دلایل بی اشتهایی | بی اشتهایی

دلایل بی اشتهایی

محرک یک رفتار مضر در غذا خوردن معمولاً روان فرد است. این امر توسط محیط و تجربیات فرد مورد نظر شکل می گیرد ، اما ژن ها نیز نقش مهمی دارند. بنابراین افراد دارای خویشاوند نزدیک که قبلاً از آن رنج می برند ، به ویژه خطر بالایی دارند بی اشتهایی.

اینکه دقیقاً کدام ژن ها در این زمینه مهم هستند هنوز مشخص نیست و یک ویژگی ژنتیکی به تنهایی باعث بی اشتهایی فرد نمی شود ، در غیر این صورت افراد بیشتری در یک خانواده بیمار می شوند. فقط در صورت افزودن عوامل دیگر مانند مشکلات روانی - اجتماعی یا فشار زیاد از آرمان های زیبایی جامعه ما ، خطر اختلالات خوردن به ویژه در دختران و زنان جوان افزایش می یابد. اینها می توانند به واقعی تبدیل شوند بی اشتهایی در صورت ادامه مشکلات ، عزت نفس فرد پایین آمده و تغییرات مثبت اولیه محدودیت غذایی آغاز می شود. در آغاز ، کمبود مواد مغذی منجر به یک واکنش کاملاً شبیه دارو در داخل می شود مغز، که این اصطلاح را توضیح می دهد بی اشتهایی "اعتیاد". اگر عوامل خطر ذکر شده در بالا باعث شود اختلال در غذا خوردن، فرآیندهای بیولوژیکی در بدن و مغز اختلال در خوردن را تشدید کرده و بی اشتهایی خود پایدار می شود.

چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص بی اشتهایی را معمولاً می توان با مصرف بیمار انجام داد تاریخچه پزشکی و پرسشنامه های خاص ابزارهای خاص بی نظمی: بی نظمی در خوردن غذا پرسشنامه (EDI ، گارنر و همکاران ، 1983) EDI شامل 8 مقیاس است که شامل ویژگیهای روانشناختی بی اشتهایی و bulimia بیماران: نسخه جدید EDI-2 با مقیاس زهد ، تنظیم تکانه ها و ناامنی اجتماعی تکمیل شد.

پرسشنامه رفتار خوردن (FEV ، Pudel و Westenhöfer ، 1989) FEV سه ویژگی اساسی روانی بی اشتهایی و bulimia. ابعاد رفتار غذا خوردن: مفهوم اساسی "خوردن محدود" است (Herman & Polivy، 1975) ، که می تواند یک پیش شرط برای اختلال در رفتار غذا خوردن باشد. مصاحبه ساختاری برای اختلالات خوردن آنوراكتیك و پرخوری (SIAB ، Fichter & Quadflieg ، 1999) SIAB شامل یك برگ ارزیابی خود برای بیمار (SIAB-S) و یك بخش مصاحبه برای محقق (SIAB-EX) است.

این شامل معیارهای تشخیصی ICD-10 و DSM-IV و علاوه بر علائم آنورکتیک و پرخوری معمولی ، سایر مناطق علائم مربوطه مانند افسردگی، اضطراب و اجبار نیز در نظر گرفته می شود.

  • تلاش لاغری
  • بولیمیا
  • بدن نارضایتی
  • بی اثر بودن
  • کمال گرایی
  • بی اعتمادی بین فردی
  • تعامل و ترس از بزرگ شدن.
  • کنترل شناختی رفتار خوردن (خوردن محدود) ، سفت و سخت در مقابل کنترل انعطاف پذیر.
  • آشفتگی و بی ثباتی رفتار غذا خوردن وقتی که توسط عوامل موقعیتی مهار نشود
  • احساس گرسنگی و رفتار آنها با هم ارتباط دارد

کاهش وزن پدیده ای است که در پزشکی بسیار رایج است.

از نظر روانپزشکی ، افسردگی قطعاً باید منتفی باشد بیمارانی که از علائم اسکیزوفرنیا همچنین می تواند گاهی اوقات یک رفتار غذایی تغییر یافته از نظر آسیب شناسی را نشان دهد. همچنین بسیاری از بیماری های جسمی می توانند منجر به کاهش قابل توجه وزن شوند (بیماری های تومور، تغییرات التهابی دستگاه گوارش و غیره).

با این حال ، در بیشتر موارد ، این بیماری ها ترس از افزایش وزن معمولی بی اشتهایی را ندارند. اکثر بیماران برای جلوگیری از افزایش وزن به هر قیمت اقداماتی انجام می دهند. این شامل استفراغ، سو mis استفاده از ملین، فعالیت بدنی بیش از حد ، عوامل کم آبی (دیورتیک ها) ، تنقیه (تنقیه) و استفاده از دارو. تقریباً نیمی از بیماران بی اشتها در طول بیماری حملات اشتهای خشن را تجربه می کنند ، که بیمار با اقدامات فوق الذکر سعی در جلوگیری از آن دارد.