وظایف کبد

معرفی

La کبد بزرگترین و مهمترین اندام متابولیکی بدن است. طیف گسترده ای از وظایف از تجزیه مواد مضر ، استفاده از اجزای غذا ، سنتز مواد جدید را به عهده می گیرد. آنزیم ها و پروتئین ها که برای بقای بدن ضروری هستند. از دست دادن کبد عملکرد می تواند منجر به اختلالات متابولیکی تهدید کننده زندگی شود.

وظایف عمومی

از طریق پورتال رگ (ورید پورتا) ، موادی که جذب شده در خون از روده به کبد. بسته به نیاز بدن ، از اجزای مختلف استفاده می شود. بنابراین ، کبد همیشه قبل از اینکه خود بدن را ذخیره کند ، اطمینان حاصل می کند که سایر اندامها با مواد مغذی کافی تأمین می شوند.

اگر مقدار کافی در بدن وجود داشته باشد ، کبد به عنوان مثال قند را به صورت گلیکوژن ذخیره می کند. اگر خون سطح قند افت می کند ، کبد می تواند دوباره گلوکز را از این انبار آزاد کند. چربی ، ویتامین ها و اجزای پروتئین (اسیدهای آمینه) نیز می توانند در کبد ذخیره شوند.

سپس کبد می تواند انواع حیاتی را تولید کند پروتئین ها از اسیدهای آمینه. اینها شامل فاکتورهای انعقادی است که برای آنها مهم است خون لخته شدن یا پروتئین واکنش پذیر C ، که نقش مهمی در التهاب دارد و همچنین یک پارامتر التهاب در آن محسوب می شود شمارش خون. کبد نیز تولید می کند پروتئین ها که می تواند مواد محلول در چربی (چربی ها ، هورمون) در خون.

بدن خودش است کلسترول همچنین به میزان زیادی در کبد تولید می شود ، که این نیز جز a آن است صفرا، که در کبد نیز تولید می شود. با این حال ، کبد نه تنها مسئول ایجاد مواد ، بلکه همچنین در تجزیه مواد مضر است (دفع مسمومیت) به عنوان مثال ، کبد آمونیاک را تجزیه می کند و در عوض بی ضرر را تشکیل می دهد اوره از آن.

الکل و داروها و همچنین سموم دیگر نیز توسط انواع مختلف در کبد تجزیه می شوند آنزیم ها. این موارد شامل الکل دهیدروژناز و سیتوکروم P450 است. یکی دیگر از کارهای مهم کبد تجزیه سلولهای پیر یا معیوب (به عنوان مثال قدیمی) است اریتروسیت ها).

کبد همچنین دفع عمومی مواد از طریق روده و کلیه ها را هماهنگ می کند. مواد محلول در آب از طریق دفع می شوند صفرا، که به دستگاه گوارش و مواد محلول در آب وارد خون می شود و سپس از طریق کلیه ها فیلتر می شود. بنابراین کبد در مناطق مختلف وظایف مهمی را بر عهده دارد.

وظایف هضم غذا

مهمترین عملکرد کبد برای هضم ، تولید آن است صفرا. کبد هر روز حدود 700 میلی لیتر صفرا تولید می کند ، سپس از طریق مجاری صفراوی به مجرا منتقل می شود کیسه صفرا جایی که ذخیره می شود صفرا از لسیتین ، نمکهای صفراوی ، کلسترول، (مزدوج) هورمون همراه با اسید گلوکورونیک و بیلی روبین (بخشی از رنگدانه خون ، به صفرا رنگ زرد و سبز می بخشد).

صفرا در طی وعده های غذایی از کیسه صفرا آزاد می شود و برای هضم چربی ها و خنثی سازی آب اسیدی معده استفاده می شود. همچنین از این ماده برای دفع مواد مختلف مانند کلسترول و بیلی روبین. اگر چربی ها وارد شوند روده کوچک با غذا ، آنها تولید هورمون کوله سیستوکینین را در غشای مخاطی روده کوچک تحریک می کنند.

این باعث می شود کیسه صفرا متشنج شود و صفرا به روده ها رها شود. نمکهای صفراوی به اصطلاح میسل (توده های کروی) با اجزای محلول در چربی غذا ، مانند اسیدهای چرب آزاد ، تشکیل می شود ویتامین ها و کلسترول بنابراین این مواد می توانند در خون منتقل شده و در نتیجه در دسترس بدن قرار بگیرند.

از طریق خون ، این مواد اکنون می توانند توسط همه اعضای بدن جذب شوند و بنابراین برای تولید / تأمین انرژی یا برای تولید آنها استفاده شوند آنزیم ها و سایر مواد مهم علاوه بر این ، صفرا اطمینان حاصل می کند که اسید معده که از معده به اثنی عشر با كیم به منظور محافظت از غشای مخاطی روده خنثی می شود. صفرا همچنین باعث ترشح مایعات پانکراس می شود که به نوبه خود برای هضم غذا مهم است.

مایعات پانکراس حاوی آنزیم هایی است که می توانند چربی ها ، پروتئین ها و کربوهیدرات ها تا بتوانند از طریق روده جذب شوند مخاط. بنابراین کبد برای هضم غذا بسیار مهم است ، زیرا بدون صفرا جذب اجزای غذایی محلول در چربی مشکل خواهد بود. این موارد برای بسیاری از عملکردهای بدن (تولید هورمون ، آنزیم) ضروری است.