مفهوم بوبات

مفهوم بوبات (مترادف: درمان عصبی - NDT) مفهومی است که در آن استفاده می شود تن درمانی و همچنین در شغل و گفتار درمان برای درمان بیماران مبتلا به اختلال حرکتی مغزی (CP) صرف نظر از سن. توسعه این مفهوم بر اساس تجربه معلم ژیمناستیک دکتر hc Berta Bobath (1907-1991) است. او متوجه شد که اسپاسم (به طور ناگهانی فشار عضلات اسکلتی را افزایش می دهد ، که در اثر آسیب به عضله ایجاد می شود سیستم عصبی) می تواند تحت تأثیر آموزش هدفمند قرار گیرد. تجربه اصلی شخصی وی در ایجاد این نظریه ، درمان یک بیمار به شدت اسپاستیک بود. در آن زمان ، آموزه در اروپا این بود که اسپاسم تحت تأثیر قرار نگرفت و بنابراین فقط تقویت طرف "سالم" لازم بود. این تقویت باید همی پلژی را جبران کند (همی پلژی - فلج کامل یک طرف بدن). با تجربه خود به عنوان یک معلم ژیمناستیک ، او قادر به اجرای خاص بود تمدد اعصاب و تمرینات تقویت عضلات دریافتند که نه تنها می توان از لحن بیمار (تنش عضلانی) کاسته شد ، بلکه امکان شروع حرکت های خود برای بیمار نیز وجود دارد. آنها به همراه همسرش کارل (1906-1991) در مورد موفقیت این تحقیق تحقیق کردند درمان.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

  • توهین آپوپلکسی (مترادف: سکته مغزی ، آپوپلکسی ، انفارکتوس مغزی ، تصادف عروقی مغزی) - این یک بیماری ناگهانی مغز است که با وقوع هر دو خونریزی داخل جمجمه (خونریزی مغزی) ، ایسکمی (کاهش جریان خون) عروق مغزی یا سایر موارد مشخص می شود. محرک های تشنج
  • ترومای مغزی مغزی (TBI) - عمومی اصطلاح برای بسته و باز جمجمه صدمات ناشی از سوراخ شدن (باز شدن) ماده دورا (سخت و بیرونی) منینژ) منجر به آسیب به مغز. شدت a آسیب های مغزی (TBI) توسط اعداد رومی کدگذاری می شود (TBI I ، TBI II ، TBI III).
  • کمبود اکسیژن مغز آسیب - اختلال شدید در عملکرد مغز به دلیل اکسیژن کمبود. در نتیجه کمبود ، مرگ وجود دارد مغز سلول ها ، که طبق تحقیقات فعلی به عنوان غیر احیا کننده تعریف می شوند. آسیب مغزی می تواند رخ دهد ، به عنوان مثال ، به دلیل وقوع a قلب حمله یا الف غرق تصادف.
  • تومورهای مغز - به عنوان مثال آستروسیتوما ، اولیگودندروگلیوم ، مننژیوم.
  • تغییرات ژنتیکی سیستم عصبی
  • اختلالات رشد و تأخیر

موارد منع مصرف

  • بیماری شدید قلبی
  • تومورهای بدخیم (بدخیم) همراه با متاستاز (تومورهای دختر)
  • Febbre

روش

این مفهوم ، علاوه بر کشف قابل توجه تأثیر تن ، بر اساس در نظر گرفتن بدن انسان به عنوان یک کل بدن و ذهن است. علاوه بر این ، توسط کارل بوبت تاسیس شد و بعداً به طور تجربی توسط محققان ثابت شد که به دلیل قابلیت انعطاف پذیری (توانایی تغییر شکل) مغز انسان ، توزیع مجدد و بازسازی فرایندهایی که قبلاً در مناطق مغز غیرفعال انجام می شده است ، می تواند توسط افراد سالم مناطق مغز علاوه بر این ، در مدل اندیشه بوبات فرض بر این بود که محرک های حسی (ادراکات حسی) می توانند باعث حرکات ارادی شوند. مطابق این الگو ، روشهای درمانی ایجاد شده برای ایجاد مهار (مهار) ، تحریک (تحریک) و تسهیل (امکان تعامل اعصاب و عضلات) حرکتی در بیماران نه تنها مهار ، بلکه تحریک نیز برای تأثیرگذاری بر تن است. از طرف دیگر ، تسهیل برای ایجاد موقعیت ، تعادل و واکنش های نزدیک به حالت طبیعی را پشتیبانی می کند. از Bobath-Therapeuten Deutschlands e. V. اصولي كه قبلاً ذكر شد ، تدوين شد:

  • تغییرپذیری (گشودگی مفهوم).
  • کل نگر
  • مرتبط بودن با اهداف درمان (استقلال و استقلال فردی).
  • پایه عصبی (فقط روشهای اثبات شده علمی ممکن است به لیست تمرینات درمانی اضافه شود).
  • مهارت های حرکتی رشد (گنجاندن سن بیمار در انتخاب رویکردهای درمانی).
  • رابطه روزمره زندگی
  • رویکرد مبتنی بر فرد (فقط برنامه ای متناسب با بیمار منجر به دستیابی به هدف درمانی می شود).
  • کار مربوط به درمان و مراقبت از بستگان.

ماهیت پاسخ بیمار به حرکت غیرفعال توسط درمانگر برای ارزیابی اثربخشی درمان در نظر گرفته شده است. برخلاف بسیاری از رویکردهای درمانی دیگر ، در مفهوم Bobath هیچ لیست از تمرینات تعریف شده وجود ندارد ، به طوری که پیشرفت بیشتر اقدامات همیشه ادامه دارد. از اهمیت ویژه درمانی مفهوم بوبات برای بیماران مبتلا به فلج مغزی (بیماری که منشا آن اغلب زودرس است) است کودکی آسیب مغزی و با اختلالات ارادی قابل مشاهده است هماهنگی حرکت به دلیل تأثیر بر روی سیستم عصبی و عضلانی) ، که امروزه موفق ترین مفهوم برای درمان و مراقبت از این بیماران محسوب می شود. مفهوم بوبات موفق ترین الگو در مراقبت و درمان بیماران مبتلا به اختلالات حرکتی مغزی در نظر گرفته می شود. جنبه های زیر باید به عنوان مزایای بیمار تأکید شود:

  • بهبود تعامل طرف سالم و فلج.
  • یادگیری حرکات و مهارت های از دست رفته
  • مهار (مهار) از اسپاسم و اصلاح حرکت غیر طبیعی و الگوهای وضعیتی.
  • پیشگیری (پیشگیری و پیشگیری) از درد.
  • افزایش انعطاف پذیری و به دست آوردن استقلال قبلی.

عوارض احتمالی

  • هیچ