ورم لنفاوی: علائم ، علل ، درمان

In lymphedema (مترادف اصطلاح نامه: ارثی مادرزادی فیل؛ فیل پس از آن ماستکتومی؛ بیماری فیل teleangiectodes فیل؛ فیل غده غده ای ارثی lymphedema؛ ورم ارثی فیل بیضه ؛ فیل اسکروتوم ؛ لنف آنژیکتازی لنفاژینکتازی بیضه؛ فیلنازیس لنفاوی: انسداد لنفاوی ؛ ادم لنفاوی ؛ لنفکتازی ؛ اتساع عروق لنفاوی ؛ اتساع عروق لنفاوی ؛ فشرده سازی عروق لنفاوی ؛ انسداد عروق لنفاوی ؛ انسداد عروق لنفاوی بعد از ماستکتومی؛ رگ لنفاوی انسداد؛ انسداد عروق لنفاوی پس از ماستکتومی ؛ ورم لنفاوی ؛ لنف ادم بازو ؛ لنف ادم پا; لنفودما پس از ablatio mammae؛ لنف ادم بعد از ماستکتومی؛ سندرم لنف ادم پس از ماستکتومی ؛ ورم لنفاوی بیماری میگ ؛ بیماری Nonne-Milroy ؛ سندرم Nonne-Milroy-Meige ؛ لنف ادم بازو بعد از ماستکتومی ؛ انسداد مجرای قفسه سینه ؛ ادم همراه با انسداد رگ لنفاوی. Orchelephantiasis ؛ Orchelephantiasis ؛ آلت تناسلی مرد فیل؛ فیل آلت تناسلی؛ لنفاژینکتازی پس از عفونت ؛ ادم پس از ماستکتومی ؛ سندرم postmastectomy. لنف ادم ثانویه ؛ کیسه بیضه فیل؛ Trophedema ؛ انسداد مجرای قفسه سینه. ICD-10-GM I89. 0: ورم لنفاوی ، درجای دیگری طبقه بندی نشده است. ICD-10-GM I97.2: ورم لنفاوی بعد از ماستکتومی. ICD-10-GM Q82.0: ورم لنفاوی وراثتی) تکثیر مایعات بافتی است که در اثر آسیب به سیستم لنفاوی ایجاد می شود.

لنف ادم اولیه را می توان از لنف ادم ثانویه تشخیص داد:

• لنف ادم اولیه (لنف ادم ارثی ؛ فرم مادرزادی ؛ استعداد ژنتیکی).
• لنف ادم ثانویه (شکل اکتسابی ، یعنی در نتیجه ، به عنوان مثال ، بیماری ها ، آسیب ها و روش های درمانی).

لنف ادم ثانویه تقریباً دو برابر لنف ادم اولیه است.

نسبت جنسیت: زنان به مردان 9: 1 است.

اوج فرکانس: حداکثر وقوع لنف ادم در سنین 15 تا 20 سالگی است (lymphoedema praecox / لنف ادم اولیه). تقریباً در 17٪ موارد ، لنف ادم پس از 35 سالگی اتفاق می افتد (ورم لنفاوی / لنف ادم دیررس).

شیوع لنف ادم (شیوع بیماری) در حدود 1.8/3 تا 0.5٪ است. شیوع لنف ادم اولیه در آلمان 97/3 estimated تخمین زده می شود. از این تعداد ، حدود XNUMX٪ پراکنده و فقط حدود XNUMX٪ لنف ادم مادرزادی هستند.

دوره و پیش آگهی: لنف ادم ، در صورت عدم درمان ، پیشرونده (پیشرونده) است ، بیماری مزمن در نتیجه آسیب اولیه یا ثانویه به زهکشی لنفاوی سیستمی که منجر به تکثیر و تغییر مایع بافت بینابینی می شود (مایعی که بین بافت ها قرار دارد). با پیشرفت بیماری ، تغییرات بافتی اتفاق می افتد ، با افزایش بافت همبند و چربی و تغییر در ماتریکس خارج سلولی (ماتریس خارج سلول ، ماده بین سلولی ، ECM ، ECM: گلیکوزامینو گلیکان ها ، اسید هیالورونیک, کلاژن).