علائم
علائم کمبود پلاکت می تواند بسیار متنوع باشد. به عنوان مثال ، می توان با مدت زمان خونریزی طولانی مدت تعداد ترومبوسیت ها را کاهش داد. هماتومهای زیاد و بسیار برجسته ('کوفتگی') پس از جراحات بی خطر نیز می تواند نشانه این باشد.
اگر خونریزی در رخ دهد اعضای داخلی که به دلیل عدم وجود نمی تواند متوقف شود پلاکت، مدفوع خونی یا ادرار ممکن است علائم آن باشد. پتشیا (خونریزی های ریز پوست) نیز نشانه کمبود ترومبوسیت است. اینها معمولاً روی دستها و پاها دیده می شوند و به صورت نقاط ریز ، قرمز و پراکنده ظاهر می شوند.
ویژگی بارز اینهاست پتشیا این است که نمی توان آنها را با فشار با فشار از بین برد انگشت. از آنجا که ترومبوسیت ها عملکرد انعقاد سلول را بر عهده دارند خون در بدن ، کمبود این اجزای خون اغلب خطر خونریزی را ایجاد می کند. هرچه کمبود بارزتر باشد ، معمولاً خونریزی بیشتر است.
در صورت وجود کمبود آشکار در ترومبوسیت ها ، حتی کوچکترین آسیب به پوست یا غشای مخاطی نیز می تواند منجر به خونریزی شود. صدمات به اعضای داخلی همچنین می تواند منجر به خونریزی شدید داخلی شود. در هر صورت خونریزی باید در اسرع وقت متوقف شود ، زیرا ضرر عمده آن است خون می تواند منجر به تهدید کننده زندگی شود شرط.
پتشیا کوچکترین خونریزی های پوستی یا غشایی مخاطی است که می تواند ناشی از کمبود ترومبوسیت باشد. آنها به عنوان خونریزی های قرمز و دقیق شناخته می شوند و تقریباً به اندازه یک سر سوزن هستند. آنها به صورت پراکنده رخ نمی دهند بلکه در گروه های بزرگتر اتفاق می افتند.
پایین پا و مچ پا معمولاً ابتدا تحت تأثیر پتشیا قرار می گیرند. مکانهایی که غالباً در آنها اتفاق می افتد نیز غشاهای مخاطی یا غشایی است سر. بازوها و تنه نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. یک ویژگی معمول پتشیا این است که نمی توان آنها را تحت فشار با فشار از بین برد انگشت.
عواقب
عواقب کاهش تعداد ترومبوسیت ها می تواند کاملاً متفاوت باشد. به طور کلی ، باید تفکیک کرد که تعداد ترومبوسیت ها از مقدار طبیعی چقدر منحرف است. دوره ای که تعداد ترومبوسیت ها در آن است خون کاهش یافته است همچنین برای عواقب قابل توجه است.
اگر مقادیر در مقایسه با مقدار طبیعی فقط کمی کاهش یابد ، معمولاً بدون علائم بالینی برای بیمار اتفاق می افتد. با این حال ، اگر تعداد ترومبوسیت ها به طور قابل توجهی کاهش یابد ، حتی آسیب های بی خطر ، به عنوان مثال در پوست ، می تواند منجر به خونریزی عمده شود. این را اغلب می توان با هماتوم (= لکه های آبی) تشخیص داد.
اینها معمولاً بسیار بزرگ و واضح تلفظ می شوند. پتشیا (= کوچکترین خونریزی) نیز می تواند روی پاها و بازوها ایجاد شود. این پتشیا به صورت نقاط کوچک قرمز رنگی در کنار یکدیگر جمع می شوند که با فشار با فشار ، نمی توان آنها را از بین برد انگشت.
خون ریزی لثه or خونریزی بینی همچنین می تواند بیشتر رخ دهد. حتی کوچکترین آسیب ، به عنوان مثال مسواک زدن با مسواک یا دمیدن شما ایجاد می شود بینی، می تواند برای خونریزی کافی باشد. مدفوع سیاه یا ادرار خونی می تواند نشانه خونریزی داخلی باشد.
تمام مقالات این مجموعه:
