علائم شکستگی دنده
علائم به طور کلی شدید هستند درد قفسه سینه، مخصوصا زمانی که تنفس، صحبت کردن و سرفه کردن. بنابراین ، دنده شکستگی از نظر علائم فقط کمی با a متفاوت است کوفتگی دنده. بنابراین بیمار اغلب با سطحی (به دلیل درد کمتر) واکنش نشان می دهد. تنفس، تا تنگی نفس ، یعنی تنفس سختی ها
این شرط به خصوص برای بیمار ناخوشایند است ، زیرا او سعی می کند با وحشت نفس بکشد ، اما این روند او را شدید می کند درد هر زمان. علائم بعدی می تواند تجمع هوا در زیر پوست در دنده باشد شکستگی ناحیه ، که در حال حاضر نشانه آسیب جدی تر است: در این مورد ، یک دنده شکسته به سمت داخل ، در مقابل ریه پوست و سوراخ کرد هوا از آن خارج می شود ریه به بافت زیر جلدی ، خطر وجود دارد پنوموتوراکس.
این یک نشانه اضطراری مطلق است. علاوه بر این ، ناحیه شکسته به فشار حساس است. خون از طریق خون آسیب دیده عبور می کند عروق به بافت زیر جلدی و الف کبودی توسعه می یابد
یک نمونه کلاسیک از یک دنده سریال شکستگی، یعنی شکستگی چندین مجاور دنده، به اصطلاح "تنفس متناقض" است: قفسه سینه در حالی که بیمار نفس می کشد عقب می افتد و در حین بازدم به بیرون برآمده می شود ، یعنی دقیقاً در خلاف جهت آنچه در یک بیمار سالم انتظار می رود. این به این دلیل است که دیافراگم - ماهیچه بزرگی که در زیر دو لوب آن قرار دارد ریه - به طور فعال در طول الهام نوعی خلاء ایجاد می کند (یعنی استنشاق) ، به طوری که هوا از خارج به داخل ریه ها جریان می یابد. از آنجایی که قفسه سینه ناپایدار است ، در حین الهام کشیده می شود و هنگام بازدم به بیرون فشار می آورد.
علل شکستگی دنده
علل شکستگی دنده متفاوت است و عمدتا در هنگام ورزش با تماس فیزیکی زیاد رخ می دهد. ذکر همه آنها از حوصله این مقاله خارج می شود ، اما بوکس و دوچرخه سواری باید مورد تأکید قرار گیرد: در بوکس ، بدنام "کبد قلاب "به سمت کبد است که در زیر آن محافظت شده است دنده. با این حال ، معمولاً کبد کمتر ضربه می خورد و بیشتر دنده - اگر مشت خیلی قوی باشد ، می شکنند.
اگرچه قفسه سینه بسیار کشسان است ، اما همه جفت دنده ها به یک اندازه پایدار نیستند: در حالی که هفت جفت بالایی دنده ها ، به اصطلاح "دنده های واقعی" (لاتین: "costae verae") محکم به لنگر محکم شده اند. استرنوم، جفت دنده های 8 تا 12 به صورت آبشار در دنده فوقانی مربوطه خاتمه می یابد (به اصطلاح "دنده های کاذب" یا لاتین "costae spuriae"). این باعث می شود ساختار ناپایدارتر و کشش کمتری داشته باشد. دوچرخه سواران و به ویژه دوچرخه سواران مسابقه در صورت سقوط یا ترمز ناگهانی در خطر برخورد با سینه خود به دسته فرمان هستند. به خصوص دوچرخه سواران مسابقه اغلب دارای استنیک هستند فیزیکی، با چربی محافظ یا توده عضلانی کمی.
تمام مقالات این مجموعه:
