علائم مرتبط
خیلی زیاد یا سخت شده موم گوش می تواند باعث تحریک شود. التهابات مجرای گوش خارجی ناشی از موم گوش معمولاً ابتدا با خارش در گوش قابل توجه می شود. در دوره بعدی ، گاهی اوقات می تواند منجر به بسیار شدید شود درد.
علاوه بر گوش درد، جویدن می تواند دردناک باشد. درد می تواند آنقدر شدید باشد که باز کردن آن دشوار باشد دهان. در اینجا یکی از اصطلاحات صحبت می شود گیره فک.
ترشح گوش می تواند از گوش خارج شود. اگر التهاب مجرای گوش ناشی از باشد باکتری، ترشح چرکی و بوی بد می تواند از گوش خارج شود. این معمولاً منجر به مشکلات شنوایی می شود.
به دلیل یک روند التهابی در بدن ، لنف گره ها ممکن است متورم شوند. التهاب مجرای گوش نیز می تواند ایجاد کند تب. علاوه بر این موم گوش می تواند باعث سرگیجه و زنگ زدن در گوش شود.
به طور معمول ، جرم گوش به سختی بو نمی کند یا اصلاً بو نمی دهد. در مقادیر بیشتر و در بینی های حساس ، موم گوش می تواند بو ناخوشایند اما اگر ترشحات از یک گوش یا هر دو گوش بسیار بوی بد داشته باشد ، می تواند ترشحات چرکی گوش باشد.
این شامل سلولهای دفاعی ایمنی زنده و مرده ، اصطلاحاً گرانولوسیت ، سلولهای بدن و باکتری. مه فرآیندهای التهابی را نشان می دهد. ترشحات چرکی گوش می تواند التهاب قسمت خارجی را نشان دهد کانال شنوایی ناشی از باکتری یا یک وسط چرکی عفونت گوش و باید توسط پزشک معاینه شود.
تشخیص
برای فهمیدن دلیل آن از دست دادن شنوایی، پزشک ابتدا مصاحبه خاصی انجام می دهد. او همچنین هر دو گوش را از نزدیک مقایسه می کند و آنها را از خارج مقایسه می کند. سپس او درد فشار را به اصطلاح تراگوس و درد کششی را بررسی می کند دهانه گوش. بعلاوه ، او با آینه گوش به داخل گوش نگاه می کند و بنابراین می تواند خارجی را مشاهده کند کانال شنوایی و گوشه گوشه.
در اینجا او می تواند جرم گوش و شرط از گوشه گوشه و قرمزی و تورم احتمالی را تشخیص دهید. پزشک همچنین آزمایش شنوایی را انجام می دهد. در صورت مشکوک بودن به التهاب ، از جرم گوش یا ترشح موجود اسمیر گرفته می شود. این مورد در آزمایشگاه برای تعیین عامل بیماری زا بررسی می شود. علاوه بر این ، الف خون آزمایش می تواند برای تشخیص التهاب احتمالی در بدن استفاده شود.
تمام مقالات این مجموعه:
