میلولیپوما: علل ، علائم و درمان

میلولیپوماها تومورهای خوش خیم یا ضایعات شبه توموری هستند که به ندرت اتفاق می افتند. میلولیپوماها از بافت چربی بالغ و همچنین مقادیر متغیری از بافت خونساز تشکیل شده است. در بیشتر موارد ، آنها در منطقه از رخ می دهد غده فوق کلیوی. نام این بیماری توسط آسیب شناس فرانسوی چارلز اوبرلینگ ابداع شد.

میلولیپوما چیست؟

میلولیپوما نشان دهنده یک اختلال نادر است که در آن تومورهای خوش خیم رخ می دهد. اینها معمولاً در ناحیه کلیه ها موضعی هستند. میلولیپوما در زنان و مردان با تکرار برابر اتفاق می افتد ، با حداکثر سن 50 تا 70 سال. در مطالعات کالبد شکافی ، میلولیپوما در 0.08 تا 0.4 درصد از کل موارد مشاهده می شود. میلولیپوماها تومورهایی به رنگ زرد مایل به قهوه ای هستند که اندازه آنها از چند میلی متر تا 30 سانتی متر متغیر است. با این حال ، تومورها کپسوله نشده اند. معمولاً به طور منفرد و یک طرفه در ناحیه قاره پدیدار می شوند غده فوق کلیوی. در موارد نادرتر ، آنها همچنین می توانند به صورت دو طرفه و گاهی اوقات در خارج از کشور رخ دهند غده فوق کلیوی. آنها می توانند به عنوان مثال در کبد، رتروپریتونئوم ، فاشیای عضلانی یا مدیاستنوم. آنالیز میکروسکوپی نشان می دهد که میلولیپوماها عمدتاً از بافت چربی بالغ و سلولهای میلوئیدی تشکیل شده اند. در برخی موارد ، میلولیپوماها دارای متاپلازی استخوانی یا خونریزی نیز هستند.

علل

علل ایجاد میلولیپوماس به اندازه کافی بررسی نشده است و بنابراین تا حد زیادی ناشناخته است. با این حال ، نظریه های مختلفی در مورد علل بالقوه میلولیپوماها وجود دارد. به عنوان مثال ، در حال بحث است که تغییر شکل (اصطلاح متاپلازی پزشکی) سلولهای به اصطلاح رتیکولو اندوتلیال در خون مویرگ ها می توانند یک دلیل احتمالی باشند. چنین تحولاتی ممکن است در نتیجه برخی محرک ها مانند فشار، عفونت ، یا نکروز. بعضي اوقات نيز در نظر گرفته مي شود كه ميلوليپوما محلي است كه در آن خونسازي خارج از حفره رخ مي دهد. این به نوعی خونسازی اشاره دارد که در خارج از آن اتفاق می افتد مغز استخوان. مطالعات اخیر نشان می دهد که هر دو مغز استخوانجز component شبه مانند و م fatلفه چربی میلولیپوما به همین ترتیب ساخته می شوند. این به این نتیجه می رسد که میلولیپوماها ممکن است در واقع تشکیلات جدید واقعی از بدن بدن باشند (اصطلاح پزشکی نئوپلازی). علاوه بر این ، مقالات در مورد ارتباط احتمالی میلولیپوماها با بزرگ شدن مادرزادی غدد فوق کلیوی (اصطلاح پزشکی هیپرپلازی آدرنال) بحث می کند.

علائم ، شکایات و علائم

در واقع ، علائم مختلفی می تواند با میلولیپوماهای موجود ایجاد شود. با این حال ، در اکثر موارد ، تومورها بدون علامت هستند. این بدان معنی است که میلولیپوماها علائم یا ناراحتی قابل توجهی ایجاد نمی کنند و به همین دلیل ممکن است توسط افراد مبتلا مورد توجه قرار نگیرد. در چنین مواردی ، میلولیپوماها معمولاً فقط به طور تصادفی ، مثلاً در معاینات رادیولوژیک ، تشخیص می یابند. اگر بدون شناسایی باقی بمانند و علائمی از خود نشان ندهند ، میلولیپوما فقط در هنگام کالبد شکافی یافت می شود. علائمی که بیماران مبتلا احساس می کنند اغلب فقط با تومورهای بزرگتر اتفاق می افتد. در چنین مواردی ، میلولیپوماها از ناحیه شکم و درد پهلو، مثلا. به ندرت ارتباطی با اختلالات غدد درون ریز مانند سندرم کان ، سندرم کوشینگ، یا هیپرپلازی آدرنال ارثی ، که در این حالت علائم مربوطه مشاهده می شود.

