فیزیوتراپی برای پلی نوروپاتی

فیزیوتراپی می تواند به تسکین علائم اشکال مختلف کمک کند پولیروپاتی و راحت کردن درد حساسیت با این حال ، در اصل ، هیچ برنامه درمانی استاندارد فیزیوتراپی برای پلی نوروپاتی وجود ندارد. درمان براساس علائم بیمار و علت بروز آن ، همیشه علامت دار است پولیروپاتی.

  • تمرینات فیزیوتراپی
  • حمام های متناوب
  • تحریک الکتریکی
  • بسته بندی گرم یا سرد

تن درمانی

فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان پولیروپاتی. بسته به علت ایجاد پلی نوروپاتی ، مرکز درمان متفاوت است. به طور کلی ، هدف بهبود علائم بیمار به منظور بازیابی برخی از کیفیت زندگی و جلوگیری از پیشرفت پلی نوروپاتی است.

یک فیزیوتراپیست باتجربه یک فرد را رشد می دهد برنامه آموزش با بیمار بعد از آنامز دقیق. محتویات فیزیوتراپی می تواند متفاوت باشد ، غالباً ترکیبی از: برنامه ساختاری از تمرینات خاص (به عنوان مثال MTT) برای بهبود تعادل، عضلات را تقویت کرده و آسیب دیده را تحریک می کند اعصاب. ورزش منظم همچنین باعث افزایش متابولیسم بیمار می شود.

جابجایی منظم بیماران بستری برای جلوگیری از تشکیل a دیکوبیتوس و استفاده از پشتیبانی از مناطق آسیب پذیر مانند پاشنه ، باسن و شانه ها. ذات الریه همچنین برای بیماران بستری ، متشکل از کشش موقعیت و سکته های بین دنده ای و همچنین ماساژ و رول گرم برای تمدد اعصاب از عضلات کمکی تنفسی و هدف قرار گرفته است تمرینات تنفسی. درد تسکین از طریق درمان دستی ، نوار کینزی، گرمای مرطوب و بافت نرم و نرم ، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) را از طریق تکانه های الکتریکی ماساژ می دهد درد و تحریک اعصاب.

حمام های متناوب ، و همچنین بسته های سرد و گرم برای تحریک مناطق آسیب دیده ، تحریک می کنند خون گردش خون و کاهش درد ورزش های تحت کنترل مانند ژیمناستیک در آب یا آموزش ارگومتر برای بهبود عمومی است سازگاری به طور کلی ، برای فیزیوتراپیست مهم است که همیشه اطمینان حاصل کند که بیمار در طول درمان به خود آسیب نرساند ، زیرا احساس درد آشفته دارد یا حساسیت او به اختلاف دما کاهش یافته است. در مقاله های ذکر شده در اینجا ، اطلاعات بیشتری را پیدا خواهید کرد که ممکن است مورد علاقه شما نیز باشد:

  • یک برنامه ساختاری از تمرینات خاص (به عنوان مثال MTT) برای بهبود تعادل، عضلات را تقویت کرده و آسیب دیده را تحریک می کند اعصاب. ورزش منظم همچنین باعث افزایش متابولیسم بیمار می شود.
  • جابجایی منظم بیماران بستری برای جلوگیری از تشکیل a دیکوبیتوس و استفاده از پشتیبانی از مناطق آسیب پذیر مانند پاشنه ، باسن و شانه ها.
  • ذات الریه همچنین برای بیماران بستری ، متشکل از کشش موقعیت و سکته های بین دنده ای و همچنین ماساژ و رول گرم برای تمدد اعصاب از عضلات کمکی تنفسی و هدف قرار گرفته است تمرینات تنفسی.
  • تسکین درد از طریق درمان دستی ، نوار کینزیوتو ، گرمای مرطوب و ماساژهای ملایم بافت نرم
  • تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) از طریق تکانه های الکتریکی که برای تسکین درد و تحریک اعصاب طراحی شده اند.
  • حمام های متناوب ، و همچنین کمپرس های سرد و گرم ، برای تحریک مناطق آسیب دیده ، تحریک می کنند خون گردش خون و کاهش درد.
  • ورزش های کنترل شده مانند ژیمناستیک در آب یا تمرین با فشار سنج برای بهبود آمادگی جسمانی
  • تمرینات بسیج
  • تمرینات حرکتی
  • فیزیوتراپی روی دستگاه