهیز ، 37 از 70 بیمار (53٪) حداقل یک عود AF را تجربه کردند در مقایسه با 51 از 70 بیمار (73٪) در گروه کنترل
• بتا بلاکرها در برابر محافظت می کنند فشارفیبریلاسیون دهلیزی ناشی از: در حالی که استرس و عصبانیت به طور قابل توجهی خطر AF را افزایش می دهد (نسبت شانس 22.5) ، این اثر در بیمارانی که از بتا بلاکرها استفاده می کنند بسیار کمتر بود ، با نسبت شانس 4.0.

پیشگیری عملیاتی:

• استنت کاشت در کاروتیدها.
• انسداد ضایعات دهلیزی چپ (LAA) - بیش از 90٪ از ترومبوآمبولی در فیبریلاسیون دهلیزی غیر valvular از زائده دهلیزی چپ نشات می گیرد
• بسته شدن تخمدان سوراخ مداوم (PFO) ؛ این اجازه می دهد تا یک شنت قلب از چپ به چپ در سطح دهلیزی انجام شود. بروز: تقریباً 25٪ از کل افراد. سه مطالعه نشان می دهد که بسته شدن PFO منجر به کاهش قابل توجه سکته مغزی ایسکمیک می شود:
  • بستن:
    • کاهش قابل توجه ایسکمیک مکرر ضربه.
      • در مقایسه با مهار پلاکت به تنهایی (نسبت خطر: 0.03 ، p <0.001).
      • در گروه ضد انعقاد خوراکی ، میزان ضربه عود تقریباً نیمی از آن با پروفیلاکسی ضد پلاکت بود (3 واقعه 7 در برابر 0.43 ؛ HR XNUMX)
  • تولید GoreRE:
    • در گروه با بسته شدن PFO ، ایسکمیک ضربه عود در شش بیمار (1.4٪) و در 12 بیمار (5.4٪) در گروه فقط با مهار پلاكت ثبت شد (= كاهش خطرناك نسبی قابل توجه 77٪ مربوط به (HR 0.23 ، p = 0.002))
  • توجه:
    • خطر هرگونه عود سکته مغزی ایسکمیک با بسته شدن PFO نسبتاً 45 درصد کاهش یافت (18 در مقابل 28 رویداد ؛ HR 0.55 ، p = 0.046)