خم شدن کف پا یک حرکت بسیار مهم پا است. این نقش تعیین کننده ای در فعالیت هایی دارد که در خدمت حرکت هستند.
خم شدن کف پا چیست؟
خم شدن کف پا و خمش پشتی نام اصلی حرکات پا در قسمت فوقانی است مچ پا مفصل خم شدن کف پا و خمش پشتی نام اصلی حرکات پا در قسمت فوقانی است مچ پا مفصل آنها در مورد یک محور چرخشی خیالی اتفاق می افتد که از هر دو مچ پا عبور می کند. اگرچه انتصاب اصطلاحات پسوند و انعطاف پذیری در این مورد همیشه به بحث منجر می شود ، اما استفاده از یک تعیین جهت تعریف مشخصی را تضمین می کند. 'Plantar' حرکت پا را "در جهت کف پا" توصیف می کند ، که علاوه بر این به عنوان خم شدن توصیف می شود. مقصود از این کار پایین آمدن پا است. خم شدن کف پا توسط عضلات بسیار قدرتمند ساق پا ، به طور عمده عضله سوراخ سه سر انجام می شود. این قسمت شامل 3 قسمت است که از انتهای تحتانی استخوان ران و از پشت استخوان درشت نی می آیند. آنها بیشتر متحد شده و تشکیل می شوند تاندون آشیل و به پیوند پیوند دهید. انحراف کف پا به دلیل ویژگی آناتومیک دارای دامنه حرکتی بیشتری نسبت به خمش پشتی است. طرفهای داخلی مچ پا، اصطلاحاً چنگال مالئولار ، قسمت بالایی را محدود می کند مفصل مچ پا جانبی شریک مشترک دیگر ، قرقره تالوس ، دامنه حرکت جانبی بیشتری در خم شدن کف پا دارد و می تواند حداکثر به سمت پایین بچرخد. در خمشی پشتی ، چنگال مالئولار از هم جدا می شود تا زمانی که رباط های تثبیت کننده حداکثر سفت شوند. تالوس نیشگون گرفته و خم شدن پشت آن محدود است.
عملکرد و هدف
خم شدن کف پا در فعالیتهایی که شامل بلند کردن بدن از زمین است ، شامل حالتهای مختلف جابجایی ، نقشی اساسی دارد. دامنه حرکتی کافی نیاز اساسی این فرآیند است ، در حالی که عضلات در حال اجرا ، یعنی خم کننده های کف پا ، مسئول غلبه بر نیروی جاذبه هستند. در پیاده روی ، خم شدن کف پا وضعیت را خاتمه می دهد پا مرحله و مرحله بعدی نوسان پای را شروع می کند. این فعالیت به ویژه در هنگام پریدن ، کوهنوردی ، پله نوردی و در حال اجرا. تمام رشته های ورزشی که شامل پرش هستند با عملکرد خم کننده های کف پا مشخص می شوند. به عنوان یک قانون، در حال اجرا و مراحل پرش در ورزشهای مختلف متناوب است. به عنوان مثال در دو و میدانی ، فعالیت های پرش در پرش از ارتفاع ، پرش طول و پرش سه گانه و همچنین در ورزش های توپی مانند بسکتبال و والیبال برجسته است. در فوتبال و هندبال ، خم شدن کف پا به طور متناوب مورد نیاز است در حال اجرا و مراحل پرش یک جلوه بسیار خاص و شدید از خم شدن کف پا ، رقصیدن در باله است. به انعطاف پذیری استثنایی و توانایی قوی خم کننده های کف پا برای ایجاد ثبات پا با ناحیه تماس کوچک نیاز دارد. در برخی شرایط ، عملکرد طبیعی حرکت معکوس می شود ، سپس پا ثابت و پایین تر می شود پا از آن دور می شود یا فعالیت عضلانی در آن جهت وجود دارد. این حرکت یا روند تثبیت بخش مهمی از آن است تعادل واکنش ها هر زمان بدن تهدید به سقوط کند و یا حرکت ناگهانی به جلو متوقف شود ، رخ می دهد زیرا ممکن است مانعی یا خطری ظاهر شود. یک عمل کاملا متفاوت نیاز به حرکت بدن با پا در زنجیره آزاد دارد ، یعنی بدون تماس با زمین یا هرگونه ثابت شدن پا. در این حالت ، محیطی که مقداری مقاومت داشته باشد ، برای پیشبرد ارگانیسم لازم است. که در شنا، به عنوان مثال ، این مقاومت اصطکاکی است آب. شناگر از خم شدن کف پا به عنوان م theلفه انتهایی استفاده می کند پا ضربه تا خودش را با حرکات کششی قدرتمند سوق دهد.
بیماری ها و بیماری ها
آسیب های معمولی که روی خم شدن کف پا تأثیر می گذارند ، شکستگی در مچ پا فوقانی است. شکستگی به اصطلاح وبر شایع است ، که بر روی ملائل جانبی و رباط های منطقه تأثیر می گذارد. بسته به شدت تروما ، درمان محافظه کارانه با بی حرکتی یا جراحی درمان انجام می شود هر دو روش منجر به اختلال کم و بیش طولانی مدت در حرکات پا ، به ویژه در قسمت فوقانی می شود مفصل مچ پا.آن تاندون آشیل پارگی یک اتفاق ناگهانی است که در آن یک ضربه عضلات اصلی خم شدن کف پا را از کار می اندازد. خم کننده های کف پا باقی مانده قادر به بلند کردن بدن در برابر نیروی جاذبه نیستند ، بنابراین محدودیت های عملکردی این آسیب بسیار زیاد است. درمان جراحی یک دوره توان بخشی طولانی مدت را دنبال می کند. به منظور محافظت از تاندون بخیه زده شده ، نباید پا را برای مدت زمان قابل توجهی به حالت خمشی در پشت وارد کرد تا هیچ کششی روی بخیه جراحی ایجاد نشود. تاندون آشیل پارگی یک آسیب ورزشی معمولی است. همی پلژی به علت الف ضربه اغلب منجر به extensor می شود اسپاسم در پا در این حالت ، تن خم کننده های کف پا نیز بسیار افزایش می یابد و نمی توان پا را بالا برد. بنابراین ، هنگام راه رفتن ، با آن قرار می گیرد پیش پا و کف پا فقط با فشار وزن بدن به زمین می رسد. همراه با اجزای موجود در دیگری مفاصل، یک الگوی راه رفتن معمولی به نام ورنیکه شکل می گیرد. سایر تصاویر بالینی عصبی مانند محیطی آسیب عصبی or پولیروپاتی رهبری به فلج شل پا ، که همچنین بر خم شدن کف پا تأثیر می گذارد. در صورت فلج کامل ، دیگر نمی توان پا را به طور فعال به سمت پایین فشار داد. عملا به دلیل جاذبه زمین می افتد. این اثرات منفی بر ثبات راه رفتن دارد ، که به ویژه در مواردی که خمشی در پشت نیز تحت تأثیر قرار می گیرد بسیار بد است. خم شدن کف پا ، مانند تمام حرکات ، می تواند تحت تأثیر شرایطی باشد که باعث از بین رفتن عضلات سیستمیک می شود ، مانند دیستروفی عضلانی. پس از بی حرکتی طولانی مدت یا عدم تحرک ، ممکن است یک پای نوک تیز ایجاد شود که در آن محرک کششی به دلیل استفاده نکردن از خمش پشتی تاندون آشیل وجود نداشته باشد. به مدت تقریبی طولانی می شود و در صورت عدم اقدامات مقابله ای درمانی ، در این موقعیت به طور كوتاه كوتاه می شود.
