کم کاری تیروئید (هیپوپاراتیروئیدیسم)

هیپوپاراتیروئیدیسم (HP) (مترادف: هیپوپاراتیروئیدیسم ؛ نارسایی پاراتیروئید ؛ هورمون پاراتیروئید کمبود؛ ICD-10-GM E20.-: هایپوپاراتیروئیدیسم) کم کاری غدد پاراتیروئید را توصیف می کند که در نتیجه آن ماده پیام رسان هورمون پاراتیروئید (PTH) تولید نشده یا به اندازه کافی کافی نیست. در اکثر افراد ، غدد پاراتیروئید (به عنوان مثال: Glandulae parathyroideae) از چهار اندام به اندازه یک عدس تشکیل شده و در گردن پشت غده تیروئید (Lat. Glandula thyreoidea یا Glandula thyroidea) ، زیر آن حنجره. به آنها پیکرهای اپیتلیال نیز گفته می شود.

هورمون پاراتیروئید (PTH) به ویژه در زمینه کلسیم متابولیسم اگر سرم باشد کلسیم سطح آن بسیار کم است ، هورمون پاراتیروئید باعث فعال شدن استئوکلاستها (سلولهای تجزیه کننده استخوان) می شود ، در نتیجه کلسیم و فسفات از استخوان استخوان انبار اصلی مواد معدنی هستند کلسیم. در حضور ویتامین D، هورمون پاراتیروئید کلسیم را افزایش می دهد جذب (جذب کلسیم) در روده کوچک و جذب مجدد کلسیم (جذب مجدد کلسیم) در کلیه. اثر دیگر هورمون پاراتیروئید تحریک است فسفات دفع از طریق کلیه ها. آنتاگونیست فیزیولوژیکی هورمون پاراتیروئید است کلسی تونین، که در سلولهای C تولید می شود غده تیروئید.در صورت کمبود PTH ، مکانیزمهای توضیح داده شده در بالا فقط به میزان محدودی اتفاق نمی افتند و اتفاق نمی افتند. در نتیجه ، هیپوکلسمی (کمبود کلسیم) ، هیپرفسفاتمی (فسفات بیش از حد) ، و کاهش یافته است 1,25،XNUMX-dihydroxyvitamin D سطح رخ می دهد.

اشکال زیر هیپوپاراتیروئیدیسم (افت عملکرد پاراتیروئید) را می توان تشخیص داد:

  • هیپوپاراتیروئیدیسم ایدیوپاتیک (ICD-10-GM E20.0).
  • سودوهیپوپاراتیروئیدیسم (ICD-10-GM E20.1)
  • دیگر هیپوپاراتیروئیدیسم (ICD-10-GM E20.8)
  • هیپوپاراتیروئیدیسم ، مشخص نشده (ICD-10-GM E20.9)

با توجه به علت ، اشکال زیر hypoparathyroidism را می توان تشخیص داد:

  • هیپوپاراتیروئیدیسم اولیه (هیپوپاراتیروئیدیسم مادرزادی) - مادرزادی (بسیار نادر) - در زیر "علل" را ببینید.
  • هیپوپاراتیروئیدیسم ثانویه - به دلیل آسیب به غدد پاراتیروئید ، به ویژه پس از جراحی تیروئید (هیپوپاراتیروئید پس از عمل) (شایع ترین)
  • هیپوپاراتیروئیدیسم ایدیوپاتیک - بدون علت مشخص (نادر).

هیپوپاراتیروئیدیسم بعد از عمل سالانه در 500-1,000 نفر رخ می دهد.

شیوع (فراوانی بیماری) برای هیپوپاراتیروئیدیسمی بعد از عمل 0.5/6.6 تا XNUMX/XNUMX درصد بعد از کل است تیروئیدکتومی (تیروئیدکتومی) (در آلمان).

دوره و پیش آگهی: با کاهش مناسب می توان اثرات هیپوپاراتیروئیدیسم را برطرف کرد یا از آن جلوگیری کرد درمان، که بر عادی سازی متمرکز است الکترولیت ها - کلسیم ، فسفات - و همچنین ویتامین D. تا زمانی که درمان به طور مداوم انجام شود ، پیش آگهی مطلوب است. اگر درمان بهینه نیست ، باید بیماریهای ثانویه یا عوارض را انتظار داشت. به عنوان بخشی از درمان ، سطح کلسیم باید دقیقاً کنترل شود تا از سندرم هیپرکلسمی جلوگیری شود. در بدترین حالت ، ممکن است یک بحران هیپرکلسمی ایجاد شود (به "بیماری های پی در پی" مراجعه کنید). با این حال ، این اتفاق خیلی کم رخ می دهد. به بیماران مبتلا به هیپوپاراتیروئیدیسم کارت اورژانس داده می شود.