نوار دندان و دستگاه پریودنتال
دندان ها نسبتاً محکم در لنگرگاه قرار گرفته اند فک بالا با استفاده از اصطلاح پریودنتیم. برای اینکه بتوانید عملکردهای مختلف محافظتی را انجام دهید ، پریودنتوس از قسمتهای مختلفی در قسمت بالایی و فک پایین. تورفتگی های کوچک اما عمیق درون شکمبه (Lat
آلوئول) حاوی قسمت ریشه هر دندان است. علاوه بر این ، پریودنتیم از سطح تشکیل شده است لثه (lat. Gingiva propria) ، سیمان دندان (Cementum) و غشای پریودنتال (Desmodont یا Periodontium).
با یک نگاه دقیق به پریودنتیم به سرعت مشخص می شود که دندان های جداگانه کاملاً در دندان ثابت نیستند شکمبه. این با توجه به نیروهایی که در طی فرآیند جویدن بر روی دندان وارد می شوند ، ضد تولید خواهد بود. در حقیقت ، هر دندان جداگانه توسط آلوئول معلق می شود کلاژن بسته های فیبر ، به اصطلاح الیاف Sharpey.
بنابراین دندان نسبتاً متحرک باقی مانده و نیروها و بارهای فشار در طی مراحل جویدن می توانند به طور م overثر در یک منطقه بزرگتر توزیع شوند. از این رو بار وارد بر هر دندان جدا کاهش می یابد. علاوه بر این ، تنش اینهاست کلاژن بسته های فیبر در طی فرآیند جویدن از فشار شدید ریشه دندان ها به داخل جلوگیری می کند شکمبه تحت تأثیر فشار.
منبع (جنین شناسی)
از نظر تاریخی ، دو بخش از این وجود دارد جمجمه، صورت و جمجمه مغزی. در حالی که مغز جمجمه بوسیله استخوان ها که یک پوسته محافظ در اطراف مغز ، صورت ایجاد می کند جمجمه ویژگی های اساسی صورت انسان را تعریف می کند. فک بالا، به نوبه خود ، بخشی از این جمجمه صورت است.
با ساختارهای استخوانی و حفره های مختلف دیگر در تماس است و به همین دلیل علاوه بر عملکرد جویدن ، عملکرد محافظتی نیز دارد. فک بالابه عنوان مثال ، کف سوراخ چشم را تشکیل می دهد (Lat Orbita) و بنابراین قسمت پایین کره کره چشم را احاطه می کند. بعلاوه ، فک فوقانی دیواره جانبی ناحیه را تشکیل می دهد حفره بینی (Lat
Cavum nasi) و قسمت بزرگی از کام سخت (Lat. Pallatum durum). با این حال ، نباید فک بالا را به عنوان یک استخوان متراکم و متراکم تصور کرد ، زیرا در آن یکی از بزرگترین حفره ها در ناحیه جمجمه وجود دارد ، به اصطلاح سینوس فک بالا (Lat
سینوس ماگزیلا). در طول توسعه یک جنین، شش قوس به اصطلاح آبشش تشکیل شده است که در مهره داران از منشعب می شوند سر روده هر کدام از این قوس های آبشش ، قوس های آبشش مخصوص به خود را دارند شریان، آبشش رگ، یک عصب قوس آبله ای و عضلات مختلف و غضروف سیستم.
فک بالا (Lat Maxilla) خود ، دقیقاً مانند فک پایین (Lat. Mandibula) ، از اولین شش قوس آبشش ایجاد می شود.
قوس مندیبل به اصطلاح برای تشکیل اندام جونده ضروری است. علاوه بر این ، تمام عضلات جونده ، قسمت خارجی آن است شریان کاروتید (Arteria carotis externa) ، شریان فک بالا (Arteria maxillaris) و عصب جمجمه پنجم (Nervus trigeminus) از اولین قوس آبشش ایجاد می شوند. غضروف از اولین قوس فک برای تشکیل هر دو استفاده می شود فک پایین و فک بالا علاوه بر این ، کام استخوانی از این قوس آبشش و دو استخوان از سه استخوان (چکش و آمبوس ، منگنه ها از قوس آبشار دوم تشکیل می شود) تشکیل می شود.