تشخیص و روند بیماری

اگر علائم معمولی میلولیپوما ظاهر شود ، باید سریعا با یک متخصص مشورت شود ، که موارد لازم را سفارش می دهد معیارهای. معاینات رادیولوژی که تصاویری از اعضای داخلی و تومورهای احتمالی برای تشخیص میلولیپوما در نظر گرفته می شود. معاینات پزشکی در هر صورت قابل توجه است ، زیرا بیماری را باید از سایر بیماری های جدی تر با علائم مشابه تشخیص داد. در بیشتر موارد ، پیش آگهی میلولیپوما نسبتاً خوب است. تا کنون ، هیچ تخریب بدخیم میلولیپوما به تومورهای بدخیم مشاهده نشده است. در موارد نادر ، ممکن است عوارضی رخ دهد که در آن خونریزی رخ دهد. اینها معمولاً در اثر پارگی های تومور آسیب زا یا خود به خود اتفاق می افتد. داده های مطمئن در مورد مرگ و میر مرتبط با میلولیپوما به دلیل نادر بودن تومورها امکان پذیر نیست.

عوارض

از آنجا که میلولیپوما در اکثر موارد یک بیماری توموری است ، عوارض و خطرات معمول آن را دارد سرطان با این شکایت اتفاق می افتد در بدترین موارد ، تومور می تواند به مناطق دیگر گسترش یابد و به بافت سالم تری آسیب برساند. در برخی موارد ، این امر امید به زندگی بیمار را نیز کاهش می دهد. بنابراین غیر معمول نیست که میلولیپوما بدون شناسایی باقی بماند ، به طوری که درمان زودهنگام امکان پذیر نیست. به دلیل بیماری ، بیشتر بیماران از آن رنج می برند درد در شکم یا پهلوها این درد همچنین می تواند به پشت یا سایر نواحی بدن گسترش یابد و در آنجا ناراحتی ایجاد کند. کیفیت زندگی به طور قابل توجهی توسط این بیماری کاهش می یابد. معمولاً میلولیپوما فقط در صورت ایجاد ناراحتی و یا در صورت نیاز به درمان و از بین بردن آن سرطان می تواند گسترش یابد در بیشتر موارد ، در صورت عدم وجود علائم ، هیچ درمانی انجام نمی شود. دیگر هیچ عارضه ای وجود ندارد و روند بیماری معمولاً مثبت است. اگر درمان موفقیت آمیز باشد ، همچنین به دلیل ابتلا به میللوپوما در امید به زندگی بیمار هیچ گونه کاهشی وجود ندارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

با مشاهده علائم تومور ، همیشه باید به دنبال توصیه های پزشکی باشید. افرادی که متوجه توده های غیرمعمول ، رشد یا تغییرات پوستی بهتر است بلافاصله با پزشک مراقبت های اولیه خود صحبت کنند. در صورت وخیم تر شدن ، کمک پزشکی نیز لازم است سلامت این به دلیل دیگری نیست. پزشک می تواند میلولیپوما را تشخیص دهد و سپس بلافاصله درمان را آغاز می کند. اگر این کار زودهنگام انجام شود ، در بسیاری از موارد می توان از عوارض جدی جلوگیری کرد. افرادی که قبلاً میلولیپوما یا تومور خوش خیم دیگری داشته اند ، در صورت عود علائم ، باید پزشک مربوطه را مطلع کنند. افراد مبتلا به بیماری های قبلی و سایر تمایلات به نفع ایجاد تومور نیز باید با شکایت ذکر شده به پزشک مراجعه کنند. میلولیپوما توسط پزشک عمومی تشخیص داده می شود. درمان بیشتر توسط متخصصین داخلی و متخصصان برای تومور و متاستازها. در طول دوره درمان ، مشاوره منظم با پزشک ضروری است ، زیرا عوارض حتی در تومورهای خوش خیم نیز رخ می دهد ، که باید سریعاً درمان شوند.

درمان و درمان

درمانی معیارهای در حضور میلولیپوما به تصویر بالینی فردی و همچنین شدت ضایعه بستگی دارد. در میلولیپوماها که با اندازه کوچک مشخص می شوند و در بیماران مبتلا علائمی ایجاد نمی کنند ، می توان از درمان میلولیپوما فعلاً جلوگیری کرد. در این حالت ، میلولیپوما فقط نیاز به معاینه منظم متخصص دارد تا شامل هرگونه تغییر یا عوارض احتمالی باشد که به موقع رخ دهد. میلولیپوماهای مرتبط با علائم قابل توجه معمولاً با برداشتن غده فوق کلیه در جراحی درمان می شوند.

