معرفی
فک انسان از دو قسمت تشکیل شده است که از نظر اندازه و شکل به وضوح با یکدیگر تفاوت دارند. فک پایین (Lat. Mandibula) توسط بخش بسیار زیادی از استخوان تشکیل شده و آزادانه به استخوان متصل می شود جمجمه از طریق مفصل فک پایین. از طرف دیگر فک بالا (Lat. Maxilla) توسط یک جفت تشکیل می شود استخوان ها و بصورت محکم به جمجمه.
ساختار
بدن فک بالا را می توان به چهار ناحیه مختلف تقسیم کرد. در لبه جلوی بالاتنه به اصطلاح سطح صورت (lat. Facies anterior) قرار دارد که در لبه عقب آن ، سطح گیجگاهی پایین (lat) است.
Facies infratemporalis). مرز پایین مدار از سطح مداری فک بالا تشکیل شده است (lat Facies orbitalis).
سطح بینی (lat. Facies nasalis) نمایانگر قسمت جانبی است حفره بینی مرز سطح فک بالا کاملاً صاف و صاف نیست و انواع مختلفی از کشیدگی ها ، فرورفتگی ها و نقاط ظهور در لبه های آن دیده می شود.
به عنوان یک ساختار اتصال ، فرایند فرونتال (به معنی. Processus frontalis) بین آن قرار دارد استخوان بینی، استخوان اشکی و استخوان پیشانی. روند زیگوماتیک مثلثی (Lat.
Processus zygomaticus) در لبه پایین سطح مداری قرار دارد. احتمالاً مهمترین وظیفه عملکردی توسط فرایند آلوئولار قوسی شکل (lat. Processus alveolaris) انجام می شود ، زیرا دندانهایی را حمل می کند که در فرآیند جویدن نقش اساسی دارند. علاوه بر این ، فک فوقانی دارای ساختاری افقی و صفحه مانند است ، فرآیند پالاتال (lat. Processus palatinus) ، که بین فرآیند آلوئولار و بینی و کام سخت را تشکیل می دهد.
تامین
برای تأمین عصبی فک بالا ، یک شاخه اصلی ، عصب فک بالا از عصب جمجمه پنجم جدا می شود (عصب سه قلو) این طناب عصبی به نوبه خود عصب کوچکتر ، عصب اینفورابیتالیس (nervus infraorbitalis) را می دهد که از فک بالا عبور می کند و هم استخوان و هم دندان را تأمین می کند. از استخوان خارج می شود جمجمه از طریق یک سوراخ در لبه پایینی مدار (روزن دارایی زیربنایی).
La خون تأمین فک بالا از طریق فک بالا است شریان (Lat. Arteria maxillaris). این شریان ادامه مستقیم قسمت بیرونی است شریان کاروتید (Lat
Arteria carotis externa). آن را برای مسافت طولانی پشت سر می دوید گردن از فک پایین استخوان و سپس توسط آن محافظت می شود غده پاروتید، به درون گودال به اصطلاح کام کام حرکت می کند (Lat. Fossa pterygopalatina). از آنجا بین دو سر یک مهم حرکت می کند عضله جونده (Musculus pterygoideus lateralis) به ناحیه تأمین واقعی آن.
