محصولات
هپارین های با وزن مولکولی کم به صورت تزریقی در دسترس هستند راه حل، در قالب سرنگ های پر شده، آمپول و آمپول لنج. مواد موثره ای که امروزه معمولاً در بسیاری از کشورها استفاده می شود برای اولین بار در اواخر دهه 1980 تأیید شدند. شباهت های زیستی در برخی از کشورها در دسترس هستند اجزای فعال به اختصار LMWH (هپارین های با وزن مولکولی کم) در انگلیسی خلاصه می شوند.
ساختار و خواص
هپارین های با وزن مولکولی کم هستند نمک گلیکوزآمینوگلیکانهای سولفاته شده ، که با استفاده از دپلیمریزاسیون شیمیایی یا آنزیمی یا تقسیم هپارین. هپارین یک محصول حیوانی است که از روده گرفته می شود مخاط از خوک ها میانگین وزن مولکولی هپارین های با وزن مولکولی پایین کمتر از 8000 Da است. برای شکسته نشده هپارین، حدود 15,000 دا است. هپارین ها از واحدهای متناوب D- تشکیل شده اندگلوکوزامین و یک اسید اورونیک (اسید D- گلوکورونیک یا L-iduronic اسید). برای تعامل با آنتی ترومبین هدف دارویی ، توالی پنتازاکارید از اهمیت برخوردار است که به طور تصادفی در ماکرومولکول توزیع می شود. هپارین های با وزن مولکولی کم به صورت پودرهای رطوبت دار سفید و به راحتی در آن حل می شوند آب.
اثرات
هپارین های با وزن مولکولی کم (ATC B01AB) دارای خواص ضدترومبوتیک هستند. این اثرات به دلیل اتصال و فعال شدن آنتی ترومبین است (مترادف: آنتی ترومبین III) آنتی ترومبین به نوبه خود عامل لخته شدن Xa را غیرفعال می کند خون آبشار لخته در مقابل هپارین استاندارد (هپارین تجزیه نشده) ، هپارین های با وزن مولکولی کم به سختی با ترومبین (فاکتور IIa) ارتباط برقرار می کنند و باعث خونریزی کمتری می شوند. آنها خواص فارماکوکینتیک و فارماکودینامیکی بهتری دارند. اینها بالاتر هستند دسترسی به زیستی، نیمه عمر طولانی تر ، اثر قابل پیش بینی (نه نظارت بر) ، و کمتر است عوارض جانبی. مستقیم بازدارنده های فاکتور Xa که می تواند به صورت خوراکی تجویز شود نیز امروزه به صورت تجاری در دسترس است.
موارد مصرف
هپارین های با وزن مولکولی کم برای پیشگیری و درمان بیماری های ترومبوآمبولی با منشا origin وریدی استفاده می شوند (ترومبوز ورید عمقی، ریوی آمبولی) از آنها بعنوان مثال بعد از مداخلات جراحی ، در حین استفاده استفاده می شود دیالیز، در بیماران بستری (بی حرکت) ، در قلب بیماری و در سرطان. سایر نشانه ها شامل ناپایداری است آنژین و سکته قلبی (سکته قلبی غیر موج Q ، STEMI).
مقدار مصرف
با توجه به SmPC. مواد مخدر معمولاً به صورت زیر جلدی و به ندرت به صورت وریدی (IV بولوس) تزریق می شوند. تزریق زیر جلدی نیز پس از آموزش مناسب توسط بیماران انجام می شود. دوز مصرفی به وزن بدن بیمار بستگی دارد.
عوامل
- دالتپارین (Fragmin)
- انوکساپارین (Clexane)
- نادروپارین (Fraxiparine ، Fraxiforte)
در بسیاری از کشورها به صورت تجاری موجود نیست یا دیگر:
- اردپارین
- بمی پارین
- Certoparin (Sandoparin ، خارج از تجارت)
- پارناپارین
- ریویپارین
- تینزاپارین
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف شامل (انتخاب):
- حساس بودن
- اختلالات انعقادی شدید
- خونریزی حاد و از نظر بالینی قابل توجه
برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.
تداخلات
هنگام استفاده از عوامل موثر دیگر باید احتیاط کرد خون لخته شدن (ضد ترومبوتیک، ضد انعقاد ، NSAIDs).
عوارض جانبی
متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل خونریزی ، ترومبوسیتوپنی، افزایش گذرا در کبد آنزیم ها، و واکنشهای موضعی در محل تزریق مانند درد و یک کبودی (کبودی).
