آلترتینوئین

محصولات

آلترتینوئین به صورت کپسول (توکتینو) به صورت تجاری در دسترس است و در بسیاری از کشورها در سال 2009 مورد تأیید قرار گرفته است.

ساختار و خواص

آلترتینوئین (C20H28O2، Mr = 300.4 گرم در میلی مول) مانند رتینوئید است آکنه داروهای ایزوترتینوئین (13- اسید رتینوئیک) یا ترتینوئین (تمام رتینوئیک اسید).

اثرات

آلترتینوئین (ATC D11AX19) دارای خواص ضد التهابی و تنظیم کننده سیستم ایمنی است. برخلاف سایر رتینوئیدها ، به عنوان آگونیست در گیرنده اسید رتینوئیک RAR و همچنین در گیرنده X رتینوئید RXR عمل می کند. بنابراین از آلترتینوئین به عنوان پان آگونیست نیز یاد می شود. رتینوئیدها بر تکثیر سلولی ، تمایز سلول ، مرگ سلولی ، واسکولاریزاسیون ، کراتینیزاسیون ، ترشح سبوم و مدولاسیون ایمنی تأثیر دارند.

موارد مصرف

برای درمان بزرگسالان مبتلا به دست مزمن مقاوم و شدید اگزما که حداقل به مدت 4 هفته تحت درمان موضعی طولانی قرار گرفته اند و پاسخی نداده اند.

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. کپسول یک بار در روز با یک وعده اصلی مصرف می شود. مدت زمان درمان محدود شده است.

موارد منع مصرف

  • بارداری (مضر برای باروری!)
  • زنان در سن باروری ، مگر اینکه همه شرایط بارداری برنامه پیشگیری برآورده می شود
  • تغذیه با شیر مادر
  • حساس بودن
  • نارسایی کبدی
  • نارسایی شدید کلیه
  • هیپرکلسترولمی کنترل نشده
  • هیپرتری گلیسیریدمی کنترل نشده
  • کم کاری تیروئید کنترل نشده
  • هایپرویتامینوز A
  • عدم تحمل فروکتوز ارثی
  • درمان با تتراسایکلین ها یا متوترکسات

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

آلترتینوئین توسط CYP3A4 ، CYP2C8 و CYP2C9 متابولیزه و ایزومر می شود. تداخلات با مهار کننده های CYP و مهار کننده های P-gp امکان پذیر است. دارو نباید همراه باشد ویتامین A و سایر رتینوئیدها به دلیل خطر ابتلا به هایپرویتامینوز الف - افزایش فشار داخل جمجمه با استفاده همزمان از تتراسایکلین ها گزارش شده است. در طول درمان تتراسایکلین ها منع مصرف دارند. متوتروکسات ممکن است افزایش یابد کبد مسمومیت است و همچنین منع مصرف دارد.

عوارض جانبی

متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل سردرد, پوست گرگرفتگی (اریتم) ، گرگرفتگی صورت ، تهوع، و تغییر در مقادیر آزمایشگاهی (تری گلیسیرید ، کلسترول, TSH، T4).