سینوزیت در بارداری
تقریباً در یک پنجم کل زنان ، تورم غشای مخاطی (رینیت حاملگی) در طی آن اتفاق می افتد بارداری. پارانازال سینوزیت اغلب نتیجه است. اغلب ترس از عوارض جانبی مضر داروهای معمول برای سینوزیت مانند آنتی بیوتیک ها و قطره های احتقان بینی.
با این حال ، یک درمان ناکافی سینوزیت همچنین در طول خطرات را به همراه دارد بارداری (به عنوان مثال سقط جنین) در طول درمان می توان از داروهای خانگی مانند دمنوش های گیاهی ، استنشاق بخار یا نور مادون قرمز استفاده کرد بارداری بدون تردید و اثر تسکین دهنده بر علائم سینوزیت. قطره های ضد احتقان بینی به طور کلی در دوران بارداری توصیه نمی شود. فقط در صورت علائم شدید استفاده بسیار کوتاه مدت قابل توجیه است.
از طرف دیگر ، اسپری های طبیعی بینی ، به عنوان مثال با ماده فعال دگزپانتنول ، همچنین ممکن است در دوران بارداری برای مرطوب کردن غشاهای مخاطی بدون عوارض جانبی استفاده شود. عفونت باکتریایی (علائم مداوم ، اغلب تب) نیز باید تحت درمان قرار گیرد آنتی بیوتیک ها در دوران بارداری با وجود عوارض جانبی احتمالی. گروه مواد فعال پنی سیلین در اینجا مناسب است ، زیرا می توان این داروها را با خیال راحت مصرف کرد (حتی در سه ماهه اول بارداری)
اگر سینوزیت به مدت طولانی ادامه یابد یا مزمن باشد ، اسپری های بینی حاوی کورتیزون گزینه خوبی هستند ، زیرا دارای اثر ضد احتقان و ضد التهاب هستند. از آنجا که این مواد فعال فقط به صورت محلی به عنوان اسپری بینی استفاده می شوند ، به سختی کل ارگانیسم را تحت تأثیر قرار می دهند و همچنین می توانند در دوزهای پایین توسط زنان باردار استفاده شوند. با این حال ، استفاده از داروهای حاوی کورتیزون در سه ماه اول بارداری باید تا آنجا که ممکن است اجتناب شود.
همچنین در دوران بارداری ، تحت هیچ شرایطی نباید از درمان دارویی سینوزیت اجتناب شود. با این حال ، دوزهای پایین دارو و ترکیب آن با اقدامات غیر دارویی مناسب برای کاهش علائم توصیه می شود. کدام داروها (به عنوان مثالB) آنتی بیوتیک ها) و اینکه کدام یک از دوزها در مورد سینوزیت در دوران بارداری مناسب است ، همیشه باید به صورت جداگانه با پزشک معالج در میان گذاشته شود.
سینوزیت و ورزش
اگر التهاب سینوسهای پارانازال اتفاق می افتد ، به خصوص در ماه های پاییز و زمستان ، شما باید مراقب خود باشید. دلیل این کار سنگین کردن بار ضعیف شده نیست سیستم ایمنی بدن بیشتر از این باید تصور کرد که سیستم ایمنی بدن توسط عفونت غافلگیر شده و در این لحظه بیش از حد زیاد شده است (در غیر این صورت بیماری شیوع پیدا نمی کرد).
در لحظه بازسازی آهسته بدن ، سیستم ایمنی بدن در حال کار با سرعت کامل برای از بین بردن عوامل بیماری زای مهاجم است. فشار اضافی بر روی سیستم ایمنی بدن باعث کند شدن روند بهبودی و آسیب پذیری بیشتر بدن در برابر عفونت های جدید می شود. باید از انجام کارهای سنگین خودداری شود.
حتی در هنگام ورزش ، که در واقع باید به عنوان مفید شناخته شود سلامت، یک سیستم خفیف از سیستم ایمنی بدن وجود دارد ، که در مورد عفونت حاد (در اینجا در مورد سینوزیت) مطلوب نیست و باعث بهبود روند بهبودی می شود. خطر دیگر ورزش در عفونت حاد ، انتقال عوامل بیماری زا است که به بدن وارد شده اند. همچنین در مورد سینوزیت ، ویروس ها or باکتری وارد بدن شده اند.
به خصوص به صورت موضعی ، این عوامل بیماری زا باعث ایجاد علائم سینوزیت می شوند. اگر در این مدت ورزش کنید ، همیشه خطر انتقال عوامل بیماری زا به بدن وجود دارد. عضوی که اغلب می تواند تحت تأثیر قرار گیرد ، عضو است قلب، عضله قلب و دریچه های قلب.
اگر عوامل بیماری زا منتقل شوند ، این امر می تواند خطرناک باشد میوکاردیت (التهاب قلب عضله) ناشی از عوامل بیماری زا علاوه بر این ، همچنین ممکن است اتفاق بیفتد که عوامل بیماری زا مورد بحث خود را به a متصل کنند قلب دریچه ، جایی که پوشش گیاهی می تواند بسته شدن دریچه طبیعی را مختل کند. دو عارضه بسیار ترسناک از بیماریهای ساده.
عمدتا جوانانی که آلوده شده و در ورزش شرکت نمی کنند ، مدت کوتاهی بعد بسیار مشهود هستند تب, خستگی و ضعف مطلق. با موجود التهاب عضله قلب یا نارسایی دریچه ای ، همچنین افت خطرناکی در عملکرد قلب وجود دارد. در چنین مواردی ، بیمار باید بلافاصله در بیمارستان بستری شود و باید درمان فوری آنتی بیوتیک برای جلوگیری از روند گاهی تهدیدکننده بیماری آغاز شود.
عدم درمان می تواند منجر به یک بیماری مزمن و غیرقابل برگشت شود کاردیومیوپاتی، که به دلیل شیوع عفونت ، یک نارسایی قلبی مزمن است. در شدیدترین موارد ، بیماران عمدتا جوان باید برای دریافت قلب دهنده در لیست پیوند قرار گیرند.