چشم انداز و پیش آگهی

میلولیپوماها معمولاً پیش آگهی خوبی را ارائه می دهند. تحلیل رفتن اتفاق نمی افتد و پارگی تومور نادر است. گاهی اوقات ، تومور کلیه علائمی مانند شکم و درد پهلو. اختلالات غدد درون ریز مانند سندرم کان همچنین ممکن است رخ دهد. این علائم و سایر علائم مرتبط کیفیت زندگی را بدتر می کنند ، اما تهدید کننده زندگی نیستند. در بیشتر موارد ، درمان دارویی امکان پذیر است. خود میلولیپوماها با جراحی برداشته می شوند. تومورهای کوچک نیازی به درمان ندارند. با این وجود ، معاینات منظم توسط پزشک ضروری است تا در مراحل اولیه بتوان هر تخریب را درمان کرد. وقتی میلولیپوماس از بین می رود ، پیش آگهی بدتر می شود. میزان بقا بستگی به مرحله بیماری دارد. الگوی علائم همچنین پیش آگهی را تحت تأثیر قرار می دهد. امید به زندگی به روند بیماری تومور بستگی دارد. با موفقیت درمان، مرگ و میر کاهش نمی یابد. بیمار می تواند رهبری بدون علامت و فقط باید زندگی خود را تغییر دهد رژیم غذایی برای تسکین کلیه ها به دلیل نادر بودن داده ها ، داده های دقیق در دسترس نیستند شرطمتخصص متخصص می تواند بر اساس تصویر علائم پیش آگهی کند و برای ارزیابی امید به زندگی با موارد مشابهی مشورت کند.

پیشگیری

بتون معیارهای برای پیشگیری از میلوپلیما هنوز با توجه به وضعیت فعلی دانش علوم پزشکی وجود ندارد. تنها شواهدی وجود دارد که محرک های خاص خارجی ممکن است باعث پیشرفت میللوپوما در انسان شوند. چنین محرک هایی شامل ، به عنوان مثال ، روانشناختی و جسمی است فشار، عفونت های مختلف یا نکروز، که به معنای مرگ سلولهای موجود زنده است. در صورت بروز علائم معمولی میلولیپوما ، مانند درد در شکم و پهلوها ، باید سریعاً با پزشک مشورت شود تا اقدامات درمانی کافی را آغاز کند.

پیگیری

در بیشتر موارد میلولیپوما ، اقدامات پیگیری بسیار محدود است. در این حالت ، فرد مبتلا در درجه اول به تشخیص سریع و به موقع بیماری وابسته است ، به طوری که دیگر به عوارض بعدی یا بدتر شدن بیشتر علائم منجر نمی شود. به عنوان یک قاعده ، میلولیپوما به خودی خود بهبود نمی یابد ، بنابراین مبتلایان باید در اولین علائم و نشانه های بیماری با پزشک مشورت کنند. درمان برای میلولیپوما همیشه لازم نیست ، اگرچه شرط تومور باید به طور منظم توسط پزشک کنترل شود. در برخی موارد ، مداخله جراحی ضروری است ، که می تواند تومور یا اندام آسیب دیده را به طور کامل از بین ببرد. پس از انجام چنین عملیاتی ، بیمار باید استراحت کرده و از بدن خود مراقبت کند. آنها باید از انجام ورزش یا سایر فعالیتهای استرس زا و جسمی خودداری کنند. معاینات منظم توسط پزشک نیز پس از انجام این عمل مهم است. نمی توان به طور جهانی پیش بینی کرد که آیا میلولیپوما چنین خواهد کرد رهبری به کاهش امید به زندگی در فرد مبتلا بعلاوه ، معمولاً اقدامات ویژه مراقبتهای بعدی برای افراد مبتلا به این بیماری وجود ندارد.

در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید

اقداماتی که افراد تحت تأثیر قرار می گیرند می توانند خود را در حضور میلولیپوما انجام دهند ، بستگی به تصویر بالینی فردی و شدت ضایعه دارد. رشد کوچکتر اغلب علائمی ایجاد نمی کند و لزوماً به درمان نیاز ندارد. تومورهای بزرگتر باید توسط پزشک مشخص و درمان شوند. بیمار می تواند حمایت کند درمان با آسان گرفتن آن و برقراری تماس نزدیک با پزشک مسئول. اگر اندازه تومور افزایش یابد ، پزشک باید در جریان باشد. عوارض جدی ، مانند حملات درد یا حتی پارگی تومور ، نیز نیاز به روشن شدن سریع دارند. علاوه بر تجویز شده داروهای، تعدادی از داروهای طبیعی نیز برای تسکین درد موجود است. به عنوان مثال ، آماده سازی حاوی آرنیکا و خوشبختی ثابت شده است که موثر است ، اما پماد گل همیشه بهار همچنین می تواند علائم معمولی را کاهش دهد. استفاده از درمان های جایگزین باید پیش از این با پزشک در میان گذاشته شود. میلولیپومای بزرگتر باید با جراحی برداشته شود. مهمترین اقدام برای کمک به خود مراقبت از بدن بعد از عمل است. از زخم جراحی باید طبق دستورالعمل پزشک مراقبت شود ، زیرا احتمال عفونت بیشتر است. همراه این ، مراجعه منظم به پزشک به منظور تشخیص عود احتمالی در مراحل اولیه نشان داده می شود.