علائم | سندرم گیلن باره (GBS)

نشانه ها

غالباً ، 2-4 هفته پس از عفونت مجاری هوایی فوقانی یا دستگاه گوارش ، فلج اغلب در ابتدا شروع می شود. فلج از پایین به بالا بالا می رود ، تا یک سطح بالا پاراپلژی (تتراپلژی) ، که در آن نه دست و نه پاها قابل حرکت نیستند. اگر دیافراگم شامل، تنفس همچنین متوقف شده و بیمار باید تهویه شود.

فلج تنفسی در حدود 20٪ بیماران رخ می دهد. جمجمه اعصاب (نوریت جمجمه) نیز می تواند درگیر شود و منجر به آن شود بلع مشکلات و همچنین فلج صورت (پارسی صورت) فلج صورت منجر به مشکل در گفتار و جویدن می شود ، همچنین باعث کاهش سوزش و کاهش ترشح بزاق می شود.

در موارد نادر ، اختلالات حرکتی چشم نیز رخ می دهد. غیر ارادی (خودمختار ، رویشی) سیستم عصبی نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. علائم رویشی شامل اختلالات ترشح عرق ، آریتمی قلبی, خون نوسانات فشار و دما ، اختلالات حرکتی مردمک (عملکرد حرکتی مردمک) ، زیاد قند خون سطح (هیپرگلیسمی) و اختلالات مثانه و تخلیه روده. اوج این بیماری در 90 of بیماران در عرض 3-4 هفته رخ می دهد.

  • کمردرد غیر مشخص
  • ناراحتی حسی ، به ویژه از وسط بدن (پارستزی دیستال)
  • بی حسی پا
  • سپس ضعف متقارن حرکتی پاها (راه رفتن دشوار یا غیرممکن می شود)
  • درد عضلانی (میالژی)
  • درد ناشی از ریشه های عصبی و هماهنگی مشکلات هنگام ایستادن و راه رفتن به دلیل عدم حساسیت به عمق (آتاکسی).

تشخیص

تاریخچه پزشکی (anamnesis): به طور خاص ، عفونت های قبلی ، غیر خاص از دستگاه تنفسی یا دستگاه گوارش نقش دارد. معاینه سیستم عصبی : مشهود است از دست دادن عضلات (فلج ، پارگی) ، عدم وجود واکنش (آرفلکسی) و اختلالات حساسیت. جمع آوری و بررسی مایع مغزی نخاعی (CSF) پنچر شدن برای تشخیص CSF): مایع مغزی نخاعی شفاف ، تعداد سلول های طبیعی تا کمی افزایش یافته ، قند نرمال ، پروتئین به> 100 میلی گرم در دسی لیتر افزایش یافته است با نشانه های یک اختلال سد (نوع تفکیک اصطلاحاً سیتوآلبومینار است).

سرعت رسانش عصب (NLG) تا قسمت انسداد رسماً کند می شود. الکترومیوگرافی (EMG) ، که می تواند فعالیت عضله را با آن ثبت کند ، تأمین ناکافی یا از دست رفته سیگنال های عصبی به عضلات را نشان می دهد (علائم عصب کشی). با کمک نمونه بافتی گرفته شده از عصب (عصب) بیوپسی) ، مایع زدایی از اعصاب (دمیلینه شدن) را می توان در زیر میکروسکوپ (هیستلوژیک - پاتولوژیک) تشخیص داد. عوامل بیماری زا (Campylobacter jejuni ، Epstein-Barr-Virus ، Varicella-Zoster-Virus ، Mycoplasma ، Leptospires ، Rickettsia) را می توان در خون در بعضی موارد.